Νύκτα Χριστουγέννων 2009
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 136ῃ
ΘΕΜΑ: «Ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη».
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Μέγα, ἀλλὰ καὶ ἀκατανόητο γιὰ τὴν περιωρισμένη ἀνθρώπινη φύση μας, τὸ Μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ - Λόγου, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
« Ὁ ἀχώρητος παντὶ πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί», ψάλλει ὁ ἱερὸς ὑμνωδὸς γεμᾶτος κατάπληξη. Ἐσύ, δηλαδή, ποὺ δὲν σὲ χωράει τὸ σύμπαν, πῶς χώρεσες μέσα στὴν γαστέρα τῆς Θεοτόκου ; Κι’ αὐτὴ εἶναι ἀπορία ὄχι μόνο τοῦ ὑμνωδοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε πιστοῦ, ποὺ προσπαθεῖ μὲ τὴν σκέψη του νὰ τὴν ξεδιαλύνῃ. Ὅμως, πάλι ὁ ἴδιος ὁ ὑμνωδὸς θὰ δώσῃ τὴν ἀπάντηση : «Ὅπου Θεὸς βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις». Ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφασίσῃ κάτι, νικῶνται οἱ φυσικοὶ νόμοι. Δὲν καταργοῦνται, ἀλλὰ ὑπερβαίνονται. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος.
-Β-
Ἡ Παρθένος Μαριὰμ ἐξεπλάγη ὅταν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ τῆς ἀνεκοίνωσε ὅτι θὰ γινόταν ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. «Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω ;» Ἀλλὰ ὁ Γαβριὴλ τὴν καθησυχάζει : «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι» (Λουκ. α΄ 34-35). Μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτὸ τὸ θαῦμα. Καὶ πρόσθεσε, «ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα» (Λουκ. α΄ 37). Ὅταν δὲ ὁ δίκαιος Ἰωσήφ, ὁ προστάτης τῆς Ἁγίας Οἰκογενείας, ἀντελήφθη, ὅτι ἡ μνηστὴ του «πρὶν ἤ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα» (Ματθ. α΄ 18), ἦταν φυσικὸ νὰ δοκιμάσῃ ἀναστάτωση καὶ ταραχή, σὲ σημεῖο ποὺ σκέφθηκε «λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. α΄ 19), νὰ τὴν διώξῃ κρυφὰ γιὰ νὰ μὴ τὴν διαπομπέψῃ. Ὅμως ὁ Θεὸς τὸν καθησυχάζει. Στὸ ὄνειρό του βλέπει «ἄγγελον Κυρίου» , ποὺ τοῦ λέει : «Μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκα σου · τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν Ἁγίου» (Ματθ. α΄ 20).
Εἶναι, λοιπόν, Μυστήριον Μέγα ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μυστήριο, ποὺ δὲν τὸ χωράει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Μυστήριο, ὅμως, ποὺ μόνο μὲ τὴν πίστη μπορεῖ νὰ γίνῃ κατανοητό, μέχρις ἑνὸς σημείου βέβαια. Ὅσοι, κατὰ καιρούς, προσπάθησαν νὰ τὸ ἐξηγήσουν μὲ τὴν περιορισμένην δυνατότητα τοῦ μυαλοῦ τους, ἐναυάγησαν καὶ κατέληξαν σὲ αἱρέσεις, ποὺ γιὰ πολλὰ χρόνια ἐταλαιπώρησαν τὴν Ἐκκλησία.
-Γ-
Μιὰ τέτοια αἵρεση εἶναι καὶ ὁ παπισμός. Γιατί, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι διακρίνεται γιὰ τὸν ὑπερφίαλο ἐγωϊσμό του, ἔχει ἀνακηρύξει τὸν πάπα ὡς Vicarius Cristi (Βικάριους Κρίστι), δηλαδὴ ἀντιπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴν Γῆ.
Ἀλλὰ τὶ σχέση μπορεῖ νὰ ἔχῃ ὁ ταπεινὸς Ἰησοῦς, ποὺ «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» καὶ ποὺ γεννήθηκε καὶ ἔζησε τόσο ταπεινά, μὲ τὸν κοσμικὸ ἄρχοντα τοῦ Βατικανοῦ, ποὺ ζῇ μέσα στὴν χλιδὴ καὶ ποὺ συνταυτίζεται μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία ; Μπορεῖ νὰ ἐκπροσωπῇ τὸν πρᾶο Ἰησοῦ τὸ Βατικανό, ποὺ μὲ τὶς ραδιουργίες καί, πρὸ παντός, μὲ τὴν σατανικῆς ἐμπνεύσεως «Οὐνία» ἔχει ἀναστατώσει καὶ συνεχίζει νὰ ἀναστατώνῃ τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο ; Ἤ μὲ τὰ φοβερὰ ἐγκλήματα τῆς «Ἱερᾶς Ἐξετάσεως» καὶ τῶν λεγομένων «Σταυροφοριῶν» ; Ἤ, ἀκόμη, μὲ τὸν ἀπροκάλυπτο προσηλυτισμό, ποὺ ἀσκεῖ ἀνάμεσα στοὺς Ὀρθοδόξους λαούς ; Ὁ παπισμὸς μὲ τὴν ἐκτροπή του ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἔγινε αἰτία νὰ προκληθῇ τὸν 16ον αἰῶνα τὸ μεγάλο σχίσμα τῶν Διαμαρτυρομένων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν γίνει χίλια κομμάτια · καὶ οἱ ὁποῖοι ἔχουν φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο καταπτώσεως, ὥστε νὰ «χειροτονοῦν» γυναῖκες Ἱερεῖς καὶ Ἐπισκόπους, νὰ ὑποθάλπουν δὲ καὶ νὰ ἐνθαρρύνουν κάθε εἴδους σαρκικὴ ἐκτροπὴ καὶ ἀνωμαλία...
-Δ-
Ἔτσι, λοιπόν, τὸ μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου, ἔφθασαν ἄνθρωποι ἀτελεῖς νὰ τὸ κάνουν ἀντικείμενο ἔρευνας μὲ τὰ ἀρρωστημένα μυαλά τους. Ἀντὶ νὰ προσκυνοῦν μὲ ταπείνωση τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου, ἐπιτρέπουν στὸν ἐγωϊσμὸ καὶ στὴν ὑπερηφάνεια νὰ ἐρευνᾷ «τὸ ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον καὶ ἀγγέλοις ἄγνωστον Μυστήριον».
Ἄς ἀφήσουμε, ὅμως, τοὺς ποικίλους αἱρετικοὺς κι’ ἄς παρακαλοῦμε τὸν Κύριο νὰ τοὺς φωτίζῃ γιὰ νὰ βροῦν τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἐμεῖς δέ, ποὺ ἔχουμε ἐλεηθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἀνήκουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἄς ὑποδεχθοῦμε μὲ ταπείνωση καὶ μὲ καθαρὴ καρδιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» γιὰ τὴν σωτηρία μας. Μὲ ταπείνωση καὶ βαθειὰ χαρά, ἄς σπεύσουμε στοὺς Ἱεροὺς Ναούς μας, γιὰ ν’ ἀκούσουμε τὰ κατανυκτικὰ καὶ ὑπέροχα τροπάρια τῶν Χριστουγέννων καὶ νὰ κοινωνήσουμε «Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον» , ἐφ’ ὅσον, βεβαίως, ἔχουμε τὴν ἄδεια τοῦ Πνευματικοῦ μας.
Χρόνια πολλά, εἰρηνικά, ἅγια καὶ εὐλογημένα. Ὅπως ἁρμόζει στοὺς Ὀρθοδόξους χριστιανούς.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
