Ἐν τῷ Ἱερῷ
Ἐπισκοπείῳ, Νύκτα Χριστουγέννων 2012
Ἀριθ. Πρωτ. 95
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 161ῃ
ΘΕΜΑ: «Ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ
τῆς εὐσεβείας μυστήριον · Θεὸς ἐφανερώθη
ἐν σαρκί» (Α΄ Τιμ. γ΄ 16).
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Αὐτὸν τὸν καιρό, ὅλοι μας, ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί,
ζοῦμε ἕνα μεγάλο μυστήριο. Ἕνα μυστήριο, ποὺ ἡ περιωρισμένη διάνοιά μας καὶ ἡ
σκέψη μας δὲν μπορεῖ νὰ τὸ καταλάβῃ καὶ νὰ τὸ ἐννοήσῃ. Ὁ
Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος.
Ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος θὰ διερωτηθῇ : «Ὁ ἀχώρητος παντὶ πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί ;»
Δηλαδή, αὐτὸς ποὺ δὲν τὸν χωρᾶνε τὰ σύμπαντα, πῶς χώρεσε στὴν γαστέρα τῆς
Θεοτόκου ; Καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ποὺ στέκεται κατάπληκτος μπροστὰ στὴν
ἐνανθρώπιση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, θὰ γράψῃ στὸν νεαρὸ Τιμόθεο : «Ὁμολογουμένως
μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί» (Α΄ Τιμ. γ΄16).
Πράγματι, κατὰ τὴν ὁμολογία ὅλων τῶν πιστῶν, μέγα εἶναι τὸ μυστήριο τῆς
ἀληθινῆς θρησκείας, ποὺ ἀποκαλύφθηκε καὶ σὰν θησαυρὸς αἰώνιος παραδόθηκε ἀπὸ
τὸν Θεὸ στὴν Ἐκκλησία. Δηλαδή, ὁ Θεὸς φανερώθηκε καὶ ὡς ἄνθρωπος ἀνάμεσα στοὺς
ἀνθρώπους.
-Β-
Τὸ εἶχε ἤδη πῆ στὴν Παρθένο Μαρία ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ,
ὅτι θὰ γίνῃ ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἆρά
γε, ὅμως, τὶ κατάλαβε ἡ Μαριὰμ ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Ἀγγέλου ; Τὸ μόνο βέβαιο εἶναι,
ὅτι βρισκόταν μπροστὰ σ' ἕνα μυστήριο. Γι' αὐτὸ σκύβει τὸ κεφάλι, ὑποτάσσεται
στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ λέει ταπεινά: «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου · γένοιτό μοι κατὰ
τὸ ρῆμά σου» (Λουκᾶ α΄ 38). Δὲν τὸ καταλαβαίνω καὶ δὲν τὸ χωράει τὸ μυαλό μου
αὐτὸ ποὺ μοῦ ἀνήγγειλες. Εἶναι τὸ μυστηριῶδες σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Ὅμως, νά, εἶμαι
ἡ δούλη τοῦ Κυρίου, ἡ πρόθυμη νὰ ὑπηρετήσω τὸ θέλημά Του. Εἴθε νὰ γίνῃ σὲ μένα
σύμφωνα μ' αὐτὸ ποὺ εἶπες.
-Γ-
Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ
εἶναι ἡ ἀσύγκριτα μεγάλη εὐλογία τοῦ Οὐρανοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο, ποὺ
περιπλανιόταν στὰ ἄγρια καὶ ἀπόκρημνα μονοπάτια τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τῶν ποικίλων παθῶν τῆς «εὐπερίστατης»
ἁμαρτίας. Στὴν περίφημη ὡδή της ἡ Θεοτόκος θὰ τὸ διαλαλήσῃ : «Τὸ ἔλεος αὐτοῦ
(τοῦ Θεοῦ) εἰς γενεὰς γενεῶν τοῖς
φοβουμένοις αὐτόν. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους
διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν · καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς, πεινῶντας
ἐνέπλησεν ἀγαθῶν ...» ) Λουκᾶ α΄ 50-53). Ὁ ἑρμηνευτὴς θὰ σημειώσῃ
χαρακτηριστικά, ὅτι ὁ Θεὸς ἔδωσε ἄφθονες τὶς πνευματικὲς δωρεὲς τῆς σωτηρίας σὲ
ὅσους τὶς ἐπόθησαν πολύ.
-Δ-
Ἔτσι, οἱ ἄγγελοι τὴν μοναδικὴ ἐκείνη νύχτα τῆς Γεννήσεως,
δικαιολογημένα δοξολογοῦσαν τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγαν : «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ
γῆς εἰρήνῃ, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκᾶ β΄14). Στὴν γῆ ὁλόκληρη, ποὺ εἶναι
ταραγμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὰ βίαια πάθη της, ἄς βασιλεύσῃ ἡ θεϊκὴ εἰρήνη ·
διότι ὁ Θεὸς ἐξεδήλωσε τώρα λαμπρὰ τὴν εὔνοια καὶ τὴν εὐαρέσκειά του στοὺς ἀνθρώπους
μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ Του. Γι' αὐτὸ καὶ ὁ ἄγγελος ἔφερε στοὺς ἄδολους
ποιμένες τὸ μήνυμα τῆς μεγάλης χαρᾶς, ἡ ὁποία θὰ ἦταν καὶ ὁλόκληρου τοῦ λαοῦ
χαρά, γιατὶ γεννήθηκε σήμερα ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου. «Ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν
χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι
Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ» (Λουκᾶ β΄ 10-11).
-Ε-
Ναὶ, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί !
Μυστήριο εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Σωτῆρος. Μυστήριο, πού, ὅπως εἴπαμε, δὲν
μποροῦμε νὰ τὸ κατανοήσουμε. Ὅμως, ἐμεῖς ἄς κάνουμε τὴν καρδιά μας φάτνη. Φάτνη
καθαρὴ μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση. Φάτνη ζεστὴ ἀπὸ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν
συνάνθρωπό μας καὶ ἀπὸ τὴν πίστη μας πρὸς τὸν Χριστό, ὁ Ὁποῖος - καὶ μόνον
Αὐτὸς - μπορεῖ νὰ μᾶς βγάλῃ ἀπὸ τὰ σημερινὰ ἀδιέξοδα. Χαιρετίζω, πατρικῶς καὶ
ἀδελφικῶς τοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ τοὺς Κυπρίους ἀδελφούς. Καὶ εὔχομαι σὲ ὅλους
πλούσια τὴν χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Γεννηθέντος Κυρίου καὶ γιὰ τὸ ἐπὶ θύραις
Νέον Ἔτος καὶ γιὰ πάντα.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου