Δελτίον Τύπου: Ἀπόταξη Ἀστυνομικῶν γιὰ "Κάρτα Πολίτη"

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 28ῃ Ὀκτωβρίου 2010

 Ἀριθ. Πρωτ.  81

 ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

            « Μὲ ἱερὴ ἀγανάκτηση ὑψώνω φωνὴ διαμαρτυρίας καὶ λέω μιὰ καὶ μόνη λέξη, ποὺ χαρακτηρίζει τὰ τελευταῖα δραματικὰ καὶ ἀπαράδεκτα γεγονότα στὸν χῶρο τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας :

Ν Τ Ρ Ο Π Η !

            Καὶ ἐξηγοῦμαι : Τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἔγινε ἡ ἀπόταξη ἀπὸ τὸ τιμημένο Σῶμα τῆς ΕΛ.ΑΣ. γενναίου καὶ ἱκανοῦ ἀστυνομικοῦ, μὲ πολλὲς τιμητικὲς διακρίσεις. Παράλληλα ἔχει κινηθῆ ἡ διαδικασία ἀποτάξεως καὶ γιὰ δύο ἄλλους ἀστυνομικοὺς στὴν περιοχὴ τῆς Θεσσαλονίκης. Ὁ λόγος ; Ὁ λόγος εἶναι, ὅτι οἱ ἐν λόγῳ ἀστυνομικοὶ ἀρνήθηκαν νὰ πάρουν τὴν «κάρτα τοῦ πολίτη» γιὰ λόγους συνειδήσεως.

            Ἄριστα ἔπραξαν τὰ γενναῖα αὐτὰ Ἑλληνόπουλα. Ἀπὸ τὴν ἀκριτική μου Ἐπαρχία τὰ συγχαίρω ἐγκαρδίως καὶ τὰ ἀσπάζομαι πατρικῶς, γιατὶ ἔγιναν διδάσκαλοι καὶ παράδειγμα γιὰ ὅλους μας.

            Σὲ καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους κάποιοι νεαροὶ ἀρνοῦνται νὰ ὑπηρετήσουν τὴν στρατιωτική τους θητεία γιὰ λόγους, δῆθεν, «συνειδήσεως» · καὶ τοὺς «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἡ Πολιτεία τοὺς ἔχει στὰ «ὤπα - ὤπα» καὶ τοὺς βάζει νὰ ὑπηρετοῦν, χωρὶς στρατιωτικὴ ἐνδυμασία, σὲ διάφορες ὑπηρεσίες ἀπ’ ὅπου μποροῦν, εὔκολα καὶ ἄνετα, νὰ ἀσκοῦν τὴν προπαγάνδα καὶ τὸν προσηλυτισμό τους, εἶναι ἀδιανόητο νὰ διώκωνται Ἑλληνόπουλα καὶ Χριστιανόπουλα, ἐπειδὴ θέλουν νὰ τιμοῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Αὐτὸν τὸν διωγμὸ μόνο ἡ λέξη

Ν Τ Ρ Ο Π Η  !

μπορεῖ νὰ τὸν χαρακτηρίσῃ.

            Ὅταν ὁ πρωθυπουργὸς τῆς Χώρας ὀνομάζει τὴν Ἑλλάδα «διεφθαρμένη», κι’ ὅταν ἀκοῦμε συνεχῶς γιὰ «μίζες» καὶ «λαδώματα», γιὰ σπατάλες καὶ γιὰ διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος, ὅταν γίνεται συνεχὴς πολεμικὴ κατὰ τῶν χριστιανικῶν ἀρχῶν, τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τῆς Ἱστορίας, εἶναι αἰτία χαρᾶς μεγάλης καὶ αἰσιοδοξίας γιὰ τὴν πορεία τοῦ Ἔθνους, ἡ στάση τῶν γενναίων αὐτῶν ἀστυνομικῶν. Δόξα τῷ Θεῷ !

            Γενναῖα Ἑλληνόπουλα !  Μὴ φοβᾶστε !  Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα πάντοτε νικοῦν, ὅπως μᾶς τὸ θύμησε ἡ μεγάλη Ἐπέτειος τοῦ θρυλικοῦ «ΟΧΙ». Εἴμαστε στὸ πλευρό σας. Νἄχετε πάντα κατὰ νοῦν τὸν θεόπνευστο λόγο : «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος καὶ ἐξήγαγες ὑμᾶς εἰς ἀναψυχὴν (Ψαλμ. ξε΄12). Ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα σᾶς θαυμάζει καὶ σᾶς καμαρώνει. Ὁ Χριστὸς μαζί σας ».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Δελτίον Τύπου: Περὶ Ταυτοτήτων Ὁμογενῶν γιὰ Βορειοηπειρῶτες

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 13ῃ Ὀκτωβρίου 2010

Ἀριθ. Πρωτ.  64

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

  «Ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ἔδειξε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὴν «ἀγάπη» καὶ τὸ «ἐνδιαφέρον» της πρὸς τὴν πολύπαθη Βόρειο Ἤπειρο : Ὕστερα, δηλαδή, ἀπὸ τὴν σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α., ποὺ γιὰ νὰ τὴν λάβῃ ὁ ἐνδιαφερόμενος ἔπρεπε ὑποχρεωτικὰ νὰ διαμένῃ στὴν Ἑλλάδα, τώρα νέο χτύπημα καταφέρει ἐναντίον τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Συγκεκριμένα, γιὰ νὰ πάρουν οἱ Βορειοηπειρῶτες ταυτότητα ὁμογενοῦς πρέπει νὰ παραμένουν στὴν Ἑλλάδα!

 Ποιοὶ νοσηροὶ ἐγκέφαλοι ἐκδίδουν τέτοιες ἀποφάσεις; Δὲν ἀντιλαμβάνονται οἱ ἁρμόδιοι τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ὅτι τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ ἐπιφέρῃ τὴν ἐρήμωση τῆς Βορείου Ἠπείρου ; Γιατὶ ἄν οἱ Βορειοηπειρῶτες ἔλθουν νὰ κατοικήσουν στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡλίου φαεινότερον, πὼς ἡ Βόρειος Ἤπειρος θὰ σβήσῃ. Ἤ μήπως αὐτὸ ἐπιδιώκουν οἱ διοικοῦντες τὸ ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν ; Ἐμεῖς δὲν θέλουμε καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ πιστέψουμε. Ἄν, παρὰ ταῦτα, ὅμως, εἶναι μέσα στὰ σχέδιά τους ἡ ἐρήμωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου καί, κατὰ συνέπειαν, τὸ «κλείσιμο» ὅπως -ὅπως τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ θέματος, τότε λυπούμεθα, καὶ λυπούμεθα πολύ, ἀλλὰ καὶ διαμαρτυρόμεθα ἐντόνως, γιατὶ μὲ τέτοια μικρόψυχη καὶ ἠλίθια τακτικὴ δὲν ἀντιμετωπίζονται τὰ ἐθνικὰ ζητήματα.

 Μετὰ τὴν περίπτωση τῶν συντάξεων τοῦ Ο.Γ.Α., ἔρχεται τώρα καὶ τὸ ζήτημα τῆς ταυτότητος ὁμογενοῦς γιὰ νὰ δώσῃ τὴν χαριστικὴ βολὴ στὸν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμό. Τότε, μετὰ τὶς διαμαρτυρίες καὶ τὸν θόρυβο, ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση ὑπανεχώρησε καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι τὸ θέμα τῶν συντάξεων θὰ ρυθμισθῇ. Ἀτυχῶς, μέχρι τώρα, δὲν ἔγινε τίποτε. Ἡ Ἑλλάδα, ἀντὶ γιὰ Μητέρα Πατρίδα, ἀποδεικνύεται κακὴ μητρυϊά. Ἔχουμε δὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι καὶ στὸ θέμα τῆς ταυτότητος ὁμογενοῦς, τὴν ἴδια παρελκυστικὴ πολιτικὴ θὰ ἀκολουθήσῃ ...

 Ὥς πότε, ὅμως, ἡ πολιτικὴ τῆς Χώρας μας θὰ εἶναι ἐρασιτεχνική ; Τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος, ἀλλὰ καὶ ἡ κρισιμότητα τῶν καιρῶν πρέπει νὰ μᾶς διδάσκουν καὶ φρονηματίζουν. Τώρα, μάλιστα, ποὺ ἡ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ ὑπερδύναμη δείχνει ξανὰ «ἐνδιαφέρον» γιὰ τὰ Βαλκάνια, ἔχουμε αὐξημένο καθῆκον νὰ μένουμε ἄγρυπνοι ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ χρέους ἀπέναντι τῶν ἀδελφῶν τῆς Βορείου Ἠπείρου. Οἱ ἁρμόδιοι ἄς ἀναλάβουν, ἐπί τέλους, τὶς εὐθῦνες τους».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Ἐγκύκιος 143η:"Ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ 1940"

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 11ῃ Ὀκτωβρίου 2010

 Ἀριθ. Πρωτ. 42

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  143η

ΘΕΜΑ: Ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ 1940

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Πέρασαν κιόλας ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ φθινοπωρινὸ ἐκεῖνο πρωϊνὸ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Ἦταν τότε, ποὺ ἡ φασιστικὴ Ἰταλία μᾶς κήρυξε ἀναίτια τὸν πόλεμο καὶ ποὺ οἱ σειρῆνες σήμαιναν πανεθνικὸ συναγερμὸ καὶ ξεσηκωμὸ τῶν Ἑλλήνων ἐναντίον τῶν Ἰταλῶν εἰσβολέων.

 Πράγματι ! Ἐκείνη ἡ μέρα ἔδειξε πὼς ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἦταν ὄντως συνέχεια τῶν Μαραθωνομάχων τῶν Βυζαντίνων πολεμιστῶν καὶ ὑπερασπιστῶν τῆς Βασιλεύουσας, τῶν γενναίων ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, ἀλλὰ καὶ τῶν θρυλικῶν Μακεδονομάχων καὶ Μπιζανομάχων τοῦ 1912 - 1913. Ἴδια ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα, ἴδια ἡ περιφρόνηση πρὸς τοὺς σιδερόφρακτους ἐχθρούς, ἴδιο τὸ πνεῦμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τῆς λεβεντιᾶς. Κι’ ἀκόμη, ἴδια ἡ πίστη στοὺς θεούς, στὰ προχριστιανικὰ χρόνια, ἴδια καὶ στοὺς ἀγῶνες τῆς χριστιανικῆς ἐποχῆς : Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Θεοτόκος, ἡ Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγός, ἦταν ποὺ ἔδιναν φτερὰ σ’ ἐκείνους ποὺ πάλευαν «ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν», γιὰ νὰ μείνῃ ἀδούλωτη καὶ ἐλεύθερη ἡ Ἑλληνική μας Πατρίδα, ἀπὸ τὰ πρῶτα χριστιανικὰ χρόνια μέχρι τὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940, βροντοφωνάζοντας ὁλόψυχα τὸ «ΟΧΙ».

-Β-

 Ὅλος ὁ κόσμος ἔμεινε κατάπληκτος ὅταν ἡ μικρὴ Ἑλλάδα ἀποφάσισε, χωρὶς δισταγμό, νὰ τὰ βάλῃ μὲ τὴν πανίσχυρη αὐτοκρατορία τοῦ Μουσολίνι. Κι’ αὐτό, ἐνῷ ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη πλὴν τῆς Ἀγγλίας, βρισκόταν ὑπόδουλη τῶν Γερμανῶν (κυρίως) καὶ τῶν Ἰταλῶν, ποὺ ἀποτελοῦσαν τὴν συμμαχία τοῦ «Ἄξονα», τὸν ὁποῖο τὸν διαφήμιζαν ὡς ἀήττητο.

 Ὅταν, ὅμως, μιλάει ἡ καρδιά, τότε τὶ ἀξίζουν οἱ πολεμικὲς μηχανὲς καὶ τὰ σύγχρονα ὅπλα τοῦ θανάτου ; «Θὰ πεθάνουμε ὅλοι», ἦταν τὸ σύνθημα, ποὺ πίστευαν καὶ ἔλεγαν τὰ Ἑλληνόπουλα ἐκείνη τὴν μεγαλειώδη ἐποχή. Καὶ γι’ αὐτό, ξεκινοῦσαν γιὰ τὸ Μέτωπο «μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη» καὶ μὲ τὴν ἀπόφαση νὰ πετάξουν στὴν θάλασσα τοὺς θρασύδειλους ἐπιδρομεῖς.

-Γ-

 Ἔτσι, πάνω στὴν Πίνδο καὶ στὰ βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου, στοὺς αἰθέρες καὶ στὰ νερὰ τῆς Μεσογείου καὶ τῆς Ἀδριατικῆς, οἱ φαντάροι μας, οἱ ἀεροπόροι καὶ οἱ ναῦτες μας, ἔγραψαν μὲ τὸ πύρωμα τῆς καρδιᾶς τους καὶ μὲ τὸ ἄλικο αἷμα τους σελίδες ἄφατης δόξας καὶ μεγαλείου.

 Μπροστὰ σ’ αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο ἀναγκάστηκε κι’ αὐτὸς ὁ πρωθυπουργὸς τῆς Ἀγγλίας, ὁ Οὐΐνστων Τσῶρτσιλ, νὰ διατυπώσῃ τὸν περίφημο λόγο : «Μέχρι τώρα λέγαμε, ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σὰν ἥρωες · στὸ ἑξῆς θὰ λέμε, ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σὰν Ἕλληνες» ! Μεγάλα λόγια, πού, δυστυχῶς, ὅταν μετὰ τὸν Πόλεμο ἦλθε ἡ ὥρα νὰ μοιρασθοῦν οἱ Σύμμαχοι μαζί μας τὴν νίκη, ἀδίκησαν κατάφωρα τὴν Ἑλλάδα. Γιατὶ οὔτε ἡ Βόρειος Ἤπειρος μᾶς ἀποδόθηκε, οὔτε μέρος τῆς Θράκης, ὅπου οἱ Βούλγαροι - σύμμαχοι τῶν Γερμανῶν στὴν Κατοχὴ - ἔθυσαν καὶ ἀπώλεσαν  ·  ἀλλὰ  καὶ  αὐτὰ  τὰ  Δωδεκάνησα  μόλις  καὶ  μετὰ  βίας  κατέστη  δυνατὸν  νὰ

-2-

κατοχυρωθοῦν στὴν Ἑλλάδα. Ὄντως, σημεῖα τῆς ἀδικίας καὶ τῆς ἀχαριστίας τῶν λεγομένων «Μεγάλων» τῆς γῆς...

-Δ-

 Ὅμως, πρέπει νὰ ἐξάρουμε καὶ τὸ γεγονὸς, ὅτι ἡ Ἑλλάδα διέθετε, τότε, πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία ἀξία τῶν περιστάσεων καὶ τῶν ἰδιαίτερα δύσκολων ἐκείνων καιρῶν : Ὁ Βασιλεὺς ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β΄, ὁ πρωθυπουργὸς ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ὁ Ἀρχιστράτηγος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΟΣ  καὶ ὅλοι οἱ γενναῖοι ἡγήτορες τῶν ἐνόπλων δυνάμεων καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ, ἦσαν οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ἐχρησιμοποίησε ἡ Θεία Πρόνοια γιὰ νὰ μεγαλύνουν καὶ νὰ δοξάσουν τὸ Ἔθνος. Ἄς εἶναι ἀγήρως καὶ ἀιωνία ἡ μνήμη τους, ὅπως αἰωνία νὰ εἶναι ἡ μνήμη καὶ τῶν πολεμιστῶν, ποὺ ἄφησαν τὴν τελευταία πνοή τους στὰ βουνά, στὰ πέλαγα καὶ στὶς καταπληκτικὲς ἀερομαχίες. Θεωροῦμε, ἀκόμη, ἀναγκαῖο νὰ ἀναφέρουμε καὶ τοὺς ἀχώριστους συντρόφους τῶν φαντάρων μας : τὰ ἄλογα καὶ τὰ μουλάρια, ποὺ ἀκούραστα, ὑπομονητικά, μουσκεμένα κι’ αὐτὰ ἀπὸ τὴν βροχὴ καὶ τὸ χιόνι μετέφεραν τρόφιμα καὶ πυρομαχικὰ στὸν μαχόμενο Στρατό μας. Πολλὰ ἀπ’ αὐτὰ τὰ ἡρωϊκὰ ζῶα γκρεμίστηκαν σὲ βαθειὲς χαράδρες ἤ σκοτώθηκαν ἀπὸ τὰ ἐχθρικὰ πυρὰ ἤ δὲν ἄντεξαν στὴν πεῖνα καὶ στὶς ἀφάνταστες κακουχίες. Καὶ κάποιοι φαντάροι ἔκλαιγαν σὰν μικρὰ παιδιά, ὅταν ἔχαναν τὰ πολύτιμα ζωντανά, ποὺ τοὺς εἶχε ἐμπιστευθῆ ἡ Πατρίδα, ἐπιβεβαιώνοντας τὸν θεόπνευστο λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς : «δίκαιος οἰκτείρει ψυχὰς κτηνῶν αὐτοῦ» (Παροιμ. ιβ΄ 10). Δηλαδή, ὁ καλὸς ἄνθρωπος πονάει τὰ ζῶα του.

-Ε-

 Τὶ νὰ ποῦμε, τώρα, γιὰ τὶς ἡρωΐδες τῆς Πίνδου, τὶς γενναῖες ἐκεῖνες Ἠπειρώτισσες, ποὺ ζαλωμένες μὲ πολεμοφόδια καὶ κανόνια ἀνέβαιναν στὶς ἀπάτητες βουνοκορφές, βοήθεια καὶ στήριγμα τῶν φαντάρων μας ; Κι’ ἀκόμη, γιὰ τὶς ἄλλες ἀφανεῖς ἡρωΐδες, τὶς νοσοκόμες, ποὺ εἴτε στὸ Μέτωπο εἴτε στὰ Νοσοκομεῖα, στὰ μετόπισθεν, ἔδιναν βάλσαμο παρηγοριᾶς στοὺς τραυματίες ; Ἀλλὰ καὶ στοὺς καλλιτέχνες ἐκείνου τοῦ καιροῦ, μὲ προεξάρχουσα τὴν Σοφία Βέμπο, τὴν θρυλικὴ «τραγουδίστρια τῆς Νίκης», ποὺ ἐμψύχωναν τὸν Στρατό μας καί, παράλληλα, γελοιοποιοῦσαν τὸν Ντοῦτσε, τὸν φανφαρόνο Ἰταλὸ δικτάτορα, ὀφείλουμε ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας. Τέλος, στρέφουμε τὴν σκέψη μας στοὺς στρατιωτικοὺς Ἱερεῖς, ποὺ μὲ τοὺς παραμυθητικοὺς λόγους, τὶς προσευχές, τὴν ἐξομολόγηση τῶν μαχητῶν, τὶς Θεῖες Λειτουργίες, ποὺ τελοῦσαν, συχνά, μέσα στὰ χιόνια, ἔδιναν κουράγιο καὶ δύναμη στοὺς στρατιῶτες μας καὶ ἀτσάλωναν τὶς ψυχές τους, ὅτι μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας ἡ Νίκη θὰ στέψη τὰ «ἱερὰ ὅπλα» τῶν Ἑλλήνων, ὅπως ἔλεγε ἡ ἐμπνευσμένη Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ποὺ ἐξεδόθη εὐθύς, μόλις ἐκδηλώθηκε ἡ Ἰταλικὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Χώρας μας, στὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940.

-ΣΤ-

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

 Σήμερα, ποὺ ὁ κόσμος καὶ ἰδιαίτερα ἡ Πατρίδα μας περνάει αὐτὴν τὴν πρωτοφανῆ οἰκονομική, κοινωνικὴ καὶ ἠθικὴ κρίση, εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ στρέψουμε τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας στὸ Ἔπος τοῦ 1940 καὶ νὰ παραδειγματισθοῦμε : Νὰ καλλιεργοῦμε τὴν ὁμόνοια, τὴν ἑνότητα, τὴν ἀλληλεγγύη, τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ τὴν καταφυγὴ στὶς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου, ὅπως ἔκαναν οἱ ἀγωνιστὲς τῆς ἀνεπανάληπτης ἐκείνης ἐποχῆς. Εἶναι αὐτά, ποὺ θὰ μᾶς βγάλουν ἀπὸ τὰ σημερινὰ ἀδιέξοδα καὶ θὰ ὁδηγήσουν ξανὰ τὴν Ἑλλάδα στὸν δρόμο τῆς τιμῆς, ὥστε νὰ εἶναι σεβαστὴ στοὺς φίλους καὶ ὑπολογίσιμη στοὺς ἐχθρούς.

 Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά, γεμᾶτα Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ἐγκύκλιος 142α: «Ἕνας μουσουλμάνος θυσιάζεται γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ»

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 6ῃ Σεπτεμβρίου 2010

Ἀριθ. Πρωτ. 41

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 142α

ΘΕΜΑ: «Ἕνας μουσουλμάνος θυσιάζεται γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ»

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Δὲν μπορεῖ νὰ τὸ συλλάβῃ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου : Ἕνας μουσουλμάνος νὰ γίνῃ χριστιανὸς καὶ στὸ τέλος νὰ θυσιάσῃ τὴν ζωή του γιὰ τὸν Χριστό. Γιατὶ στὰ δίσεκτα ἐκεῖνα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας τὸ νὰ ἀρνηθῇ κανεὶς τὸν μωαμεθανισμὸ ἰσοδυναμοῦσε μὲ θάνατο. Τὸ βλέπουμε αὐτὸ στοὺς νεομάρτυρες. Ἦσαν κυρίως νέοι, ποὺ εἴτε μὲ τὴν βία, εἴτε μὲ τὶς ὑποσχέσεις γιὰ πλούτη καὶ ἀπολαύσεις, γινόντουσαν μουσουλμάνοι. Ὅταν, ὅμως, ἀργότερα καταλάβαιναν τὴν πλάνη τους καὶ ἐπέστρεφαν στὴν Ἐκκλησία, ἀντιμετώπιζαν, κατὰ κανόνα, σκληρὰ βασανιστήρια καὶ τὸν θάνατο. Γιατί, ὅπως ἔλεγαν οἱ Τοῦρκοι, ἦταν θανάσιμη ἁμαρτία ἡ ἀπάρνηση καὶ ἡ περιφρόνηση τοῦ Μωάμεθ ...

-Β-

 Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν νεαρὸ Κονιτσιώτη μουσουλμάνο Χασάν, γυιὸ τοῦ Σέχη τῆς πόλεως. Κάποτε ὁ Χασάν, ἄγνωστο γιατὶ καὶ πῶς, βρέθηκε στὸ Ἀγρίνιο, ὅπου, ἀφοῦ εἶχε βαπτισθῆ, ζοῦσε μὲ τὸ νέο του ὄνομα Ἰωάννης καὶ ἐργαζόταν ὡς δραγάτης (ἀγροφύλακας) στὸν Μαχαλᾶ (σημερινὲς Φυτεῖες), ἔχοντας ἐν τῷ μεταξύ, δημιουργήσει καὶ χριστιανικὴ οἰκογένεια. Ἦταν ἡ χαρὰ καὶ τὸ καύχημα τῶν Ἀγρινιωτῶν ὁ νεαρὸς χριστιανός, ποὺ διακρινόταν γιὰ τὴν σεμνότητα, τὴν ἐργατικότητα καὶ τὸν ζῆλο του γιὰ τὴν χριστιανικὴ πίστη.

-Γ-

 Ἀλλὰ ὁ πονηρὸς διάβολος δὲν ἔπαυσε νὰ τὸν καταδιώκῃ. Ἔτσι ὁ πατέρας του, ποὺ τὸν ἀναζητοῦσε, ἔφθασε στὸ Ἀγρίνιο καὶ τὸν βρῆκε. Δὲν γνωρίζουμε τὶ εἶπαν πατέρας καὶ

-2-

γιός. Γνωρίζουμε, ὅμως, τὴν δραματικὴ κατάληξη αὐτῆς τῆς συναντήσεως. Ὁ Ἰωάννης ἔμεινε σταθερὸς στὴν χριστιανική του πίστη. Καὶ παραλλάσσοντας τὸν λόγο τῆς Γραφῆς γιὰ τὸν Μωϋσῆ, μποροῦμε νὰ ποῦμε, ὅτι καὶ ὁ Ἰωάννης «ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς» τοῦ Κονιτσιώτη Σέχη, « μᾶλλον  ἑλόμενος  συγκακουχεῖσθαι »  μὲ  τοὺς  σκλαβωμένους  Ὀρθοδόξους  Ἕλληνες  « ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος ... τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ · ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν» (βλ. Ἑβρ. ια΄ 24-26).

-Δ-

 Ἔτσι τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἀναμενόμενο. Ὁ Ἰωάννης ἀποκεφασίσθηκε στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814 καὶ προστέθηκε στὸν χορὸ τῶν Νεομαρτύρων, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τιμὴ καὶ δόξα γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Μετὰ δὲ τὴν εὕρεση τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου, τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1974, στὴν Μονὴ Προυσσοῦ, ἡ Μητρόπολή μας ἔχει τὴν χαρά, ἀλλὰ καὶ τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ κατέχῃ ἕνα μικρὸ τμῆμα τοῦ χαριτοβρύτου λειψάνου τοῦ Ἁγίου, ποὺ τὸ φυλάσσει ὡς πολύτιμο θησαυρό.

-Ε-

 Ἡ Κόνιτσα, ἡ πατρίδα τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου, τιμᾷ καὶ εὐλαβεῖται ἰδιαίτερα τὴν μνήμη του. Οἱ σχετικὲς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις θὰ διεξαχθοῦν, σὺν Θεῷ, στὸν Ἱ. Ναὸ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, κατὰ τὸ ἀκόλουθο

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

 α) Τὴν Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου, στὶς 7 τὸ ἀπόγευμα, θὰ ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινός.

 β) Τὴν Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, 7.30 - 10.30 τὸ πρωΐ, θὰ τελεσθῇ ὁ Ὄρθρος καὶ ἡ Θεία Λειτουργία.

 Θὰ σᾶς περιμένω ὅλους. Εἶναι χρέος μας νὰ τιμήσουμε τὸν συμπολίτη μας Ἅγιο.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 16ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Ι.Μ.Δ.Π.Κ.

16ον ΓΕΝΙΚΟΝ ΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ

ΕΙΣ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΓΚΟΥΡΑΣ

ΑΗΔΟΝΟΧΩΡΙΟΥ ΚΟΝΙΤΣΗΣ

(2 - 3 Σεπτεμβρίου 2010 )

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πεμπτη,  2  Σεπτεμβριου 2010

9:00 π.μ:	Μετάβασις εἰς Ἱ. Μ. Μολυβδοσκεπάστου πρός τέλεσιν Τρισαγίου ἐπί τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Δρυϊν. Πωγωνιανῆς & Κονίτσης κυροῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ.
10:00 π.μ.:	Ἄφιξις εἰς Ἱ. Μονήν Ταξιαρχῶν Ἀηδονοχωρίου Γκούρας
10:30 -11:00 π.μ.:	Ἁγιασμός
11:00 -1:00 π.μ.:	Α΄ Εἰσήγησις: "Διάκονος Φίλιππος καὶ εὐνοῦχος τῆς Κανδάκης"(Πρ. η΄ 26-40) Εἰσηγητής: π. Διονύσιος Τάτσης Συζήτησις.
	Β΄ Εἰσήγησις: " Ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ Παύλου" (Πράξ. θ΄ 1-18). Εἰσηγητής: π. Ἀπόστολος Νάκος Συζήτησις.
1:00 - 2:00 μ.μ.:	Γεῦμα
2:30 - 4:00 μ.μ.:	Μεσημβρινή ἀνάπαυσις
4:30 - 5:00 μ.μ.:	Ἀπογευματινός καφές.
5:00 - 6:00 μ.μ.:	Ἑσπερινός
6:00 - 7:00 μ.μ.:	Γ΄ Εἰσήγησις : " Ὁ Παῦλος εἰς Φιλίππους - Εἰσαγωγικά- Ἡ μαντευομένη - Ἡ Φυλάκισις- Ἡ κατὰ τὸ μεσονύκτιον ὕμνησις εἰς τὸν Θεόν. (Πρ. ιστ΄ 8-40) Εἰσηγητής : π. Νικόλαος Μέμος Συζήτησις.
7:00 - 8:00 μ.μ.:	Δ΄ Εἰσήγησις : " Ὁ Παῦλος μετὰ τὸ ναυάγιον εἰς Μελίτην - Ἡ συνάντησίς του μὲ ἄλλους ἀδελφούς εἰς Ποτιόλους. Προέκταση: Ἡ σημασία τῶν Ἱερατικῶν συνάξεων εἰς ἡμᾶς" (Πράξ. ΚΗ΄ 8-40) Εἰσηγητής: π. Κων/νος Μήτσιος. Συζήτησις.
9:00 - 10:00 μ.μ.:	Δεῖπνον
10:00:	Ἀπόδειπνον

Παρασκευη , 3 Σεπτεμβριου 2010

7:00 - 9:00:	Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία. Μνημόσυνον κεκοιμημένων Ἱερέων
9:00 – 9:30:	Πρωϊνό ρόφημα
9:30 - 11:00:	Ε΄ Εἰσήγησις : Πνευματικόν Θέμα ἀπὸ τὸν Ἱεροκήρυκα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσσηνίας π. Γεώργιον Μπίζαν Συζήτησις.
11:30 - 12:30:	Γεῦμα
	Ἀναχώρησις τῶν συνέδρων

( Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως )

Ἐγκύκλιος 141η: «Μαρτύρων καύχημα, ἐναρέτου τε ζωῆς ὑπόδειγμα, Κοσμᾶ ἀξιάγαστε»

 Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2010

 Ἀριθ.  Πρωτ. 38

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  141η

 ΘΕΜΑ: «Μαρτύρων καύχημα, ἐναρέτου τε ζωῆς ὑπόδειγμα, Κοσμᾶ ἀξιάγαστε»

            

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Ὁ βίος τοῦ Ἱερομάρτυρος καὶ Ἐθναποστόλου Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ εἶναι ὄχι μόνο ἀξιοθαύμαστος, ἀλλὰ καὶ πηγὴ ἐμπνεύσεως καὶ φρονηματισμοῦ. Εἰδικώτερα, στοὺς ὑποτονικοὺς καιροὺς μας ἔρχεται νὰ δώσῃ πνοὴ καὶ δύναμη στοὺς ὁδοιπόρους, τοὺς κουρασμένους καὶ πονεμένους καὶ ἀπογοητευμένους ἀπὸ τὶς δυσκολίες καὶ τὰ προβλήματα τῆς καθημερινῆς ζωῆς.

            Γιατί, πραγματικά, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἀντιμετώπισε ἀντιξοότητες πολλὲς στὴν πορεία του. Ἄς σκεφθοῦμε τὶ ἦταν ἡ ἐποχή του. Μιὰ ἐποχή, ὅπου δέσποζε σὲ ὁλόκληρη «τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή» ὁ Τοῦρκος δυνάστης, ποὺ καταπίεζε βάναυσα καὶ ἀπάνθρωπα πολλὲς φορὲς  τοὺς «ραγιάδες» Ἕλληνες καὶ ποὺ εἶχε ἀφήσει γιὰ αἰῶνες στὸ σκοτάδι τῆς ἀμάθειας τοὺς ἀνθρώπους. Ἐπέβαλλε φόρους ἐξοντωτικούς, μὲ ἀποτέλεσμα σὲ κάποιες περιοχές, ἰδίως στὸν χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου, νὰ παρατηροῦνται ἀθρόοι ἐξισλαμισμοί. Δηλαδή, οἱ Ἕλληνες, γιὰ νὰ γλυτώσουν τὴν πεῖνα καὶ τὰ ποικίλα δεινά, ἀλλὰ καὶ τὸν θάνατο, ἀπηρνοῦντο τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ τὸν ἐθνισμό τους, καὶ δήλωναν Τοῦρκοι καὶ Μωαμεθανοί. Ὁ κίνδυνος γιὰ τὸ ὑπόδουλο Γένος ἦταν τρομακτικός.

-Β-

            Ἀλλά, τότε ἀκριβῶς, σ' ἐκεῖνα τὰ δίσεκτα χρόνια, μέσα στὸ βαθὺ σκοτάδι τῆς ἀφόρητης σκλαβιᾶς, ἔλαμψε ἕνα ὁλοφώτεινο ἀστέρι. Ἕνα ἀστέρι, ποὺ τὸ ἔστειλε ὁ Πανάγαθος Θεὸς στὴν γῆ τῶν Ἑλλήνων, νὰ φωτίσῃ, νὰ παρηγορήσῃ, νὰ τονώσῃ τὶς ἀποσταμένες καρδιές. Τὸ ὄνομά του : ΚΟΣΜΑΣ  ὁ ΑΙΤΩΛΟΣ.

            Ἐμόναζε στὸ Ἅγιο Ὄρος. Ὅμως, ἡ σκέψη ὅτι οἱ συμπατριῶτες του στὸν κόσμο ὑπέφεραν τόσα δεινά, δὲν τὸν ἄφηνε νὰ ἡσυχάσῃ. Ἔτσι, πῆρε σταθερὴ καὶ ἀμετάκλητη τὴν ἀπόφασή του νὰ ἀφήσῃ τὴν ἡσυχία τῆς Μονῆς του καὶ νὰ βγῇ γιὰ νὰ κηρύξῃ Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα, αὐτὰ τὰ τόσο ἀπαραίτητα στοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες.

            Μὲ τὴν ἄδεια, λοιπόν, τῶν Πατέρων τοῦ Ὄρους καὶ μὲ τὴν εὐλογία τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Σεραφεὶμ τοῦ Β΄, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς διωρίστηκε γενικὸς Ἱεροκήρυκας, γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔδινε τὴν δυνατότητα, ἔναντι τῶν Τούρκων, νὰ περιοδεύῃ σ' ὅλους τοὺς χώρους τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἰδιαίτερα, ὅμως, στὴν Βόρειο Ἤπειρο. Δεκαεννιὰ ὁλόκληρα χρόνια κράτησε ἡ ἱεραποστολικὴ ὁδοιπορία τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Διδάχου τοῦ Γένους, μὲ συνθῆκες δύσκολες καὶ κινδύνους πολλούς.

-Γ-

            Ὅταν, ὅμως, ἡ καρδιὰ φλέγεται ἀπὸ ἀγάπη, γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα, δὲν μετρᾶνε οἱ κίνδυνοι. Καὶ παρὰ τὸ ὅτι ἦταν ἀκτήμων, ἔλεγε : "παρακαλῶ τὸν Κύριόν μου μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μου νὰ μὲ ἀξιώσῃ νὰ μὴν ἀποκτήσω σακκούλα, διότι ὡσὰν κάμνω ἀρχὴν καὶ παίρνω ἄσπρα (σημ.: χρήματα), εὐθὺς ἔχασα τοὺς ἀδελφούς μου. Ἀνίσως καὶ ἐπεριπατοῦσα διὰ ἄσπρα, θὰ ἤμουν τρελλὸς καὶ ἀνόητος" (βλ. Διδαχὴ Α΄). Ἀλλὰ αὐτὸς ὁ πάμπτωχος ἱερομόναχος κατώρθωσε καὶ σχολεῖα πολλὰ νὰ κτίσῃ καὶ νὰ σταματήσῃ τοὺς ἐξισλαμισμοὺς καὶ τὰ ἤθη νὰ ἡμερέψῃ καὶ νὰ μάθῃ τοὺς ἀνθρώπους νὰ μπολιάζουν τὰ ἄγρια δένδρα σὲ ἥμερα καὶ καρποφόρα καὶ τὰ παζάρια, ποὺ γινόντουσαν τὶς Κυριακὲς νὰ τὰ μεταφέρῃ τὸ Σάββατο καὶ τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα νὰ συνηθίσουν νὰ μιλᾶνε οἱ Ἕλληνες. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέγραψε μὲ τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρικοῦ του θανάτου, ποὺ συνέβη στὶς 24 Αὐγούστου 1779.

-Δ-

            Ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας τιμᾷ ἰδιαίτερα τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Γιατὶ ἔχει καὶ τὸν περικαλλῆ Ναὸ καὶ τμῆμα τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου του. Κι' ἐφέτος, λοιπόν, θὰ ἑορτασθῇ ὁ Ἅγιός μας κατὰ τὸ ἀκόλουθο Πρόγραμμα :

 α) Τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, Δευτέρα, 23 Αὐγούστου, στὶς 7 τὸ ἀπόγευμα, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, στὴν Κόνιτσα, θὰ ψαλῇ Μέγας Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινός. Θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ καθιερωμένη Λιτανεία τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου καὶ τῆς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου μέχρι τὴν Κεντρικὴ Πλατεῖα, ὅπου θὰ ἀναπεμφθῆ σύντομη Δέηση καὶ ἐν συνεχείᾳ ἐπιστροφὴ στὸν Ναὸ γιὰ τὴν ἀπόλυση τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τὴν διανομὴ τῆς ἀρτοκλασίας.

 β) Τὴν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Τρίτη 24 Αὐγούστου, στὶς 7.30 τὸ πρωΐ θὰ χτυπήσῃ ἡ δεύτερη καμπάνα καὶ θὰ ἀρχίσουν οἱ "καταβασίες". Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Ὄρθρου θὰ τελεσθῇ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Κατόπιν θὰ προσφερθῆ καφὲς στὸ Δημαρχεῖο, ἐνῷ οἰ Σεβασμιώτατοι Ἱεράρχαι θὰ μεταβοῦν στὴν Μονὴ τῆς Μολυβδοσκέπαστης, ὅπου θὰ ψαλῆ τρισάγιο ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ.

             Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου νὰ σᾶς σκέπῃ ὅλους. Χρόνια πολλά, εὐλογημένα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ἐγκύκλιος 140η:"Πάντων προστατεύεις, ἀγαθή, τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει τῆ κραταιᾷ σου χειρί"

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 2ᾳ Αὐγούστου 2010

Ἀριθ. Πρωτ. 37

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 140ή 

ΘΕΜΑ: "Πάντων προστατεύεις, ἀγαθή, τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει τῆ κραταιᾷ σου χειρί".

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Ὁ μήνας Αὔγουστος δίκαια ἔχει χαρακτηρισθῆ ὡς ὁ μήνας τῆς Παναγίας μας. Γιατί, μὲ τὶς ἱερὲς Παρακλήσεις, ποὺ ψάλλονται τὰ ἀπογεύματα τοῦ πρώτου μισοῦ τοῦ Αὐγούστου, μὲ τὴν μεγάλη ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ τὴν "ἀπόδοση" τῆς ἑορτῆς αὐτῆς, στὶς 23 τοῦ μηνός, οἱ πιστοὶ τιμοῦν τὸ πρόσωπο τῆς Θεομήτορος. Ἀναρίθμητα πλήθη ἀνδρῶν, γυναικῶν, παιδιῶν καὶ νέων σπεύδουν στὰ ἱερὰ προσκυνήματα, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένα στὴν χάρη Της, σὲ κάθε γωνιὰ τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος. Εἶναι ναοὶ μεγαλοπρεπεῖς ; Εἶναι ταπεινὰ ἐξωκκλήσια; Εἶναι Μοναστήρια ἱστορικὰ ἤ καὶ νεώτερα ; Ὅ,τι κι' ἄν εἶναι, ὁ λαός μας τὰ εὐλαβεῖται. Καὶ πάντοτε μέν, ἰδιαιτέρως ὅμως τὴν περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου, ἀφήνει τὴν καρδιά του νὰ ἐκχυθῇ σὲ ὕμνους καὶ θερμὲς προσευχὲς πρὸς τὴν Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων. Καὶ τῆς λέει μὲ λόγια θερμὰ καὶ πολλὲς φορὲς καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια : "πάντων προστατεύεις, ἀγαθή, τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει τῇ κραταιᾷ σου χειρί". Ὅλους, ὅσοι καταφεύγουν σὲ σένα μὲ πίστη θερμὴ ὅτι θὰ τοὺς βοηθήσῃς στὶς ποικίλες ἀνάγκες καὶ στὶς δύσκολες περιστάσεις τους, Ἐσύ, Παναγία μου, τοὺς προστατεύεις.

-Β-

 Ναί ! Ἔτσι πάντοτε ἔνοιωθε καὶ νοιώθει τὴν Παναγία ὁ εὐσεβὴς καὶ φιλόθρησκος Ἑλληνικὸς Λαός : Ὡς ἀκαταγώνιστη προστάτιδα, ὡς γαλήνιο λιμάνι, ὡς Μητέρα στοργική, ἀφοῦ, ὅπως λέει καὶ τὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς "ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε". Καὶ εἶναι γεγονὸς χιλιομαρτυρημένο, ὅτι κανένας δὲν φεύγει μὲ ἄδεια χέρια, ὅταν μὲ πίστη καταφεύγῃ στὴν Χάρη Της. Στὴν δισχιλιόχρονη χριστιανικὴ ἱστορία τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων πόσες φορὲς ἡ Παναγία ἀναδείχθηκε Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγός ! Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ " 'Ακαθίστου Ὕμνου", τὸν 7ο μετὰ Χριστὸν αἰῶνα, μέχρι τὸ θρυλικὸ Ἔπος τοῦ 1940 -41, ποὺ γράφτηκε "μὲ τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα καὶ μὲ τὸ αἷμα" τῶν γενναίων παιδιῶν τῆς Ἑλλάδος, ἡ Θεοτόκος ὄχι μόνο προστάτεψε, ἀλλὰ καὶ ἐδόξασε τὴν Πατρίδα μας. Εἶναι ἰδιαίτερα χαρακτηριστικό, ὅτι κατὰ τὴν μεγαλειώδη ἐκείνη περίοδο τοῦ Σαράντα, μετὰ ἀπὸ κάθε νίκη τοῦ Στρατοῦ μας, χιλιάδες λαοῦ ἔσπευδαν αὐθόρμητα στοὺς Ἱεροὺς Ναούς, γιὰ νὰ ψάλλουν "τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια"...

-Γ-

 Ὅμως, τοὺς τελευταίους καιροὺς καὶ περισσότερο τὸ τρέχον ἔτος 2010, σύννεφα πολλὰ καὶ βαρειὰ ἔχουν μαζευτῆ στὸν οὐρανὸ τῆς Πατρίδος μας. Ἡ πολυσυζητημένη οἰκονομικὴ κρίση, οἱ ἐντεινόμενες φῆμες γιὰ πτώχευση τῆς Ἑλλάδος, ἡ κοινωνικὴ ἀναταραχή, οἱ ἀπειλὲς καὶ οἱ ποικίλες πιέσεις τῆς περιβόητης "τρόϊκας", ἔχουν προκαλέσει ἀνησυχία καὶ φόβους καὶ ἀνασφάλεια στὸν Ἑλληνικὸ Λαό. Πέρα δὲ ἀπὸ τὰ οἰκονομικὰ ζητήματα, ποὺ ὁπωσδήποτε εἶναι σοβαρά, ὑπάρχουν καὶ τὰ κρίσιμα ἐθνικά μας θέματα : τὸ Βορειοηπειρωτικό, τὸ Κυπριακό, τὸ Αἰγαῖο, ἡ Θράκη, τὸ Σκοπιανό, γύρω ἀπὸ τὰ ὁποῖα πολλὰ λέγονται καὶ ἀκούγονται καὶ γράφονται... Κι' ἀκόμη ἡ εἴσοδος στὴν Χώρα μας ἀνεξέλεγκτου ἀριθμοῦ λαθρομεταναστῶν, ὅπως καὶ ἡ ποικίλη ἐγκληματικότητα, ποὺ ἔχει αὐξηθῆ σὲ βαθμὸ πολὺ ἀνησυχητικό, εἶναι ζητήματα, ποὺ δὲν ἀφήνουν ἀδιάφορο τὸν Λαό μας.

-Δ-

 Ἀλλά, ἀκριβῶς, ὅλα αὐτά, μαζί, βεβαίως, καὶ μὲ τὰ προσωπικὰ προβλήματα ποὺ ὁ καθένας μας ἔχει, ἐπιβάλλουν τὴν καταφυγή μας στὴν Παναγία. Ἀσφαλῶς καὶ θὰ κάνουμε ὅ,τι εἶναι δυνατὸν καὶ ὅ,τι περνάει ἀπὸ τὸ χέρι μας γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὶς ὅποιες δυσκολίες. Ὅμως, τὸ πρώτιστο εἶναι - καὶ τὸ τονίζουμε ξανά - ἡ καταφυγή μας στὴν Παναγία. Γι' αὐτὸ καὶ ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας, ὀργανώνει καὶ ἐφέτος, τὴν καθιερωμένη ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν Ἱερὰ Ἀγρυπνία στὴν ἱστορικὴ Μονὴ τῆς Μολυβδοσκέπαστης στὴν μεθόριο μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς παραμονῆς 14ης Αὐγούστου καί, θὰ τελειώσῃ στὶς 5.30 τὸ πρωῒ τῆς Ἑορτῆς 15 Αὐγούστου μὲ τὴν ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ἀργότερα, στὸ Μοναστήρι θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Θεία Λειτουργία.

 Ἐλᾶτε νὰ συμπροσευχηθοῦμε, νὰ ἀναθέσουμε τὰ ἀτομικὰ καὶ τὰ ἐθνικά μας προβλήματα στὴν στοργικὴ ἀγάπη τῆς Παναγίας Μητέρας μας. Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, εἰρηνικὰ καὶ ἅγια. Ἐπί δὲ τούτοις, Διατελῶ

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ