Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 175η: Διακόσια χρόνια ἀπὸ τὸ μαρτύριο τοῦ Κονιτσιώτη Νεομάρτυρος Ἁγίου Ἰωάννου (1814-2014)







ν Δελβινακί τ 15 Σεπτεμβρίου 2014
ριθ.  Πρωτ. 64

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  175η

ΘΕΜΑ:  Διακόσια χρόνια ἀπὸ τὸ μαρτύριο τοῦ Κονιτσιώτη Νεομάρτυρος Ἁγίου Ἰωάννου (1814-2014).


            γαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Συμπληρώνονται ἐφέτος διακόσια (200) χρόνια ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ Νεομάρτυρος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐκ Κονίτσης (1814-2014). Καὶ μολονότι κύλησαν δύο αἰῶνες ὁλόκληροι ἀπὸ τὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814, αὐτὸ τὸ Κονιτσιωτόπουλο δὲν ξεχάστηκε, δὲν χάθηκε στὴν χοάνη τοῦ χρόνου. Πόσοι μεγάλοι καὶ σπουδαῖοι κατὰ κόσμον ζοῦσαν τότε. Σουλτᾶνοι, πασάδες, ἀγάδες, στρατηγοὶ καὶ ναύαρχοι καὶ πλούσιοι καὶ ἰσχυροί, κυριαρχοῦσαν, τότε, στὰ Βαλκάνια καὶ στὴν Ἑλλάδα, σπέρνοντας τὸν φόβο καὶ τὸν τρόμο στοὺς ραγιάδες, στοὺς ὑποδούλους, ποὺ δὲν τολμοῦσαν καλά - καλά οὔτε τὸ ὄνομά τους νὰ ποῦν !  Κι’ ὅμως !  Ὁ νεαρὸς Ἰωάννης, ποὺ ἦταν πρωτύτερα Τοῦρκος καὶ μουσουλμᾶνος, γνωστὸς μὲ τὸ ὄνομα Χασάν, ζῇ μέχρι σήμερα, λαμπρὸς καὶ πάντοτε νέος, στὶς καρδιὲς τῶν χριστιανῶν καί, γενικά, στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.
-Β-
            Τὸ ποιὸς ἦταν ὁ Ἰωάννης τὸ ἔχουμε πῆ πολλὲς φορές. Ἄς τὸ ξαναποῦμε, ὅμως, ἄλλη μιὰ φορὰ γιὰ ὅσους ἴσως δὲν ἔχουν μέχρι τώρα ἀκούσει γι’ αὐτόν. Χασὰν ἦταν τὸ τούρκικο ὄνομά του. Πατέρας του ὁ Σέχης τῆς Κονίτσης. Εἶχε, λοιπόν, οἰκογένεια καλοστεκούμενη, ἐνῷ τὸ μέλλον ἀνοιγόταν μπροστά του λαμπρό. Εἰκοσάχρονος ἦταν τότε. Καὶ θὰ ἔλεγε κανείς, ὅτι ὁ νεαρὸς Χασὰν εἶχε ἐξασφαλισμένη τὴν ζωή του. Ὅμως, τὴν νεανικὴ ψυχή του δὲν τὴν ἱκανοποιοῦσαν οὔτε τὰ πλούτη καὶ ἡ κοσμικὴ δόξα, οὔτε, πρὸ παντός, ἡ ψεύτικη θρησκεία τοῦ Μωάμεθ.  Γι’ αὐτὸ καὶ ζητοῦσε κάτι καλλίτερο, κάτι ἀνώτερο. Καὶ χωρίς, βέβαια, νὰ γνωρίζῃ τὸν ἱερὸ Αὐγουστῖνο, τὸν μεγάλο αὐτὸν Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἔνοιωθε αὐτὸ ποὺ ἐκεῖνος ἐτόνιζε : «Κύριε, ἡ ψυχή μου εἶναι ἀνήσυχη μέχρις ὅτου συναντήσῃ Ἐσένα».
-Γ-
            Ἔτσι, ὅταν ἀργότερα βρέθηκε στὸ Ἀγρίνιο (ποὺ τότε λεγόταν Βραχώρι) καὶ γνώρισε τοὺς ἐκεῖ χριστιανούς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ἑλκύσθηκε πρὸς τὴν χριστιανικὴ Θρησκεία. Ὅταν, ὅμως, ἐξεδήλωσε τὴν ἐπιθυμία νὰ γίνῃ χριστιανός,  οἱ  Ἱερεῖς  ἐδίστασαν  νὰ  τὸν  βαπτίσουν,  γιατὶ  ἦταν σίγουρο πὼς θὰ ἔπεφτε πάνω τους βαρειὰ ἡ τιμωρία. Ἔτσι, ὁ Χασὰν πῆγε στὴν Ἰθάκη, ἡ ὁποία ἦταν Ἑνετοκρατούμενη, κι’ ἀφοῦ κατηχήθηκε συστηματικά, βαπτίσθηκε καὶ πῆρε τὸ ὄνομα Ἰωάννης. Ὅταν ξαναγύρισε στὸ Ἀγρίνιο, νυμφεύτηκε καὶ ἐργαζόταν σὰν ἀγροφύλακας στὸ χωριὸ Μαχαλᾶς, ποὺ σήμερα ὀνομάζεται Φυτεῖες. Πίστευε ὅτι τὰ ἴχνη του εἶχαν χαθῆ. Ἀλλὰ ὁ ἀντίδικος διάβολος ὡδήγησε τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ μὲ ἐντολὴ τοῦ πατέρα του τὸν ἔψαχναν, καὶ τελικῶς τὸν βρῆκαν. Δέχθηκε ὑποσχέσεις γιὰ πλούτη καὶ τιμὲς ἄν ξαναγύριζε στὸν μωαμεθανισμό. Ἀρνήθηκε κατηγορηματικά. Ἀκολούθησαν ἀπειλὲς καὶ φοβέρες. Καὶ τὸ τέλος δὲν ἄργησε νὰ ἔλθη. Τὸν ἀποκεφάλισαν κοντὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἡ ὁποία μετέπειτα  κατεδαφίσθη καὶ ἀνεγέρθηκε στὴν θέση της ὁ νέος μεγαλοπρεπὴς Ναός. Ἐνταφιάσθηκε ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὸν Ναὸ τὴν ἡμέρα ποὺ ἐμαρτύρησε, δηλαδὴ στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814. Μετὰ ἀπὸ πέντε χρόνια, τὸ 1819, ἔγινε ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων του · μεταφέρθηκαν στὴν Μονὴ τοῦ Προυσσοῦ, ὅπου τὸ 1974 ἀνεκαλύφθησαν, ἕνα δὲ τμῆμα ἱεροῦ λειψάνου εἶναι θησαυρισμένο στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στὴν Κόνιτσα.
-Δ-
            Σπουδαῖο πρότυπο ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς νέους μας, ποὺ ἀντιμετωπίζουν πειρασμοὺς καὶ δυσκολίες στὴν πορεία τῆς ζωῆς τους. Ὅταν, ὅμως βάλουν θεμέλιο τὸν Χριστό, θὰ κατορθώσουν νὰ ξεπεράσουν τὰ ὁποιαδήποτε ἐμπόδια παρουσιάζει μπροστά τους ὁ πονηρός. Ἔτσι πραγματοποιεῖται ὁ λόγος τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου : «Νεανίσκοι, ἰσχυροὶ ἐστε καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει καὶ νενικήκατε τὸν πονηρόν ... Ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ · ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα» (Α΄ Ἰωάν. β΄ 14,17).
-Ε-
            Ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή  μας θὰ τιμήσῃ καὶ φέτος τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου. Τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, Δευτέρα, 22 Σεπτεμβρίου 2014, θὰ ψαλῇ Μέγας Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινός, ὁ ὁποῖος θὰ ἀρχίσῃ στὶς 7 μ.μ. Τὴν ἑπομένη, Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, στὶς 7.30 τὸ πρωΐ θὰ ἀρχίσουν οἱ καταβασίες (δεύτερη καμπάνα), μετὰ δὲ τὸ πέρας τοῦ Ὄρθρου θὰ τελεσθῇ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Καὶ ὁ Ἑσπερινὸς καὶ ἡ Θ. Λειτουργία θὰ γίνουν ἐν μονοεκκλησίᾳ στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, στὴν Κόνιτσα. Ἐλᾶτε ὅλοι νὰ τιμήσουμε τὸν Νεομάρτυρα Ἅγιο συμπολίτη μας. Χρόνια πολλά, ἅγια, εὐλογημένα.
  
Διάπυρος πρς Χριστν εχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†  Δρυϊνουπλεως, Πωγωνιανς κα Κοντσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ




Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Ψήφισμα Γενικοῦ Ἱερατικοῦ Συνεδρίου ΙΜΔΠΚ








                                                            Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Σεπτεμβρίου 2014
Ἀριθ. Πρωτ.:  58

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, πραγματοποιήθηκε καὶ φέτος τὸ Γενικὸ Ἱερατικὸ Συνέδριο      (20ὸ στὴν σειρά) τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης. Οἱ ὡραῖες καὶ ἄνετες ἐγκαταστάσεις τῆς Ἱ. Μονῆς Ταξιαρχῶν («Γκούρας») κοντὰ στὸ Ἀηδονοχώρι, φιλοξένησαν τοὺς Συνέδρους Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι, μέσα στὸ ὄμορφο περιβάλλον μέσα κι’ ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι, εἶχαν τὴν εὐκαιρία γιὰ ἕνα διήμερο (15 καὶ 16 Σεπτεμβρίου) νὰ συμπνευματιστοῦν, νὰ ἀκούσουν ἐμπεριστατωμένες Εἰσηγήσεις, νὰ συντρώγουν «ἐν ἀφελότητι καρδίας» στὴν κοινὴ τράπεζα, νὰ χαροῦν τὴν Θεία Λειτουργία καὶ νὰ συζητήσουν ἀδελφικὰ τὰ προβλήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος μας. Τὸ Συνέδριο, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Μητροπολίτου κ. ΑΝΔΡΕΟΥ, εἶχε σὰν Γενικὸ Θέμα τοὺς συγχρόνους ἁγίους  καὶ ἐναρέτους Γέροντες. Στὸ τέλος, ὅλοι οἱ Σύνεδροι ἐπῆραν ὡς εὐλογία τὴν Καινὴ Διαθήκη μὲ σύντομη ἑρμηνεία καὶ ἕνα μικρὸ τεῦχος μὲ ἀποφθέγματα Γερόντων τῆς ἐποχῆς μας, ἐνῷ ἐνέκριναν καὶ τὸ ἀκόλουθο
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
«1) Ζητοῦμε εὐλαβῶς ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ ξεκαθαρίσῃ τὸ ζήτημα τῶν διαλόγων μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες, καθὼς καὶ μὲ τοὺς λεγομένους ἀγγλικανούς. Ἡ σιωπὴ ἤ οἱ ἀοριστολογίες προκαλοῦν ἐρωτήματα καὶ σκανδαλισμὸ καὶ σὲ μᾶς καὶ στὸν λαό μας.
2) Ζητοῦμε νὰ μεριμνήσῃ ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία, ὥστε νὰ σταματήσῃ τὸ φαινόμενο τῆς ἐρημώσεως τῶν ἐνοριῶν τῆς ὑπαίθρου ἐξ αἰτίας τῆς ἀρνήσεως τῆς Πολιτείας νὰ διορίζωνται Ἐφημέριοι στὰ πολλὰ καὶ μεγάλα κενὰ ποὺ παρατηροῦνται. Νὰ ληφθῇ ὑπ’ ὄψη ὅτι στὴν ὕπαιθρο μόνο ὁ παπὰς δίνει τὴν παρουσία του, γιατὶ οὔτε πρόεδροι τῶν χωριῶν ὑπάρχουν πιά, οὔτε καὶ δάσκαλοι, ἀφοῦ πλεῖστα ὅσα Σχολεῖα ἔχουν κλείσει λόγῳ τῆς ἀνυπαρξίας μαθητῶν.
3) Ζητοῦμε ἀπὸ τὴν Πολιτεία νὰ σέβεται τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ μὴ ψηφίζῃ ἀντιχριστιανικοὺς νόμους, κυρίως δὲ νὰ μὴν εὐνοῇ τὸ βδελυρὸ ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Εἶναι - τὸ λιγώτερο- ντροπὴ νὰ προβάλλεται ἀπὸ ὡρισμένους κύκλους ἡ ἀνωμαλία ὡς φυσιολογικὴ πράξῃ. Κι’ ἄς μὴ ξεχνᾶμε τὴν τιμωρία τοῦ Θεοῦ στὰ Σόδομα καὶ στὰ Γόμορρα ...
4) Ζητοῦμε, ἀκόμη, ἀπὸ τὴν Πολιτεία νὰ θωρακίσῃ τὴν ἀκριτική μας Ἐπαρχία, τὴν ὁποία, τὸν τελευταῖο καιρό, λυμαίνονται ἀθεόφοβοι ἱερόσυλοι καὶ κλέφτες, προερχόμενοι κυρίως ἀπὸ τὴν γειτονικὴ Ἀλβανία.
5) Στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους, ποὺ βρισκόμαστε, ζητοῦμε ἀπὸ τοὺς ἐκπαιδευτικούς μας, παράλληλα πρὸς τὰ μαθήματα ποὺ διδάσκουν, νὰ καλλιεργοῦν στὸν μαθητόκοσμο καὶ τὸ ὀρθόδοξο χριστιανικὸ ἦθος, ὥστε, καὶ μὲ τὴν ἀξιόλογη προσφορὰ τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων, νὰ γίνῃ ἡ νέα γενεὰ «γενεὰ ζητούντων τὸν Κύριον». Γι’ αὐτό, καὶ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν φρονοῦμε, ὅτι μὲ κανένα τρόπο δὲν πρέπει νὰ μεταβληθῇ σὲ θρησκειολογικό. Οἱ ἁρμόδιοι ἄς προσέξουν πολύ.
6) Ἀγωνιοῦμε γιὰ τοὺς πολέμους ποὺ γίνονται σὲ πολλὲς περιοχὲς τοῦ πλανήτη μας καθὼς καὶ γιὰ τὴν ἀνθρωποσφαγή, ποὺ σημειώνεται στὴν Μέση Ἀνατολή, στὴν Λιβύη, στὴν Οὐκρανία, στὴν Κένυα καὶ σὲ ἄλλες χῶρες, ὅπου πρὸ παντὸς ἡ χριστιανικὴ πίστη διώκεται ἀμείλικτα, λόγῳ τοῦ φανατισμοῦ τῶν διωκτῶν. Προσευχόμαστε θερμὰ στὸν Κύριο νὰ εἰρηνεύσῃ τὸν κόσμο, νὰ σταματήσῃ τὸ μῖσος καὶ νὰ κυριαρχήσῃ ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη σὲ ὅλους τοὺς λαούς.    Τέλος,
7) Στέλνουμε ἀδελφικὸ ἐν Χριστῶ χαιρετισμὸ στοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ στοὺς Κυπρίους ἀδελφούς. Θερμὴ εὐχὴ καὶ προσευχή μας εἶναι νὰ ἔλθῃ γρήγορα ἡ ἐθνική τους ἀποκατάσταση».
                                                                                   


             (Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)