Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 20ῇ Ἀπριλίου 2010
Ἀριθ. Πρωτ. 23
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
1) Καθηγήτρια ποὺ διδάσκει σὲ ΕΠΑΛ τοῦ Πειραιᾶ στὸ ὁποῖο φοιτοῦν πολλὰ Πακιστανάκια, Ἀλβανάκια καὶ ἀπὸ λοιπὲς χῶρες, ἐγνωστοποίησε τὰ ἑξῆς συγκλονιστικά : «Κατὰ καιροὺς ρωτάω τοὺ μαθητές μου, τὶ θὰ κάνουν σὲ περίπτωση πολέμου μὲ τὴν Τουρκία. Ἡ ἀπάντηση ποὺ παίρνω ἀπὸ τοὺς Ἀλβανούς, Πακιστανοὺς καὶ λοιποὺς (ἀλλοδαπούς) μαθητὲς εἶναι ἴδια γιὰ ὅλους : - Ἐγώ, κυρία, εἶμαι μουσουλμάνος καὶ ἡ θρησκεία μου μὲ ὑποχρεώνει νὰ πολεμήσω στὸ πλευρὸ τῆς Τουρκίας !». Τὸ ὀδυνηρὸ εἶναι, πὼς πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ παιδιὰ ἔχουν γεννηθῆ στὴν Ἑλλάδα καὶ εἶναι βαπτισμένοι χριστιανοί. Ὅπως δὲ διεπίστωσε ἡ ἐν λόγῳ καθηγήτρια, τὰ παιδιὰ αὐτὰ δὲν παραδέχονται μὲ κανένα τρόπο τὴν Ἑλλάδα γιὰ πατρίδα τους...
2) Φαίνεται νὰ ὑπάρχῃ σχέδιο τοῦ ΥΠ.ΕΞ. γιὰ ἀλλαγὴ τῆς Ἑλληνικῆς Σημαίας, ὥστε νὰ μὴν ἐμφανίζεται πλέον τὸ θρησκευτικὸ σύμβολο τοῦ Σταυροῦ στὸ ἄνω ἀριστερὸ μέρος της.
3) Ἡ Ἄγκυρα συνεχάρη τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση γιὰ τὴν ἀπόφασή της νὰ καταργήσῃ τὰ πάσης φύσεως μηχανοκίνητα καὶ βαρέα ὅπλα ἀπὸ τὶς παρελάσεις τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς 25ης Μαρτίου 1821. Ἐξήγησε δὲ ὅτι δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχουν στὸ Αἰγαῖο καὶ τὴν Μεσόγειο βαρέα ὅπλα γιατὶ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ εἰρήνη ! Κι’ αὐτὸ τὸ λέει ἡ Κυβέρνηση τοῦ πλέον στρατοκρατικοῦ καὶ ὑπερεξοπλισμένου κράτους ... Τέλος,
4) Ὅπως γράφτηκε στὸν ἡμερήσιο ἀθηναϊκὸ Τύπο, ὅλοι ὅσοι ἔχουν Ἑλληνικὴ ἰθαγένεια, ἀνεξαρτήτως ἄν εἶναι καὶ κατὰ τὸ γένος Ἕλληνες, θὰ μποροῦν νὰ εἰσαχθοῦν στὶς Στρατιωτικὲς Σχολές, ἀλλὰ καὶ νὰ γίνουν ἀξιωματικοὶ ἤ ὑπαξιωματικοὶ τῶν Ἑλληνικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.
Ἔχω τὴν αἴσθηση ὅτι ἐπάθαμε παράκρουση. Γιατὶ ὅλα αὐτά - ποὺ εἶναι λίγα ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ συμβαίνουν - δείχνουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα μας βαδίζει κατὰ κρημνῶν, ἀφοῦ τὴν ἔχουμε μεταβάλει σὲ «ξέφραγο ἀμπέλι».
Διαμαρτύρομαι ἐντόνως. Καὶ φωνάζω μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῶν πνευμόνων μου : Ἀδελφοί μου συνέλληνες, ἄς ξυπνήσουμε ἀπὸ τὴν ραστώνη καὶ τὴν ἀδιαφορία. Ἡ οἰκονομικὴ κρίση θὰ περάσῃ, ὅπως πέρασαν κι’ ἄλλες παρόμοιες ἤ καὶ χειρότερες, κατὰ τὸ παρελθόν. Τώρα κινδυνεύει ἡ Πατρίδα μας. Τώρα πολεμοῦνται τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά, μὲ τὰ ὁποῖα, αἰῶνες τώρα, γαλουχήθηκε τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων καὶ μεγαλουργοῦσε. Οἱ Ἕλληνες χωρὶς ψωμὶ ζοῦν. Δὲν ζοῦν, ὅμως, χωρὶς Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα. Τέρμα ἡ ἀδιαφορία καὶ ἡ ἀδράνεια. Ἔχουμε τεράστια εὐθύνη στοὺς προγόνους μας ποὺ μᾶς παρέδωσαν ἐλεύθερη καὶ ἐθνικὰ ὑπερήφανη τὴν Ἑλλάδα. Ἔχουμε, ὅμως, ἀκόμη πιὸ μεγάλη εὐθύνη γιὰ τὴν γενιὰ ποὺ ἔρχεται. Ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων ἀκούγεται βροντερὴ ἡ προσταγή : «Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης». Γιὰ τὴν Πατρίδα, γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, γιὰ τὶς ἐθνικές μας παραδόσεις ἄς ἀγωνιζώμαστε ὁ καθένας μας ἀπ’ τὸ μετερίζι του. Ὁ Θεὸς καὶ ἡ Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγὸς νὰ σκέπουν, νὰ φρουροῦν καὶ νὰ προστατεύουν τὴν Ἑλληνική μας Πατρίδα «ἐκ λύκων λυμαινομένων αὐτήν» ».
