Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 5ῃ Ὀκτωβρίου 2009
Ἀριθ. Πρωτ. 84
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 135η
ΘΕΜΑ: Ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες "ΟΧΙ".
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ἡ ἱστορία τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ καὶ Ἑλληνογερμανικοῦ Πολέμου 1940-1941 εἶναι κατάφορτη ἀπὸ δόξα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀγωνιώδη προσπάθεια ἑνὸς λαοῦ νὰ ζήσῃ ἐλεύθερος ἤ νὰ πεθάνῃ ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ χρέους ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος. Καὶ νὰ σκεφθῇ κανείς, ὅτι τὸ διάστημα τοῦ πολέμου δὲν ἦταν οὔτε ἕνας, οὔτε δύο μῆνες, ἀλλὰ ἕνα ὁλόκληρο ἑπτάμηνο. Ἄρχισε τὸ πρωΐ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 μὲ τὴν ἐπίθεση ἐναντίον μας τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας· συνεχίστηκε μὲ τὴν "ἐαρινὴ ἐπίθεση" τῶν Ἰταλῶν (9-25 Μαρτίου 19 41) καὶ τὶς περιώνυμες μάχες γύρω ἀπὸ τὸ θρυλικὸ ὕψωμα 731, ποὺ τελικὰ ἔμεινε στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων, παρὰ τὶς λυσσώδεις καὶ φονικὲς προσπάθειες τῶν ἀντιπάλων νὰ τὸ καταλάβουν. Ἀκολούθησε ἡ γερμανικὴ ἐπίθεση στὶς 6 Ἀπριλίου 1941, ἐναντίον τῶν Ὀχυρῶν τῆς "Γραμμῆς Μεταξᾶ", ὅπου οἱ ἐλάχιστοι Ἕλληνες ὑπερασπιστές τους ἔγραψαν τὴν μοναδικὴ ἐκείνη ἐποποιΐα, γιὰ τὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ σκληροτράχηλοι Γερμανοὶ ἐξέφρασαν τὸν θαυμασμό τους. Στὴν συνέχεια, κατελήφθη ἡ Ἀθήνα, σὰν "ἀνοχύρωτη πόλη", ἀπὸ τὰ ναζιστικὰ στρατεύματα, στὶς 27 Ἀπριλίου 1941. Καὶ ἡ ἐπίθεση τοῦ "Ἄξονος" ἐτελείωσε μὲ τὴν θρυλικὴ "Μάχη τῆς Κρήτης", ποὺ ἄρχισε στὶς 20 Μαΐου καὶ ὡλοκληρώθηκε στὶς 30-31 Μαΐου 1941, μὲ τὴν κατάληψη τῆς Μεγαλονήσου ἀπὸ τοὺς Γερμανούς, οἱ ὁποῖοι, ὅμως ἐπλήρωσαν πανάκριβα τὴν «νίκη» τους, ἀφοῦ ἔχασαν χιλιάδες στρατιῶτες ἀπὸ τὸ ἐπίλεκτο σῶμα τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν. Γιατὶ στὴν Κρήτη πολέμησαν ὄχι μόνο οἱ μικρὲς δυνάμεις τῶν συμμάχων Αὐστραλῶν καὶ Νεοζηλανδῶν, ἀλλὰ κυρίως οἱ ἴδιοι οἱ λεοντόκαρδοι Κρητικοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, νέοι καὶ γέροντες, μὲ ὅ,τι πρόχειρο ἕβρισκαν στὰ χωράφια τους. Ὑπῆρξε τόσο μεγάλη ἡ γερμανικὴ πανωλεθρία, ὥστε, ὁ ἴδιος ὁ Χίτλερ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴ χρησιμοποιηθῇ ξανὰ τὸ σῶμα τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν σὲ ἐκτεταμένες ἐπιχειρήσεις. Ἦταν δὲ τέτοια ἡ λύσσα τῶν εἰσβολέων, ὥστε ὡς ἀντίποινα γιὰ τὶς τεράστιες ἀπώλειές τους, ἐξεθεμελίωσαν τὴν Κάνδανο καὶ προέβησαν στὶς πρῶτες ἐκτελέσεις στὸ χωριὸ Κοντομαρὶ τῶν Χανίων, γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τοὺς ἡρωϊκοὺς Κρητικούς.
-Β-
Λοιπόν, ἑπτὰ ὁλόκληρους μῆνες, ἡ Ἑλλάδα πολεμοῦσε γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ γιὰ τὴν ἐθνική της ὑπόσταση. Κι' αὐτό, ὅταν ὅλα τὰ εὐρωπαϊκὰ κράτη, μὲ προεξάρχουσα τὴν Γαλλία, ὑπετάγησαν σ' ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα στὴν βία καὶ στὸν "κεραυνοβόλο πόλεμο" τοῦ Χίτλερ. Ἡ Ἑλλάδα, χωρὶς καμμιὰ ἐξωτερικὴ βοήθεια, μὲ ἐπὶ πλέον ἀμείλικτο ἐχθρό της τὸν βαρὺ ἐκεῖνο χειμῶνα, ποὺ ἀχρήστεψε πολλοὺς στρατιῶτες μας μὲ τὰ κρυοπαγήματα, πολέμησε στὰ βουνὰ κι' ἔστησε τρόπαια στὴν Κορυτσᾶ, στὸ Ἀργυρόκαστρο, στοὺς Ἁγίους Σαράντα, στὴν Χειμάρρα. Πολέμησε στὶς θάλασσες · καὶ τὰ ὑποβρύχια "Παπανικολῆς", "Λάμπρος Κατσώνης" κ.ἄ. ἔγιναν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν ἰταλικῶν νηοπομπῶν, που ἐπιχειροῦσαν νὰ διασχίσουν τὸ Ἀδριατικὸ πέλαγος γιὰ νὰ φέρουν τρόφιμα καὶ πολεμοφόδια στοὺς Ἰταλούς, ποὺ ἐμάχοντο στὴν Ἀλβανία. Πολέμησε ἡ Ἑλλάδα· καὶ μὲ τὰ λίγα ἀεροπλάνα της διεξήγαγε τὶς καταπληκτικὲς ἐκεῖνες ἀερομαχίες , οἱ ὁποῖες ἔτρεπαν τὰ ἰταλικὰ ἀεροπλάνα σὲ ἄτακτη φυγή , ἐνῷ πολλὰ τὰ
κατέρριπταν. Τὰ ὀνόματα τῶν θρυλικῶν ἀεροπόρων Μητραλέξη, Γιάνναρη, Κουζίγιαννη, Σακελλαρίου κ.ἄ. ἔχουν γραφῆ μὲ χρυσᾶ γράμματα στὶς δέλτους τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.
-Γ-
Ὅμως, σ' αὐτοὺς τοὺς ἑπτὰ κρίσιμους πολεμικοὺς μῆνες, ἡ Ἑλλάδα πολεμοῦσε καὶ στὰ μετόπισθεν. Ὁμάδες γυναικῶν ἔπλεκαν ἀσταμάτητα γάντια, κάλτσες, φανέλλες καὶ πουλόβερ, γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ Μετώπου. Ἄλλες διεκπεραίωναν τὴν ἀλληλογραφία τῶν φαντάρων μας, ἑτοίμαζαν τὰ δέματα, ποὺ θὰ στέλνονταν στοὺς στρατιῶτες, ἔκαναν ἐπισκέψεις στὰ Νοσοκομεῖα γιὰ νὰ ψυχαγωγήσουν τοὺς τραυματίες, ἀλλὰ καὶ στὰ σπίτια, ποὺ εἶχαν προσφέρει ἕνα παιδί τους στὴν Πατρίδα, γιὰ νὰ παρηγορήσουν καὶ νὰ τονώσουν τὸ φρόνημα τοῦ ἀγωνιζομένου Λαοῦ.
Ἀλλά, τὰ μετόπισθεν εἶχαν γίνει καὶ ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς. Παρακλήσεις πρὸς τὴν Παναγία, Θεῖες Λειτουργίες καὶ ποικίλες δεήσεις ἦσαν στὴν ἡμερησία διάταξη. Κι' ἐρχόντουσαν σὲ παράλληλη πορεία μὲ τὸ ἔργο τῶν στρατιωτικῶν ἱερέων στὸ Μέτωπο, ποὺ χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς τρομερὲς κακοκαιρίες καὶ τὶς βόμβες τοῦ ἐχθροῦ, ἐξομολογοῦσαν τοὺς στρατιῶτες μας, τοὺς κοινωνοῦσαν, τοὺς μετέδιδαν τὴν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀναπτέρωναν τὸ φρόνημα γιὰ τὴν νίκη καὶ τὴν δόξα.
Ἀλήθεια ! Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὸν ὑπεράξιο Προκαθήμενό της, τὸν ἀοίδιμο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος ΧΡΥΣΑΝΘΟ, ἔδινε, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, δυναμικὰ τὸ «παρὼν» στὸν ὑπὲρ πάντων ἀγῶνα τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων.
-Δ-
Καὶ νά ! Γιορτάζουμε ξανὰ τὴν μεγαλειώδη ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Πῶς ὅμως ; Μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἀδικαίωτη. Μὲ τὴν Κύπρο νὰ ἀντιμετωπίζῃ τὴν μόνιμη ἀπειλὴ τοῦ "Ἀττίλα". Μὲ τὸ Αἰγαῖο μας νὰ δέχεται τὶς προκλητικὲς "ἐπισκέψεις" τῶν τουρκικῶν πολεμικῶν ἀεροσκαφῶν. Μὲ τοὺς Τούρκους νὰ ὑποβλέπουν μονίμως τὴν Θράκη. Μὲ τοὺς Σκοπιανοὺς νὰ μᾶς προκαλοῦν ἰταμώτατα. Γιορτάζουμε σ' ἕνα κλῖμα μιᾶς παγκόσμιας ἀναστατώσεως ἀπὸ τοπικούς πολέμους, ἀπὸ πυρκαϊές, σεισμούς, τυφῶνες καὶ ποικίλες καταστροφές · μὲ τὴν ἀνεργία καὶ τὴν φτώχεια νὰ καλπάζουν στὴν Χώρα μας καὶ διεθνῶς, καὶ τὴν τρομοκρατία ν' ἀπειλῇ ὅλο τὸ κόσμο.
Γιορτάζουμε ; Ναί, γιορτάζουμε, δόξα τῷ Θεῷ ! Γιατὶ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Ἔπους τοῦ '40 μᾶς δίνει κουράγιο καὶ ἐλπίδες καὶ αἰσιοδοξία, ὅτι μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας, θὰ 'ρθοῦν οἱ καλοὶ καὶ εὐλογημένοι καιροί. Ἀρκεῖ νὰ εἴμαστε καὶ νὰ μένουμε ἑνωμένοι καὶ μονοιασμένοι, ὅπως τότε, στὸ ἀλησμόνητο Σαράντα. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ψηλὰ οἱ Σημαῖες. Ὁ Χριστὸς νικάει. Ἡ Ἑλλάδα, ὅπως εἶπε ὁ Χαρίλαος Τρικούπης, "προώρισται νὰ ζήσῃ καὶ θὰ ζήσῃ", μὲ πρωτοπόρα τὰ νειᾶτα : τὰ μαθητικά, τὰ φοιτητικά, τὰ ἐργαζόμενα καὶ τὰ στρατευμένα νειᾶτα.
Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά, ὅπως ἁρμόζει στοὺς ἀπογόνους τῶν ἡρώων τοῦ Ἔπους 1940-41.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
