Παρασκευή 17 Αυγούστου 2007







Ἀριθ.  Πρωτ. 63
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2007
  
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 117ῃ             
ΘΕΜΑ: Ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις γιὰ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό.
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α- 
            Ἐλάχιστες φορὲς σκεφτόμαστε τὸ πόσο συνέβαλε στὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους μας ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγὸ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Δὲν εἶχε ὅπλα. Δὲν ὡδηγοῦσε στρατεύματα. Δὲν ἔκανε πολέμους καὶ μάχες. Εἶχε, ὅμως, τὰ ὅπλα τοῦ πνεύματος, τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του καὶ τὸ κήρυγμα, μὲ τὸ ὁποῖο ἀφύπνιζε τὶς συνειδήσεις τῶν σκλάβων Ἑλλήνων, ποὺ ἔτσι μάθαιναν γιὰ τὴν πίστη τους τὴν ὀρθόδοξη καὶ γιὰ τὴν ἔνδοξη ἱστορία τῆς πατρίδας τους : «Πρέπον καὶ εὔλογον εἶνε, χρισιανοί μου, καθὼς μανθάνομεν ἀπὸ τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον καὶ ἀπὸ τὰς θείας Γραφάς, ν’ ἀρχίζωμεν τὴν διδασκαλίαν μας ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ὅταν τελειώσωμεν, νὰ εὐχαριστήσωμεν τὸν Θεόν» (Α΄ Διδαχή). «Ἐγὼ ἐδιάβασα καὶ περὶ ἱερέων, καὶ περὶ ἀσεβῶν, αἱρετικῶν καὶ ἀθέων · τὰ βάθη τῆς σοφίας ἠρεύνησα · ὅλαι αἱ πίστεις εἶνε ψεύτικες · τοῦτο ἐκατάλαβα ἀληθινόν, ὅτι μόνη ἡ πίστις τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶνε καλὴ καὶ ἁγία ... Νὰ εὐφραίνεσθε ὁποὺ εἶσθε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, καὶ νὰ κλαίετε διὰ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ αἱρετικοὺς ὁποὺ περιπατοῦν εἰς τὸ σκότος» (Α΄ Διδαχή). Ἐξ  ἄλλου, σὲ διάφορα μέρη τῆς ὑπόδουλης Ἑλλάδος, στὸ κήρυγμά του συνήθιζε νὰ λέῃ : «Αὐτὸ μιὰ μέρα θὰ γίνῃ Ρωμαίϊκο καὶ καλότυχος ὅποιος ζήσῃ σὲ κεῖνο τὸ βασίλειο» (προφητεία). Πολλὲς φορὲς μιλοῦσε γιὰ τὰ περασμένα μεγαλεῖα τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
-Β-
            Ἔκανε τέσσαρες (4) ἱεραποστολικὲς περιοδεῖες σ’ ὁλόκληρο σχεδὸν τὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο, ἰδιαίτερα ὅμως στὴν Ἠπειρο καὶ στὸ κομμάτι ποὺ σήμερα ὀνομάζεται Βόρειος Ἤπειρος. Κι’ αὐτὸ, γιατὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἐκινδύνευε ἀπὸ τοὺς ἐξισλαμισμούς, οἱ ὁποῖοι παρουσίαζαν ἀνησυχητικὴ ἔξαρση. Εἶναι δὲ γνωστό, ὅτι ὅσοι ἐξισλαμίζονταν ἔχαναν καὶ τὴν ἐθνική τους ταυτότητα, κάτι ποὺ συνιστοῦσε θανάσιμη ἀπειλὴ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό. Ἔτσι ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, γυρνῶντας ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἔφερνε τὸ μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καὶ ἐκτὸς ἐλαχιστοτάτων ἐξαιρέσεων, οἱ Ἕλληνες ἔμειναν σταθεροὶ στὰ πιστεύω τους γιὰ τὴν Θρησκεία  καὶ  τὴν  Πατρίδα.    Ἕνας  ἄνθρωπος ,   φλογερὸς  καὶ  ἀνιδιοτελής ,  κατώρθωσε  τὸ
 ἀκατόρθωτο : Τὴν σωτηρία τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνισμοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴν προετοιμασία του γιὰ τὴν ἐθνική του παλιγγενεσία.
-Γ-
            Ἀλλὰ τὰ κηρύγματα τοῦ φλογεροῦ Ἐθναποστόλου, καθὼς καὶ ὡρισμένες ἐνέργειές του, ὅπως ἡ μετάθεση τῶν παζαριῶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, προκάλεσαν, ὅπως ἦταν φυσικό, ἀντιδράσεις, κυρίως ἐκ μέρους τῶν Ἑβραίων. Τὸν κατέδωσαν, λοιπόν, στὸν Κούρτ πασᾶ τοῦ Βερατίου, τὸν ὁποῖο καὶ ἐδωροδόκησαν. Ὁ Ἅγιος συνελήφθη καὶ κατεδικάσθη εἰς θάνατον. Ἔτσι στὶς 24 Αὐγούστου 1779 ἀπαγχονίσθηκε στὸ Καλικόντασι τῆς Βορείου Ἠπείρου. Πρὶν ἀφήσῃ τὴν τελευταία του πνοή, προσευχήθηκε, ἐπαναλαμβάνοντας τὰ λόγια τοῦ προφητάνακτος Δαβίδ : «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν» (Ψαλμ. ξε΄ 12), προφητεύοντας, ἀσφαλῶς, τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους.
-Δ-
            Καὶ «τὸ ποθούμενο» ἦλθε. Ἡ Ἑλλάδα ἐτίναξε ἀπὸ πάνω της τὸν τουρκικὸ ζυγό. Ἔγινε κράτος ἐλεύθερο, ἰσότιμο μὲ ὅλα τὰ ἐλεύθερα κράτη τοῦ κόσμου. Ἀναγνωρίζοντας δὲ τὴν πολύτιμη καὶ πολύπλευρη προσφορὰ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, ἔχει ἀνεγείρει Ναοὺς μεγαλοπρεπεῖς καὶ ἐξωκκλήσια. Ἕνας τέτοιος Ναὸς εἶναι καὶ ὁ ἀνεγερθεὶς πρὸ ἐτῶν στὴν Κόνιτσα, μὲ πρωτοβουλία τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ καὶ μὲ τὴν συνδρομὴ τῶν πιστῶν καὶ τῆς Πολιτείας, καὶ ὅπου κάθε χρόνο πραγματοποιοῦνται λαμπρὲς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις. Ἔτσι, λοιπόν, τὸ ἐφετεινὸ Πρόγραμμα ἔχει ὡς ἑξῆς :
            Α) Τὴν Πέμπτη, 23 Αὐγούστου, στὶς 7:30 μ.μ., θὰ τελεσθῇ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός. Θὰ ἐπακολουθήσῃ λιτάνευση τῆς Εἰκόνος καὶ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ μέχρι τὴν Κεντρικὴ Πλατεῖα ἀπ’ ὅπου ἡ πομπὴ θὰ ἐπιστρέψῃ στὸν Ναό.
            Β) Τὴν Παρασκευή, 24 Αὐγούστου, στὶς 7:30 π.μ., θὰ ἀρχίσουν οἱ «καταβασίες» (ἡ δεύτερη καμπάνα) καὶ ἐν συνεχείᾳ τὰ ὑπόλοιπα τοῦ Ὄρθρου καὶ ἡ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.
            Στὸ τέλος θὰ προσφερθῇ καφὲς στὸ Δημαρχεῖο, ἐνῷ οἱ Σεβ. Ἀρχιερεῖς θὰ μεταβοῦν στὴν Ἱ. Μ. Μολυβδοσκεπάστου, ὅπου καὶ θὰ ψαλῇ τρισάγιον ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ.
            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ εὐλογημένα, μὲ Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα.
 
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
 
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
  + Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007

Ἐγκύκλιος 116: Ἀγρυπνοῦμε καὶ ἱκετεύουμε τὴν Θεοτόκο στὴν Μολυβδοσκέπαστη.





Ἀριθ.  Πρωτ.  62
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ Αὐγούστου 2007
 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 116ῃ             


ΘΕΜΑ: Ἀγρυπνοῦμε καὶ ἱκετεύουμε τὴν Θεοτόκο στὴν Μολυβδοσκέπαστη.  
          
  Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α- 
            Ὁ Αὔγουστος, ὁ κατ’ ἐξοχὴν μήνας τῆς Παναγίας μας, μᾶς ὁδηγεῖ, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, στὸ ἱστορικὸ Μοναστήρι τῆς Μολυβδοσκέπαστης, ποὺ βρίσκεται σὲ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπὸ τὰ σύνορα μὲ τὴν ἀλύτρωτη, ἀκόμη, Βόρειο Ἤπειρο.
            Χρόνια τώρα, ἀπὸ τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου, μέχρι τὸ πρωῒ τῆς 15ης , ἀνήμερα τῆς μεγάλης γιορτῆς, τελεῖται ἱερὰ Ἀγρυπνία κυρίως γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα, ποὺ εἶναι καὶ πολλὰ καὶ δυσεπίλυτα. Μέσα στὴν ἡσυχία τῆς νύχτας, μὲ τὰ ψάλματα καὶ τὰ ἀναγνώσματα, οἱ καρδιὲς ἀφήνουν γιὰ λίγο τὰ γήϊνα καὶ τὰ πρόσκαιρα. Καὶ μὲ τὴν χάρη καὶ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς, ἀνεβαίνουν στὸν θρόνο τοῦ Κυρίου Παντοκράτορος, μὲ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο νὰ μεσιτεύῃ στὸν Υἱὸ καὶ Θεό Της. Οἱ ὧρες κυλοῦν γρήγορα, ἡ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Οὐράνιο Πατέρα διώχνει τὸν κόπο, ἐνῷ ἡ παρουσία - ἀνάμεσά μας - τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας προκαλεῖ ρίγη συγκινήσεως καὶ ἀλαλήτους στεναγμούς.
-Β-
            Πράγματι !  «Εὐλογημένη» καὶ «Κεχαριτωμένη» ἀνάμεσα σὲ ὅλες τὶς γυναῖκες τοῦ κόσμου εἶναι ἡ Παναγία μας. Γι’ αὐτό - καὶ σύμφωνα μὲ τὴν δική Της προφητεία - τὴν μακαρίζουν καὶ θὰ τὴν τιμοῦν «πᾶσαι αἱ γενεαί» (Λουκ. α΄ 48), μέχρι συντελείας  τῶν αἰώνων. Γιατί, κανένας ποὺ προσπίπτει στὴν χάρη Της δὲν φεύγει μὲ τὰ χέρια ἀδειανά. Σὰν Μητέρα στοργικὴ ποὺ εἶναι δίνει σὲ ὅλους πλούσια τὰ δῶρα Της. Καὶ κυρίως, ὅ,τι εἶναι ὠφέλιμο καὶ χρήσιμο γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ὑμνογράφος τῆς ἱερᾶς Παρακλήσεως τὴν χαρακτηρίζει ὡς τὴν «μόνην προστασίαν τῶν πιστῶν».
-Γ-
            Ὄχι δὲ μόνο τὰ ἀτομικά μας αἰτήματα ἱκανοποιεῖ ἡ Θεοτόκος, ἀλλὰ καὶ στὰ ἐθνικὰ θέματα ἀνταποκρίνεται ἄριστα. Ἀπὸ τὰ χρόνια, ἀκόμη, τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ὑπῆρξε ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων. Καὶ πολλὲς φορὲς ἔσωσε τὴν Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη ἀπὸ ἐπιδρομὲς βαρβάρων λαῶν. Ἀλλὰ καὶ μετέπειτα, ὅταν τὸ πυκνὸ σκοτάδι τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς εἶχε σκεπάσει τὴν Ἑλλάδα μας, Ἐκείνη ἦταν ποὺ ἔδινε κουράγιο καὶ δύναμη στὸν ἀποσταμένο λαό. Κι’ ἀκόμη, στὰ ἐντελῶς τελευταῖα χρόνια, ἡ Παναγία σκέπαζε μὲ τὴν Ἁγία Της Σκέπη τὸ Ἔθνος μας καὶ τὸ βοήθησε νὰ γράψῃ τὸ θρυλικὸ Ἔπος τοῦ 1940, ποὺ ἔδωσε τὴν πρώτη καὶ βέβαιη ἐλπίδα στὴν μισοπεθαμένη Εὐρώπη ὅτι ὁ «Ἄξονας» δὲν ἦταν ἀήττητος. Γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ἡ Ἑλλάδα, ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας, ἔδωσε τὴν πρώτη καὶ ἀποφασιστικὴ νίκη ἐνάντια στὶς σκοτεινὲς δυνάμεις τῆς βίας καὶ τοῦ ἐγκλήματος.
-Δ-
            Ἀλλ’ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἀπάντησε καὶ στὸ ἐθνικὸ θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὅταν πρὶν ἀπὸ 40 περίπου χρόνια ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ καθιέρωνε τὴν Ἀγρυπνία στὴν Μολυβδοσκέπαστη, ἀρκετοὶ ἦσαν ἐκεῖνοι, ποὺ ἔβλεπαν αὐτὴν τὴν κίνηση μὲ σκεπτικισμό. Ἀλήθεια, τὶ ἀποτελέσματα μποροῦσε νὰ ἔχῃ μιὰ ὁλονύκτια προσευχή ; Ὅμως, ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης ἐπέμενε. Κι’ οἱ λίγοι, ποὺ ἀρχικὰ συμμετεῖχαν, ἔγιναν γρήγορα πολλοί, καὶ οἱ πολλοί, ἀναρίθμητο πλῆθος, ποὺ ἔστελνε θερμὲς τὶς προσευχές του γιὰ τὴν λύτρωση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἔτσι, ἔγινε τὸ θαῦμα. Τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, ποὺ ἔζωναν ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τὴν γειτονικὴ χώρα, ἔπεσαν, καὶ ἄνεμος σχετικῆς ἐλευθερίας φύσηξε στὴν σκλάβα γῆ. Ἡ Παναγία ἄκουσε τὶς ὁλονύκτιες προσευχὲς τῶν πιστῶν. Καὶ ἀπάντησε κατὰ τὸν πιὸ ἐντυπωσιακὸ τρόπο.
-Ε-
            Ὅμως, ἀδελφοί μου, πολλὰ τὰ προβλήματα ἐξακολουθοῦν νὰ ταλαιπωροῦν τὸν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμὸ καὶ νὰ προκαλοῦν ἀναταράξεις στὴν Ἑλλάδα. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι καὶ τὸ ζήτημα τῶν ἐγκληματιῶν «Τσάμηδων», ποὺ τώρα τελευταῖα μάλιστα, προβάλλουν μὲ θρασύτητα καὶ μὲ ἀπειλὲς τὰ δῆθεν αἰτήματά τους.
            Γι’ αὐτὸ καὶ μεῖς συνεχίζουμε νὰ ἀγρυπνοῦμε καὶ νὰ προσευχώμαστε στὴν Μολυβδοσκέπαστη.
            Ἔτσι κι’ ἐφέτος ἡ ἀκολουθία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου, ἀφοῦ προηγουμένως θὰ ψαλῇ τρισάγιον ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, καὶ θὰ ὁλοκληρωθῇ, μὲ τὴν πρώτη (ἀρχιερατική) Θεία Λειτουργία, γύρω στὶς 5:30 μὲ 6 τὸ πρωῒ τῆς 15ης Αὐγούστου. Ἀργότερα θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Θ. Λειτουργία.
            Ἔχουμε χρέος ὅλοι νὰ συμμετάσχουμε. Τὸ ἐπιβάλλει ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς .
            Σᾶς περιμένω καί,    Διατελῶ  
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
 
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ