Ἀριθ. Πρωτ. 12

Νύκτα Ἀναστάσεως 2010

Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  138η

 ΘΕΜΑ: "Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ... καὶ ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρα" (Α΄ Κορ. ΙΕ΄ 3, 4)

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !

-Α- 

            Ἡ Μεγάλη Παρασκευή, ἡ ἡμέρα αὐτὴ τῶν πόνων, τῶν δακρύων καὶ τῆς μεγάλης ὀδύνης, εἶναι πλέον παρελθόν. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἀφοῦ ἄφησε φωνὴ μεγάλη ἐπὶ τοῦ σταυροῦ λέγοντας " τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα" (Ἰωάν. ιθ΄ 30), ἐνταφιάσθηκε μετὰ ἀπὸ λίγο στὸ «καινόν», δηλαδὴ στὸ καινούργιο καὶ ἀχρησιμοποίητο, μέχρι τότε, μνημεῖο τοῦ Ἰωσήφ τοῦ ἀπὸ Ἀριμαθαίας.

            Ὅμως, οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, δεδηλωμένοι ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἡσύχασαν. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, τὸ Σάββατο, παρ' ὅτι ἦταν ἀπόλυτη ἀργία καί, μάλιστα, ἑωρταζόταν τὸ ἑβραϊκὸ πάσχα, ἔσπευσαν στὸν Πιλᾶτο καὶ ἐζήτησαν φρουρὰ γιὰ τὸν τάφο, φοβούμενοι μήπως τὸ νεκρὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ κλαπῆ ἀπὸ τοὺς μαθητές Του. Καὶ πραγματικά ! Ἐτοποθέτησαν τὴν φρουρά, ἔβαλαν ἐπάνω στὴν ταφόπλακα τὶς σφραγῖδες τους κι' ἔφυγαν ἥσυχοι καὶ ἱκανοποιημένοι, ὅτι, ἐπὶ τέλους, εἶχαν ἀπαλλαγῆ μιὰ γιὰ πάντα ἀπὸ τὸν μισητὸ ἐχθρό τους.

-Β-

            Ἐν τούτοις, τὴν τρίτη ἡμέρα ὁ Κύριος "ἠγέρθη ἐκ τῶν νεκρῶν", παντοδύναμος νικητὴς τοῦ θανάτου καὶ του ἅδου, "καθότι οὐκ ἦν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτόν" ἀπὸ τὸν θάνατον (Πράξ. β΄ 24). Διότι ὁ Κύριος ἐνίκησε τὴν ἁμαρτία, ἡ ὁποία καὶ ἦταν ἡ αἰτία τοῦ θανάτου τῶν ἀνθρώπων. Ἐνίκησε δὲ τὴν ἁμαρτία διότι συνέτριψε τὸ κράτος καὶ τὴν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ, ὅπως διακηρήσσει, θεόπνευστος καὶ θεοφώτιστος, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν πρώτη του καθολικὴ ἐπιστολή : "εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου" (Α΄ Ἰωάν. γ΄ 8). Γι' αὐτὸ καὶ ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος τοῦ κανόνος τοῦ Πάσχα θὰ τονίσῃ : "Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πάλην Ἅδου μόνος, λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τὴς νίκης σκῦλα". Ὁ Χριστός, δηλαδή, ἀφοῦ κατέβηκε στὸν ἅδη μόνος Του γιὰ νὰ παλαίψῃ μαζί του, τὸν ἐνίκησε καὶ ἔφερε πολλὰ λάφυρα ἀπὸ αὐτὴ τὴν νίκη. Ὁ ἴδιος πάλι ὑμνογράφος, σὲ ἕνα τροπάριο τῶν αἴνων, ἀπευθυνόμενος στὸν νικητὴ τοῦ θανάτου Κύριο, θὰ διακηρύξῃ : "Ἔπαθες ὡς ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ὑπέμεινας Σταυρόν. Ἀνέστης δὲ τοῦ τάφου..., ἵνα σώσῃς τὸν κόσμον, Κύριε, δόξα σοι".

-Γ-

            Ναὶ, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί !  Ὁ Ἰησοῦς σταυρώθηκε γιὰ νὰ μᾶς λυτρώσῃ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Καὶ "ἀνέστη ἐκ νεκρῶν" γιὰ νὰ μᾶς δώσῃ τὴν δυνατότητα νὰ πολεμᾶμε καὶ νὰ νικᾶμε τὸν πιὸ ἀδυσώπητο ἐχθρό μας, τὴν ἁμαρτία.

            Ὅμως, γιὰ κάποιους συνανθρώπους μας αὐτὸ τὸ κοσμοϊστορικὸ γεγονὸς περνάει χωρὶς νὰ νοιώθουν τὸ βαθύτερο νόημά του. Ἀρκοῦνται σὲ ὡρισμένες ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις, ἀνταλλάσσουν εὐχές, ἀλλὰ οἱ καρδιὲς δὲν ἀνοίγουν γιὰ νὰ φωτισθοῦν ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο ἀναστάσιμο φῶς. Ἀκριβῶς δὲ γι' αὐτὸ καὶ πολεμᾶνε - κάποτε φανερά, περισσότερο ὅμως ὑπόγεια, ἀλλὰ συστηματικά - κάθε τι τὸ χριστιανικό. Ἔχουμε ἐπισημάνει, κατὰ καιρούς, τὴν ἀπομάκρυνση τῶν Πνευματικῶν ἀπὸ τὰ Σχολεῖα, τήν, ἐν πολλοῖς, κατάργηση τῆς πρωϊνῆς προσευχῆς καὶ τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν κ.ἄ. Τώρα, τελευταῖα, γίνεται προσπάθεια καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ἐνῷ κάποιοι κύκλοι ξαναφέρνουν στὸ προσκήνιο τῆν διαβόητη θεωρία τοῦ Δαρβίνου, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος κατάγεται ἀπὸ ...τὸν πίθηκο !

            Ἀλλὰ γιὰ ὅλους αὐτούς, ποὺ πολεμᾶνε τὸν Ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό, ἰσχύει τὸ τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου (στὸν κανόνα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου) : "Μάτην φυλάττεις τὸν τάφον κουστωδία · οὐ γὰρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν". Ὅπως, ἐπίσης, καὶ ὁ λόγος τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ : "Σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν" (Πράξ. κστ΄ 14). Εἶναι σκληρὸ νὰ κλωτσᾷς μὲ γυμνὰ πόδια τὶς μύτες τῶν καρφιῶν ...

-Δ-

            Εἶναι ἰδιαίτερα λυπηρὸ οἱ σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας νὰ μὴ διδάσκωνται ἀπὸ τὴν Ἱστορία. Ἐπιμένουν στὴν ἄχαρη προσπάθειά τους, ἐνῷ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔχει διακηρύξει ὅτι "οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο". Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ ἔσβησαν καὶ χάθηκαν...

            Ὅμως, ὅσοι πιστεύουμε καὶ λατρεύουμε τὸν Νικητὴ τοῦ θανάτου, ἄς καθαρίζουμε τὶς καρδιές μας "ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος" (Β΄ Κορ. ζ΄ 1) . Κι' ἄς ἀπευθύνουμε εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους τὸν  τόσο ἐλπιδοφόρο ἀναστάσιμο χαιρετισμό : ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !  ΑΛΗΘΩΣ  ΑΝΕΣΤΗ !

-Ε-

            Χαιρετίζω μὲ πολλὲς προσδοκίες καὶ χρηστὲς ἐλπίδες τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τῆς Κύπρου, τὸν ὅπου γῆς ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὰ ἐργαζόμενα, τὰ μαθητικὰ καὶ τὰ φοιτητικὰ νειᾶτα, τὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς Πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς συνανθρώπους μας στὸν κόσμο, ποὺ ζοῦν σὲ συνθῆκες φτώχειας καὶ πείνας, καταστροφικῶν ἐμφυλίων πολέμων καὶ φοβερῶν φυσικῶν φαινομένων, ὅπως οἱ κάτοικοι τῆς Ἀϊτῆς, καὶ τῆς Χιλῆς θύματα τῶν προσφάτων φονικῶν σεισμῶν. Εἴθε τὸ ἀναστάσιμο Φῶς νὰ φωτίζῃ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα καὶ νὰ τὴν ὁδηγῇ "εἰς νομὰς σωτηρίους".

            Ἀδελφοί μου, χρόνια πολλὰ καὶ ἅγια. ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !  ΑΛΗΘΩΣ  ΑΝΕΣΤΗ !  

Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ἐγκύκλιος 137η: "Γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει κι' ἡ Πατρίδα"

Ἀριθ.  Πρωτ. 6

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 25ῃ Μαρτίου 2010

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  137η

 ΘΕΜΑ: "Γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει κι' ἡ Πατρίδα".

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Μὲ τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου ἐσήμανε καὶ ὁ εὐαγγελισμὸς τῆς Ἑλλάδος. Τετρακόσια χρόνια πικρῆς καὶ ὀδυνηρῆς σκλαβιᾶς στὸν τουρκικὸ ζυγό, δὲν ἦσαν λίγα. Ἀντίθετα ἦσαν πάρα πολλά, ὥστε βάσιμα νὰ πιστεύῃ κανείς, ὅτι τὸ Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ Γένος εἶχε πρὸ πολλοῦ σβήσει. Οἱ τοῦρκοι κατακτητές, βάναυσοι, σκληροὶ καὶ φανατικὰ προσηλωμένοι στὴν θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ, δὲν ἔχαναν εὐκαιρία γιὰ νὰ βασανίζουν καὶ νὰ δολοφονοῦν τοὺς ραγιάδες Ἕλληνες. Ὅμως, ἐδῶ εἶναι τὸ θαυμαστό : Ἐνῷ - τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν - μικρὸς ἦταν ὁ ἀριθμὸς ἐκείνων, ποὺ ὑποκύπτοντας στὴν βία ἐξισλαμίσθηκαν, ἀντίθετα σημαντικὸς ἦταν ὁ ἀριθμὸς τῶν ὅσοι παρέμειναν πιστοὶ στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Ἑλλάδα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγηθοῦν σὲ διωγμούς , βασανιστήρια καὶ μαρτυρικὸ θάνατο. Εἶναι, ἀκριβῶς, τὰ 2.500.000 Νεομάρτυρες, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν δόξα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους. Κι' εἶναι, κυρίως, νέοι ἄνθρωποι, ἀγόρια  καὶ κορίτσια, ποὺ περιφρόνησαν τὰ πλούτη καὶ τὶς τιμὲς ποὺ τοὺς ἔταζαν οἱ Ἀγαρηνοί, καὶ  ἀντιμετώπισαν μὲ ἀνδρεῖο φρόνημα τὰ μαρτύρια καὶ τὸν θάνατο.

-Β-

            Στὴν γενναιότητα, λοιπόν, καὶ στὴν θυσία τῶν Νεομαρτύρων στηρίχθηκε τὸ σκλαβωμένο Γένος μας. Κι' ἐνῷ περνοῦσαν τὰ χρόνια καὶ οἱ αἰῶνες, δὲν ἐλύγισε. Κάθε τόσο ξεσποῦσε καὶ κάποια ἐπανάσταση, πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ, πού, ὅμως, πνιγόταν στὸ αἷμα. Φαινόταν ν' ἀργῇ "τὸ ποθούμενο", ποὺ εὐαγγελιζόταν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ "Ἅγιος τῶν σκλάβων", ὅπως πολὺ σωστὰ χαρακτηρίστηκε. Ἀλλὰ ἡ ἐλπίδα δὲν ἔσβηνε ἀπ' τὶς ψυχές. Καὶ παρὰ τὴν προπαγάνδα τῶν εὐρωπαίων δῆθεν "ἱεραποστόλων", οἱ Ἕλληνες ἔμειναν πιστοὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τοῦρκοι δυνάστες καὶ Εὐρωπαῖοι προπαγανδιστὲς δὲν κατώρθωσαν νὰ κάμψουν τὸ φρόνημα τοῦ Λαοῦ μας.

-Γ-

            Ἔτσι ,  ξημέρωσε  ἡ  25η  Μαρτίου 1821 .  Ἡμέρα χαρούμενη  καὶ πανηγυρική , ἀφοῦ ἡ Ὀρθοδοξία γιώρταζε τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καὶ ὁ Θεὸς ἔδειξε φανερὰ τὴν ἡμέρα αὐτή, ὅτι εἶχε βάλει τὴν ὑπογραφή του γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν ἐπρόκειτο νὰ τὴν πάρῃ πίσω, ὅπως εἶχε πῆ προφητικά, ὁ θρυλικὸς πολέμαρχος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ὁ "Γέρος τοῦ Μορηᾶ". Στὸ Μοναστήρι τῆς Ἁγίας Λαύρας, ὁ ἀτρόμητος Ἱεράρχης Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, περιστοιχιζόμενος ἀπὸ τοὺς προκρίτους τοῦ Αἰγίου, τῶν Καλαβρύτων καὶ τῶν γύρω περιοχῶν, ὑψώνει τὸ Λάβαρο τῆς Ἐπαναστάσεως μὲ σύνθημα "Ἐλευθερία ἤ θάνατος". Ἀργότερα, ὅταν θὰ ἔχη πιὰ δημιουργηθῆ τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος, ὁ Κολοκοτρώνης, μιλῶντας στοὺς μαθητὲς τοῦ μοναδικοῦ τότε Γυμνασίου τῶν Ἀθηνῶν, ποὺ εἶχαν πάει ἐκδρομὴ στὴν Πνύκα, θὰ διακηρύξῃ : "Ὅταν ἐπιάσαμε τὰ ἄρματα εἴπαμε πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ὕστερα ὑπὲρ πατρίδος". Γιατί, πραγματικά, αὐτὸ ἦταν τὸ ἀκλόνητο φρόνημα τῶν ἀγωνιστῶν. Κι' αὐτὸ ἦταν ποὺ δημιούργησε τὸ θαῦμα τῆς ἀναγεννήσεως τῆς Ἑλλάδος.

            Γιορτάζουμε, λοιπόν, ἀδελφοί, σήμερα, πρῶτον τὸ θαῦμα τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς Θεοτόκου · καί, δεύτερον, τὸ θαῦμα τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας. Διπλῆ γιορτὴ "τῆς πίστης καὶ τῆς λευτεριᾶς", ὅπως τραγουδάει μὲ ἱερὸ ἐνθουσιασμὸ ὁ χριστιανὸς ποιητὴς Γ. Βερίτης. Βέβαια, κάποιοι νεοέλληνες προσπαθοῦν νὰ ὑποβαθμίσουν τοὺς ἑορτασμοὺς τῶν ἐθνικῶν μας ἐπετείων. Ὅλα μπαίνουν κάτω ἀπὸ τὸ πρῖσμα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως. Κάποιος, μάλιστα, μεγαλόσχημος ὑπουργὸς " ἀπεφάσισε καὶ διέταξε" νὰ καταργηθοῦν τὰ ὁπλικὰ συστήματα καὶ τὰ ἅρματα ἀπὸ τὶς παρελάσεις γιὰ λόγους... οἰκονομίας. Ἀλλὰ ἄν ἀπονευρώνουμε μὲ τόσο φθηνὰ ἐπιχειρήματα τὸ ἐθνικὸ φρόνημα τοῦ λαοῦ καί, μάλιστα, τῶν νέων μας, τὶ ἔχουμε ἄλλο νὰ περιμένουμε παρὰ τὴν ἀδιαφορία καὶ τὴν ἀπάθεια γιὰ τὴν πορεία τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν ἀπόκτηση - ἀδιάφορο μὲ ποιὸ τρόπο - τῆς καλοζωΐας καὶ τῆς καλοπεράσεως ;

-Δ-

            Ὅμως, ὄχι. Αὐτὸ δὲν θὰ γίνῃ ποτέ ! Ὁ Εὐαγγελισμὸς τοῦ Ἀγγέλου πρὸς τὴν Θεοτόκο καὶ τὸ Λάβαρο τῆς Ἁγίας Λαύρας θὰ φωτίζουν τὴν ζωὴ καὶ τὴν πορεία τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος. Σύνθημά μας θὰ εἶναι: Χριστὸς καὶ Ἑλλάδα. Ἔτσι θὰ ὀρθοποδήσουμε καὶ θὰ πορευώμαστε ἀνάμεσα στοὺς ἐλεύθερους λαούς. Ἑνωμένοι καὶ μονοιασμένοι, θὰ κερδήσουμε, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς σημερινοὺς ἀγῶνες. Χρόνια πολλά, ἅγια, ἀγωνιστικὰ καὶ εὐλογημένα σὲ ὅλους.

 Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δελτίον Τύπου:Περὶ τῶν ἑορτασμῶν γιᾶ τῆν 25η Μαρτίου 1821

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 19ῃ Φεβρουαρίου 2010

Ἀριθ. Πρωτ.  5

  

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

  « Στὴν φιλοκυβερνητικὴ ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» δημοσιεύθηκε ἡ ἐξοργιστικὴ εἴδηση, ὅτι «μὲ μιὰ πρωτοφανῆ ἐνέργεια τὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἐπιβάλλει τὴ ματαίωση τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων, ποὺ ὀργανώνονται στὶς Ἑλληνικὲς πρεσβεῖες καὶ προξενεῖα ἀνὰ τὸν κόσμο, γιὰ λόγους ... οἰκονομίας» ! Ἐξ ἄλλου, «σύμφωνα μὲ ἐγκύκλιο, ἡ ὁποία στάλθηκε σὲ ὅλες τὶς ἑλληνικὲς διπλωματικὲς Ἀρχὲς τοῦ ἐξωτερικοῦ μὲ θέμα «ἑορτασμὸς Ἐθνικῆς Ἐπετείου ἀπὸ Ἀρχὲς Ἐξωτερικῆς Ὑπηρεσίας ὑπὸ παροῦσα δυσχερῆ οἰκονομικὴ συγκυρία», δίδεται ἐντολὴ νὰ μὴν παρατεθοῦν οἱ καθιερωμένες δεξιώσεις γιὰ τὴν 25η Μαρτίου». Τέλος, ἡ ἐφημερίδα, ἀφοῦ χαρακτηρίζει «ΓΚΑΦΑ ΤΟΥ ΥΠΕΞ» τὴν ἐν λόγῳ ἐνέργεια, σημειώνει πὼς «μᾶλλον ἀρνητικὸ μήνυμα ἐκπέμπει γιὰ τὴ χώρα μας τὸ γεγονός, ὅτι φέτος μόνο οἱ πρεσβευτικὲς καὶ προξενικὲς Ἀρχὲς τῆς Ἑλλάδας σὲ ὅλο τὸν κόσμο δὲν θὰ ἑορτάσουν τὴν ἐθνικὴ ἐπέτειο τῆς χώρας τους». Πρὸς ἐπιβεβαίωση, μάλιστα, τῆς εἰδησεογραφίας του τὸ «ΕΘΝΟΣ» παραθέτει καὶ φωτοτυπία τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν γιὰ τὴν ματαίωση τῶν ἐκδηλώσεων γιὰ τὴν 25η Μαρτίου.

 Κάθε Ἕλληνας δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ νοιώσῃ ἀγανάκτηση καὶ πόνο βαθὺ γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη αὐτὴ ἐνέργεια. Ἀντί, δηλαδή, τὸ Ἐθνικὸ Κέντρο νὰ τονώνῃ τὸ φρόνημα τῶν ὅπου γῆς Ὁμογενῶν μας, ποὺ ἐργάζονται καὶ προοδεύουν καὶ τιμοῦν τὸ ὄνομα τῆς Ἑλλάδος, φροντίζει νὰ τὸ ὑποβαθμίζῃ μὲ τέτοιου εἴδους ἀθλιότητες, οἱ ὁποῖες μόνο μὲ μιὰ λέξη μποροῦν νὰ χαρακτηρισθοῦν :

ΝΤΡΟΠΗ !

 Διαμαρτύρομαι μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς μου. Καὶ καλῶ τὸν κύριο Πρωθυπουργό, ὡς Ὑπουργὸ τῶν Ἐξωτερικῶν, νὰ ἀνακαλέσῃ τὴν μικρόψυχη καὶ κακοήθη αὐτὴν Ἐγκύκλιο. Σὲ ὧρες δύσκολες, ὅπως ἡ παροῦσα, χρειάζεται νὰ εἶναι ἑνωμένος ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμὸς μὲ ὑψηλὸ τὸ ἐθνικὸ του φρόνημα. Μὴ παίζωμεν ἐν οὐ παικτοῖς ».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Δελτίον Τύπου: Περὶ τῆς φημολογούμενης ἀλλαγῆς τοῦ Ἐμβλήματος τῆς ΕΛ.ΑΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 3

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 11ῃ Φεβρουαρίου  2010

 ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

  « Ἐδῶ καὶ ἕνα μῆνα περίπου, ἔντονες φημολογίες φέρουν τὸ ὑπουργεῖο προστασίας τοῦ Πολίτη ἀποφασισμένο νὰ ἀφαιρέσῃ ἀπὸ τὸν βραχίονα τῶν ἀστυνομικῶν τὸ σῆμα τῆς ΕΛ.ΑΣ., ποὺ σὰ βασικὸ ἔμβλημά του ἔχει τὸν τίμιο Σταυρό. Ἐπίμονα δὲ λέγεται, ὅτι ἡ ἐξωφρενικὴ αὐτὴ ἀλλαγὴ θὰ γίνῃ γιὰ νὰ μὴν ἐνοχλοῦνται τὰ πλήθη τῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ ἔχουν κατακλύσει κυρίως τὴν πρωτεύουσα, καὶ ποὺ στὴν πλειοψηφία τους εἶναι μουσουλμάνοι, δηλαδὴ ἐχθροὶ τοῦ Σταυροῦ. Τέλος, ἀκούγεται, πὼς ὑπάρχει σκέψη νὰ προσληφθοῦν στὴν ΕΛ.ΑΣ. κάποιοι ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες...

 Ἐρωτᾶται ὅμως : Ποιὸς ἤ ποιοὶ ὑπαγορεύουν τυχὸν τέτοιου εἴδους ἀποφάσεις ; Καὶ εἶναι δυνατὸν ἡ Ἑλλάδα, ποὺ μεγαλούργησε μὲ τὴν δύναμη τοῦ Σταυροῦ, νὰ ἀνέχεται τέτοιες συμπεριφορὲς ἀπὸ τὸν ἄλφα ἤ τὸν βῆτα ὑπουργό, ὁ ὁποῖος σήμερα κατέχει τὴν ἐξουσία καὶ αὔριο ὁ λαὸς μὲ τὴν ψῆφο του θὰ τὸν στείλῃ στὸ σπίτι του ;

 Διαμαρτύρομαι ἐντόνως γιὰ τὰ τεκταινόμενα. Τὰ θεωρῶ ὡς πράξεις αὐτόχρημα ἀντεθνικές. Καὶ παρακαλῶ νὰ σταματήσῃ πάραυτα ὁποιαδήποτε παρόμοια σκέψη. Στὶς κρίσιμες ὧρες ποὺ περνάει ἡ Πατρίδα μας ἐξ  αἰτίας τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, ἄς μὴ κλονίζουμε τὰ πνευματικὰ θεμέλια τοῦ Ἔθνους, καὶ μάλιστα τὴν πίστη στὴν δύναμη τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἕνας ἀκρίτας Ἱεράρχης φωνάζει πρὸς κάθε κατεύθυνση καὶ λέει : Κάτω τὰ χέρια ἀπὸ τὰ θρησκευτικὰ καὶ ἐθνικὰ σύμβολα. Γιατί, ὅπως τονίζει καὶ ἡ λαϊκὴ παροιμία « Ὁ Θεὸς ἀργεῖ, ἀλλὰ δὲν λησμονεῖ». Καὶ ὁ νοῶν νοείτω ».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

Δελτίον Τύπου:Περὶ τῆς μὴ συμμετοχῆς Μηχανοκίνητων μέσων στὶς Παρελάσεις

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 25ῃ Ἰανουαρίου 2010

Ἀριθ. Πρωτ.  2  

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

  « Γιὰ νὰ βγῆ ἡ Χώρα μας ἀπὸ τὸ δεινὸ οἰκονομικὸ ἀδιέξοδο, ἡ Κυβέρνηση βρῆκε, ἀνάμεσα σὲ ἄλλους, κι’ αὐτὸν τὸν τρόπο : Στὶς 22 Ἰανουαρίου τ.ἔ. ὁ ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἀμύνης ἐδήλωσε - φυσικά, μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη τῆς Κυβερνήσεως -ὅτι «χωρὶς τὴν συμμετοχὴ μηχανοκίνητων μέσων θὰ πραγματοποιοῦνται στὸ ἑξῆς οἱ παρελάσεις, μὲ τὴν εὐκαιρία τῶν ἐθνικῶν ἑορτῶν ἤ ἐπετείων» καὶ ὅτι «στὶς παρελάσεις θὰ λαμβάνουν μέρος μόνο πεζοπόρα τμήματα, ἐνῷ τὰ μηχανοκίνητα μέσα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ τὸ ἔργο τῶν σχετικῶν μονάδων θὰ ἐπιδεικνύωνται κατὰ τὴν διάρκεια ἐπιθεωρήσεων στοὺς τόπους ὅπου ἑδρεύουν οἱ μονάδες αὐτές». Ἐξ’ ἄλλου, στελέχη τοῦ ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης γιὰ τὴν λήψη τῆς ἐν λόγῳ ἀποφάσεως ἐπικαλοῦνται «λόγους οἰκονομικοὺς ἀλλὰ καὶ ἐπιχειρησιακούς».

 Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ εἶναι ἐξωπραγματικὴ καὶ ἀπαράδεκτη. Γιατὶ ἄν θέλῃ ἡ Πολιτεία, μπορεῖ νὰ κάνῃ περικοπὲς δαπανῶν σὲ ἄλλους τομεῖς καὶ ὄχι στὶς ἐθνικὲς παρελάσεις, πού, ἐπὶ τέλους, γίνονται δὺο φορὲς τὸν χρόνο : στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 28 Ὀκτωβρίου. Καὶ δὲν ἀναλογίζεται ὁ κ. ὑπουργός, καὶ μαζί του καὶ ἡ Κυβέρνηση, πόσο ἐξυψώνεται τὸ ἐθνικὸ φρόνημα τοῦ λαοῦ ὅταν βλέπῃ καὶ τὰ σύγχρονα ὁπλικὰ μέσα τῶν Ἐνόπλων μας Δυνάμεων ; Τὶ ἐπιδιώκουν μὲ τὴν ἐν λόγῳ ἀπόφασή τους καὶ τὶς φαιδρὲς δικαιολογίες γιὰ περικοπή, τάχα, τῶν δαπανῶν ; Πῶς θὰ φρονηματίζεται ἡ νέα γενιά, ἀλλὰ καί, γενικώτερα, ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, ἄν τυχόν - ὅ μὴ γένοιτο - προκληθῇ ἀπὸ κάποιον ἀπὸ τοὺς γείτονές μας καὶ χρειασθῆ νὰ ὑπερασπίσῃ τὰ αἱματοπότιστα ἐδάφη τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος ;

 Ὁ Ἕλληνας, κύριε ὑπουργέ, χωρὶς ψωμὶ ζῆ. Χωρὶς Χριστό, ὅμως, καὶ Ἑλλάδα δὲν ζῇ. Αὐτὸ μαρτυρεῖ ἡ ὑπερτρισχιλιόχρονη Ἱστορία μας. Μὴ κάνουμε τὰ ἱερὰ τοῦ Ἔθνους θέμα μόνο οἰκονομικό.

Εἶναι, λοιπόν, ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη νὰ ἀνακληθῇ πάραυτα ἡ ἐν λόγῳ ἐξωφρενικὴ ἀπόφαση. Γιατί, πότε καταργῶντας τὰ ὑπουργεῖα Μακεδονίας - Θράκης καὶ Αἰγαίου, πότε ἀφαιρῶντας τὸν ὅρο «ἐθνικός» ἀπὸ τὰ ὑπουργεῖα Παιδείας καὶ Ἀμύνης, πότε καταργῶντας τὴν παρουσία τῶν μηχανοκινήτων τμημάτων ἀπὸ τὶς παρελάσεις τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, ἀλλὰ καὶ πότε ἐπιχειρῶντας τὴν νομιμοποίηση χιλιάδων λαθρομεταναστῶν πρὸς ἄγραν ψήφων, φρονῶ ὅτι ξεπουλᾶμε οὐσιαστικὰ τὴν Πατρίδα μας, στὴν ὁποία, ὅπως πᾶμε, θὰ καταντήσουμε νὰ εἴμαστε ξένοι...

Χωρὶς νὰ ὑποτιμῶ τὴν φιλοπατρία κανενός, κάνω, ἐν τούτοις, γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ θερμοτάτη ἔκκληση νὰ ἀνακληθῇ ἡ ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης σχετικὰ μὲ τὶς παρελάσεις, ὑπενθυμίζοντας τὸν λόγο τοῦ Πνεύματος : «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος...». Πρόσχωμεν !  Στῶμεν καλῶς !  Οἱ καιροὶ οὐ μενετοί ».

 (Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

'Εγκύκλιος 136η: Χριστούγεννα 2009

 Ἀριθ. Πρωτ. 98

Νύκτα Χριστουγέννων 2009

Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  136ῃ

 ΘΕΜΑ: «Ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη».

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Μέγα, ἀλλὰ καὶ ἀκατανόητο γιὰ τὴν περιωρισμένη ἀνθρώπινη φύση μας, τὸ Μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ - Λόγου, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 « Ὁ ἀχώρητος παντὶ πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί», ψάλλει ὁ ἱερὸς ὑμνωδὸς γεμᾶτος κατάπληξη. Ἐσύ, δηλαδή, ποὺ δὲν σὲ χωράει τὸ σύμπαν, πῶς χώρεσες μέσα στὴν γαστέρα τῆς Θεοτόκου ; Κι’ αὐτὴ εἶναι ἀπορία ὄχι μόνο τοῦ ὑμνωδοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε πιστοῦ, ποὺ προσπαθεῖ μὲ τὴν σκέψη του νὰ τὴν ξεδιαλύνῃ. Ὅμως, πάλι ὁ ἴδιος ὁ ὑμνωδὸς θὰ δώσῃ τὴν ἀπάντηση : «Ὅπου Θεὸς βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις». Ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφασίσῃ κάτι, νικῶνται οἱ φυσικοὶ νόμοι. Δὲν καταργοῦνται, ἀλλὰ ὑπερβαίνονται. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος.

-Β-

 Ἡ Παρθένος Μαριὰμ ἐξεπλάγη ὅταν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ τῆς ἀνεκοίνωσε ὅτι θὰ γινόταν ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. «Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω ;» Ἀλλὰ ὁ Γαβριὴλ τὴν καθησυχάζει : «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι» (Λουκ. α΄ 34-35). Μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτὸ τὸ θαῦμα. Καὶ πρόσθεσε, «ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα» (Λουκ. α΄ 37). Ὅταν δὲ ὁ δίκαιος Ἰωσήφ, ὁ προστάτης τῆς Ἁγίας Οἰκογενείας, ἀντελήφθη, ὅτι ἡ μνηστὴ του «πρὶν ἤ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα» (Ματθ. α΄ 18), ἦταν φυσικὸ νὰ δοκιμάσῃ ἀναστάτωση καὶ ταραχή, σὲ σημεῖο ποὺ σκέφθηκε «λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. α΄ 19), νὰ τὴν διώξῃ κρυφὰ γιὰ νὰ μὴ τὴν διαπομπέψῃ. Ὅμως ὁ Θεὸς τὸν καθησυχάζει. Στὸ ὄνειρό του βλέπει «ἄγγελον Κυρίου» , ποὺ τοῦ λέει : «Μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκα σου · τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν Ἁγίου» (Ματθ. α΄ 20).

 Εἶναι, λοιπόν, Μυστήριον Μέγα ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μυστήριο, ποὺ δὲν τὸ χωράει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Μυστήριο, ὅμως, ποὺ μόνο μὲ τὴν πίστη μπορεῖ νὰ γίνῃ κατανοητό, μέχρις ἑνὸς σημείου βέβαια. Ὅσοι, κατὰ καιρούς, προσπάθησαν νὰ τὸ ἐξηγήσουν μὲ τὴν περιορισμένην δυνατότητα τοῦ μυαλοῦ τους, ἐναυάγησαν καὶ κατέληξαν σὲ αἱρέσεις, ποὺ γιὰ πολλὰ χρόνια ἐταλαιπώρησαν τὴν Ἐκκλησία.

-Γ-

 Μιὰ τέτοια αἵρεση εἶναι καὶ ὁ παπισμός. Γιατί, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι διακρίνεται γιὰ τὸν ὑπερφίαλο ἐγωϊσμό του, ἔχει ἀνακηρύξει τὸν πάπα ὡς Vicarius Cristi (Βικάριους Κρίστι), δηλαδὴ ἀντιπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴν Γῆ.

 Ἀλλὰ τὶ σχέση μπορεῖ νὰ ἔχῃ ὁ ταπεινὸς Ἰησοῦς, ποὺ «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» καὶ ποὺ γεννήθηκε καὶ ἔζησε τόσο ταπεινά, μὲ τὸν κοσμικὸ ἄρχοντα τοῦ Βατικανοῦ, ποὺ ζῇ μέσα στὴν χλιδὴ καὶ ποὺ συνταυτίζεται μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία ; Μπορεῖ νὰ ἐκπροσωπῇ τὸν πρᾶο Ἰησοῦ τὸ Βατικανό, ποὺ μὲ τὶς ραδιουργίες καί, πρὸ παντός, μὲ τὴν σατανικῆς ἐμπνεύσεως «Οὐνία» ἔχει ἀναστατώσει καὶ συνεχίζει νὰ ἀναστατώνῃ τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο ; Ἤ μὲ τὰ φοβερὰ ἐγκλήματα τῆς «Ἱερᾶς Ἐξετάσεως» καὶ τῶν λεγομένων «Σταυροφοριῶν» ; Ἤ, ἀκόμη, μὲ τὸν ἀπροκάλυπτο προσηλυτισμό, ποὺ ἀσκεῖ ἀνάμεσα στοὺς Ὀρθοδόξους λαούς ; Ὁ παπισμὸς μὲ τὴν ἐκτροπή του ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἔγινε αἰτία νὰ προκληθῇ τὸν 16ον αἰῶνα τὸ μεγάλο σχίσμα τῶν Διαμαρτυρομένων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν γίνει χίλια κομμάτια · καὶ οἱ ὁποῖοι ἔχουν φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο καταπτώσεως, ὥστε νὰ «χειροτονοῦν» γυναῖκες Ἱερεῖς καὶ Ἐπισκόπους, νὰ ὑποθάλπουν δὲ καὶ νὰ ἐνθαρρύνουν κάθε εἴδους σαρκικὴ ἐκτροπὴ καὶ ἀνωμαλία...

-Δ-

 Ἔτσι, λοιπόν, τὸ μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου, ἔφθασαν ἄνθρωποι ἀτελεῖς νὰ τὸ κάνουν ἀντικείμενο ἔρευνας μὲ τὰ ἀρρωστημένα μυαλά τους. Ἀντὶ νὰ προσκυνοῦν μὲ ταπείνωση  τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου, ἐπιτρέπουν στὸν ἐγωϊσμὸ καὶ στὴν ὑπερηφάνεια νὰ ἐρευνᾷ «τὸ ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον καὶ ἀγγέλοις ἄγνωστον Μυστήριον».

 Ἄς ἀφήσουμε, ὅμως, τοὺς ποικίλους αἱρετικοὺς κι’ ἄς παρακαλοῦμε τὸν Κύριο νὰ τοὺς φωτίζῃ γιὰ νὰ βροῦν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἐμεῖς δέ, ποὺ ἔχουμε ἐλεηθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἀνήκουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἄς ὑποδεχθοῦμε μὲ ταπείνωση καὶ μὲ καθαρὴ καρδιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» γιὰ τὴν σωτηρία μας. Μὲ ταπείνωση καὶ βαθειὰ χαρά, ἄς σπεύσουμε στοὺς Ἱεροὺς Ναούς μας, γιὰ ν’ ἀκούσουμε τὰ κατανυκτικὰ καὶ ὑπέροχα τροπάρια τῶν Χριστουγέννων καὶ νὰ κοινωνήσουμε «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον» , ἐφ’ ὅσον, βεβαίως, ἔχουμε τὴν ἄδεια τοῦ Πνευματικοῦ μας.

 Χρόνια πολλά, εἰρηνικά, ἅγια καὶ εὐλογημένα. Ὅπως ἁρμόζει στοὺς Ὀρθοδόξους χριστιανούς.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ἐγκύκλιος 135η: "Ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες ¨ΟΧΙ¨ "

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 5ῃ Ὀκτωβρίου 2009

 Ἀριθ.  Πρωτ. 84 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  135η

 ΘΕΜΑ: Ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες "ΟΧΙ".

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

            Ἡ ἱστορία τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ καὶ Ἑλληνογερμανικοῦ Πολέμου 1940-1941 εἶναι κατάφορτη ἀπὸ δόξα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀγωνιώδη προσπάθεια ἑνὸς λαοῦ νὰ ζήσῃ ἐλεύθερος ἤ νὰ πεθάνῃ ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ χρέους ὑπὲρ  Πίστεως καὶ Πατρίδος. Καὶ νὰ σκεφθῇ κανείς, ὅτι τὸ διάστημα τοῦ πολέμου δὲν ἦταν οὔτε ἕνας, οὔτε δύο μῆνες, ἀλλὰ ἕνα ὁλόκληρο ἑπτάμηνο. Ἄρχισε τὸ πρωΐ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 μὲ τὴν ἐπίθεση ἐναντίον μας τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας· συνεχίστηκε μὲ τὴν "ἐαρινὴ ἐπίθεση" τῶν Ἰταλῶν (9-25 Μαρτίου 1941) καὶ τὶς περιώνυμες μάχες γύρω ἀπὸ τὸ θρυλικὸ ὕψωμα 731, ποὺ τελικὰ ἔμεινε στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων, παρὰ τὶς λυσσώδεις  καὶ φονικὲς  προσπάθειες τῶν ἀντιπάλων νὰ τὸ καταλάβουν. Ἀκολούθησε ἡ γερμανικὴ ἐπίθεση στὶς 6 Ἀπριλίου 1941, ἐναντίον τῶν Ὀχυρῶν τῆς "Γραμμῆς Μεταξᾶ", ὅπου οἱ ἐλάχιστοι Ἕλληνες ὑπερασπιστές τους ἔγραψαν τὴν μοναδικὴ ἐκείνη ἐποποιΐα, γιὰ τὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ σκληροτράχηλοι Γερμανοὶ ἐξέφρασαν τὸν θαυμασμό τους. Στὴν συνέχεια, κατελήφθη ἡ Ἀθήνα, σὰν "ἀνοχύρωτη πόλη", ἀπὸ τὰ ναζιστικὰ στρατεύματα, στὶς 27 Ἀπριλίου 1941. Καὶ ἡ ἐπίθεση τοῦ "Ἄξονος" ἐτελείωσε μὲ τὴν θρυλικὴ "Μάχη τῆς Κρήτης", ποὺ ἄρχισε στὶς 20 Μαΐου καὶ ὡλοκληρώθηκε στὶς 30-31 Μαΐου 1941, μὲ τὴν κατάληψη τῆς Μεγαλονήσου ἀπὸ τοὺς Γερμανούς, οἱ ὁποῖοι, ὅμως ἐπλήρωσαν πανάκριβα τὴν «νίκη» τους, ἀφοῦ ἔχασαν χιλιάδες στρατιῶτες ἀπὸ τὸ ἐπίλεκτο σῶμα τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν. Γιατὶ στὴν Κρήτη πολέμησαν ὄχι μόνο οἱ μικρὲς δυνάμεις τῶν συμμάχων Αὐστραλῶν καὶ Νεοζηλανδῶν, ἀλλὰ κυρίως οἱ ἴδιοι οἱ λεοντόκαρδοι Κρητικοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, νέοι καὶ γέροντες, μὲ ὅ,τι πρόχειρο ἕβρισκαν στὰ χωράφια τους. Ὑπῆρξε τόσο μεγάλη ἡ γερμανικὴ πανωλεθρία, ὥστε, ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴ χρησιμοποιηθῇ ξανὰ τὸ σῶμα τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν σὲ ἐκτεταμένες ἐπιχειρήσεις. Ἦταν δὲ τέτοια ἡ λύσσα τῶν εἰσβολέων, ὥστε ὡς ἀντίποινα γιὰ τὶς τεράστιες ἀπώλειές τους, ἐξεθεμελίωσαν τὴν Κάνδανο καὶ προέβησαν στὶς πρῶτες ἐκτελέσεις στὸ χωριὸ Κοντομαρὶ τῶν Χανίων, γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τοὺς ἡρωϊκοὺς Κρητικούς.

-Β-

            Λοιπόν, ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες, ἡ Ἑλλάδα πολεμοῦσε γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ γιὰ τὴν ἐθνική της ὑπόσταση. Κι' αὐτό, ὅταν ὅλα τὰ εὐρωπαϊκὰ κράτη, μὲ προεξάρχουσα τὴν Γαλλία, ὑπετάγησαν σ' ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα στὴν βία καὶ στὸν "κεραυνοβόλο πόλεμο" τοῦ Χίτλερ. Ἡ Ἑλλάδα, χωρὶς καμμιὰ ἐξωτερικὴ βοήθεια, μὲ ἐπὶ πλέον ἀμείλικτο ἐχθρό της τὸν βαρὺ ἐκεῖνο χειμῶνα, ποὺ ἀχρήστεψε πολλοὺς στρατιῶτες μας μὲ τὰ κρυοπαγήματα, πολέμησε στὰ βουνὰ κι' ἔστησε τρόπαια στὴν Κορυτσᾶ, στὸ Ἀργυρόκαστρο, στοὺς Ἁγίους Σαράντα, στὴν Χειμάρρα. Πολέμησε στὶς θάλασσες · καὶ τὰ ὑποβρύχια "Παπανικολῆς", "Λάμπρος Κατσώνης" κ.ἄ. ἔγιναν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν ἰταλικῶν νηοπομπῶν, που ἐπιχειροῦσαν νὰ διασχίσουν τὸ Ἀδριατικὸ πέλαγος γιὰ νὰ φέρουν τρόφιμα καὶ πολεμοφόδια στοὺς Ἰταλούς, ποὺ ἐμάχοντο στὴν Ἀλβανία. Πολέμησε ἡ Ἑλλάδα· καὶ μὲ τὰ λίγα ἀεροπλάνα της διεξήγαγε τὶς καταπληκτικὲς ἐκεῖνες  ἀερομαχίες ,  οἱ ὁποῖες ἔτρεπαν  τὰ  ἰταλικὰ ἀεροπλάνα σὲ ἄτακτη φυγή ,  ἐνῷ πολλὰ τὰ

κατέρριπταν. Τὰ ὀνόματα τῶν θρυλικῶν ἀεροπόρων Μητραλέξη, Γιάνναρη, Κουζίγιαννη, Σακελλαρίου κ.ἄ. ἔχουν γραφῆ μὲ χρυσᾶ γράμματα στὶς δέλτους τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.

-Γ-

            Ὅμως, σ' αὐτοὺς τοὺς ἑπτὰ κρίσιμους πολεμικοὺς μῆνες, ἡ Ἑλλάδα πολεμοῦσε καὶ στὰ μετόπισθεν. Ὁμάδες γυναικῶν ἔπλεκαν ἀσταμάτητα γάντια, κάλτσες, φανέλλες καὶ πουλόβερ, γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ Μετώπου. Ἄλλες διεκπεραίωναν τὴν ἀλληλογραφία τῶν φαντάρων μας, ἑτοίμαζαν τὰ δέματα, ποὺ θὰ στέλνονταν στοὺς στρατιῶτες, ἔκαναν ἐπισκέψεις στὰ Νοσοκομεῖα γιὰ νὰ ψυχαγωγήσουν τοὺς τραυματίες, ἀλλὰ καὶ στὰ σπίτια, ποὺ εἶχαν προσφέρει ἕνα παιδί τους στὴν Πατρίδα, γιὰ νὰ παρηγορήσουν καὶ νὰ τονώσουν τὸ φρόνημα τοῦ ἀγωνιζομένου Λαοῦ.

            Ἀλλά, τὰ μετόπισθεν εἶχαν γίνει καὶ ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς. Παρακλήσεις πρὸς τὴν Παναγία, Θεῖες Λειτουργίες καὶ ποικίλες δεήσεις ἦσαν στὴν ἡμερησία διάταξη. Κι' ἐρχόντουσαν σὲ παράλληλη πορεία μὲ τὸ ἔργο τῶν στρατιωτικῶν ἱερέων στὸ Μέτωπο, ποὺ χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς τρομερὲς κακοκαιρίες καὶ τὶς βόμβες τοῦ ἐχθροῦ, ἐξομολογοῦσαν τοὺς στρατιῶτες μας, τοὺς κοινωνοῦσαν, τοὺς μετέδιδαν τὴν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀναπτέρωναν τὸ φρόνημα γιὰ τὴν νίκη καὶ τὴν δόξα.

 Ἀλήθεια !  Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὸν ὑπεράξιο Προκαθήμενό της, τὸν ἀοίδιμο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος ΧΡΥΣΑΝΘΟ, ἔδινε, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, δυναμικὰ τὸ «παρὼν» στὸν ὑπὲρ πάντων ἀγῶνα τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων. 

-Δ-

            Καὶ νά ! Γιορτάζουμε ξανὰ τὴν μεγαλειώδη ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Πῶς ὅμως ; Μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἀδικαίωτη. Μὲ τὴν Κύπρο νὰ ἀντιμετωπίζῃ τὴν μόνιμη ἀπειλὴ τοῦ "Ἀττίλα". Μὲ τὸ Αἰγαῖο μας νὰ δέχεται τὶς προκλητικὲς "ἐπισκέψεις" τῶν τουρκικῶν πολεμικῶν ἀεροσκαφῶν. Μὲ τοὺς Τούρκους νὰ ὑποβλέπουν μονίμως τὴν Θράκη. Μὲ τοὺς Σκοπιανοὺς νὰ μᾶς προκαλοῦν ἰταμώτατα. Γιορτάζουμε σ'  ἕνα κλῖμα μιᾶς παγκόσμιας ἀναστατώσεως ἀπὸ τοπικούς πολέμους, ἀπὸ πυρκαϊές, σεισμούς, τυφῶνες καὶ ποικίλες καταστροφές · μὲ τὴν ἀνεργία καὶ τὴν φτώχεια νὰ καλπάζουν στὴν Χώρα μας καὶ διεθνῶς, καὶ τὴν τρομοκρατία ν' ἀπειλῇ ὅλο τὸ κόσμο.

            Γιορτάζουμε ; Ναί, γιορτάζουμε, δόξα τῷ Θεῷ ! Γιατὶ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Ἔπους τοῦ '40 μᾶς δίνει κουράγιο καὶ ἐλπίδες καὶ αἰσιοδοξία, ὅτι μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας, θὰ 'ρθοῦν οἱ καλοὶ καὶ εὐλογημένοι καιροί. Ἀρκεῖ νὰ εἴμαστε καὶ νὰ μένουμε ἑνωμένοι καὶ μονοιασμένοι, ὅπως τότε, στὸ ἀλησμόνητο Σαράντα. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ψηλὰ οἱ Σημαῖες. Ὁ Χριστὸς νικάει. Ἡ Ἑλλάδα, ὅπως εἶπε ὁ Χαρίλαος Τρικούπης, "προώρισται νὰ ζήσῃ καὶ θὰ ζήσῃ", μὲ πρωτοπόρα τὰ νειᾶτα : τὰ μαθητικά, τὰ φοιτητικά, τὰ ἐργαζόμενα καὶ τὰ στρατευμένα νειᾶτα.

            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά, ὅπως ἁρμόζει στοὺς ἀπογόνους τῶν ἡρώων τοῦ Ἔπους 1940-41.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ