Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

«Ἡ ἐργασία ἡ ἰδική μου..., εἶναι τῆς Πίστεώς μας , τοῦ Γένους μας» (Ἅγ. Κοσμᾶς Αἰτωλός)








Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2013
Ἀριθ.  Πρωτ.  75

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  166η

ΘΕΜΑ: «Ἡ ἐργασία ἡ ἰδική μου..., εἶναι τῆς Πίστεώς μας , τοῦ Γένους μας» (Ἅγ. Κοσμᾶς Αἰτωλός)


            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-

            Λίγοι ἄνθρωποι ἐργάστηκαν τόσο πολὺ γιὰ τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων, ὅσο ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ Ἐθναπόστολος. Κι’ ὄχι μόνο ἐργάστηκε, ἀλλὰ τὸ καταπληκτικό του ἔργο τὸ ὑπέγραψε μὲ τὸ αἷμα τῆς θυσίας του, στὶς 24 Αὐγούστου 1779.
            Οἱ καιροί, τὸν 18ο αἰώνα ἦταν ἰδιαίτερα δύσκολοι γιὰ τοὺς Ἕλληνες. Ἡ ἀμάθεια βασίλευε παντοῦ, ὄχι μόνο στὸ θέμα τῶν γραμμάτων, ἀλλὰ κυρίως στὰ ζητήματα τῆς Πίστεως. Ἀλήθεια, τὶ πίστευαν καὶ πόσο πίστευαν οἱ ραγιάδες στοὺς Τούρκους ὀρθόδοξοι χριστιανοί ; Ὅ,τι εἶχαν παραλάβει ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, γεμᾶτα ὅμως  ἀπὸ προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες, ἐνῷ συχνὰ κυριαρχοῦσαν τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ἐκδικητικότητας. Τὸ ὅτι δὲ τότε εἴχαμε καὶ ἀλλαξοπιστίες, φανερώνει, πέρα τῶν ἄλλων, καὶ τὴν ἔλλειψη σταθερότητας στὸ θέμα τῆς Πίστεως. Ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος ἡ φτώχεια καὶ ἡ βαρειὰ φορολογία ποὺ ἐπέβαλλαν οἱ κατακτητές, κι’ ἀπὸ τὸ ἄλλο οἱ ἀπειλὲς καὶ οἱ φοβέρες τῶν Τούρκων ἐναντίον τῶν «γκιαούρηδων» (ἀπίστων), ἔκαναν ὡρισμένους νὰ ἀρνοῦνται τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ προσχωροῦν στὸν μωαμεθανισμό, ποὺ ἐξαγόραζε τὶς συνειδήσεις μὲ τὴν προσφορὰ ὑλικῶν ἀγαθῶν.
-Β-
            Ἦταν, πράγματι, σκληρὸς ὁ δέκατος ὄγδοος αἰώνας  γιὰ τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες, ἰδιαίτερα γιὰ ὅσους ζοῦσαν στὴν περιοχὴ τῆς σημερινῆς Βορείου Ἠπείρου. Γιατὶ κινδύνευαν νὰ χάσουν τὴν «ταυτότητά» τους, τὴν Ὀρθόδοξη καὶ τὴν Ἑλληνική. Τετρακόσια σχεδὸν χρόνια ὑπόδουλοι σ’ ἕνα βάρβαρο καὶ ἀδυσώπητο δυνάστη, ἦσαν πάρα πολλά. Ἴσως ἄλλοι λαοί, ζῶντας στὶς ἴδιες συνθῆκες, νὰ εἶχαν ἐξαφανισθῆ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς. Ὅμως ὁ Θεός, ποὺ γιὰ λόγους τοὺς ὁποίους Ἐκεῖνος γνωρίζει, εἶχε ἐπιτρέψει ἐκείνη τὴν μεγάλη δοκιμασία, δὲν ἄφησε τὸ Γένος μας νὰ χαθῇ. Ἐδιάλεξε ἕνα ἁπλὸ  Ἱερομόναχο, ἕνα καλόγηρο, ποὺ ἐμόναζε στὴν Μονὴ Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἦταν ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ τὸ τιτάνιο ἔργο γιὰ τὸ ὁποῖο τὸν προώριζε.
-Γ-
            Ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ βρέθηκε σὲ δίλημμα : Νὰ φύγῃ ἀπὸ τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, νὰ ἀρνηθῇ τοὺς ἀσκητικοὺς ἱδρῶτες του καὶ νὰ ἀναλάβῃ μιὰ ἐργασία ἐπίπονη καὶ ἐπικίνδυνη, ποὺ δὲν ἤξερε οὔτε ποῦ ἄρχιζε, οὔτε ποῦ θὰ τελείωνε ;
           
            Ἀλλὰ τὸ δίλημμα δὲν κράτησε πολύ. Γιὰ τὴν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν του, ποὺ ὑπέφεραν τόσα δεινά, θὰ ἄφηνε τὴν ἄσκηση καὶ τὴν ἡσυχία του καὶ θὰ ἔβγαινε στὸν κόσμο. Καὶ πραγματικά : Μὲ τὴν εὐλογία τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας του καὶ μὲ τὴν ὁλοπρόθυμη ἄδεια καὶ παρότρυνση τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Σεραφεὶμ Β΄, ἐπραγματοποίησε τέσσαρες μεγάλες ἱεραποστολικὲς περιοδεῖες.
-Δ-
            Ὁ λόγος του ἁπλός, μὲ τὸση ὅμως δύναμη, ἔμπαινε βαθειὰ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἔβλεπαν στὴν ἀσκητική του μορφὴ καὶ στὸ τριμμένο του ράσο, ὅτι ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἦταν ἕνας φλογερὸς καὶ γνήσιος ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι, κατάργησαν τὰ παζάρια τῆς Κυριακῆς, καὶ τὰ μετέφεραν τὸ Σάββατο, ὥστε νὰ μὴ χάνεται ὁ ἐκκλησιασμός · συμφιλιώνονταν μεταξύ τους, ὅσοι εἶχαν συγκρουσθῆ · ἐμπόλιαζαν ἄγρια δένδρα καὶ τὰ ἔκαναν ἥμερα · ἔδιναν χρυσαφικὰ καὶ κοσμήματα γιὰ νὰ κτισθοῦν σχολεῖα καὶ νὰ πληρώνωνται οἱ δάσκαλοι. «Ἀγρίανε τὸ Γένος μας», εἶχε πῆ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὅταν ἄρχιζε τὸ ἔργο του. Ὁ ἴδιος, ὅμως, θὰ ὁμολογήσῃ ἀργότερα, σὲ γράμμα του πρὸς τὸν ἀδελφό του Ἱερομόναχο Χρύσανθο, Σχολάρχη στὴν Νάξο, ὅτι «δέκα χιλιάδες χριστιανοὶ μὲ ἀγαπῶσι καὶ ἕνας μὲ μισεῖ». Ἐκράτησε, λοιπόν, τὸ Γένος ὄρθιο καὶ ψυχωμένο. Καὶ εἶναι, σήμερα, κοινὴ ἡ ἀναγνώριση ὅτι ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἔχει τὶς ρίζες της, βαθειὲς καὶ γερές, στὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
-Ε-
            Δίκαια, λοιπόν, ἡ Μητρόπολή μας τιμᾷ τὸν Ἱερομάρτυρα καὶ Ἐθνομάρτυρα Κοσμᾶ. Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καὶ φέτος, Θεοῦ θέλοντος, θὰ λάβουν χώρα ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις, μὲ ἐπίκεντρο τὸν Ἱερὸ Ναό του, στὴν Κόνιτσα, κατὰ τὸ ἀκόλουθο
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
α) Τὴν Παρασκευή, 23 Αὐγούστου, παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, στὶς 7 τὸ ἀπόγευμα θὰ τελεσθῇ Μέγας Ἑσπερινός, στὸ τέλος τοῦ ὁποίου θὰ γίνῃ ἡ λιτάνευση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου καὶ τῆς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου, μέχρι τὴν κεντρικὴ πλατεῖα.
β) Τὸ Σάββατο, 24 Αὐγούστου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, θὰ γίνῃ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ἐν συνεχείᾳ, οἱ μὲν Σεβ/τοι Ἀρχιερεῖς θὰ μεταβοῦν στὴν Ἱ. Μ.Μολυβδοσκεπάστου γιὰ νὰ τελέσουν τρισάγιο ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Σεβαστιανοῦ, οἱ δὲ προσκυνηταὶ θὰ πάρουν ἕνα καφὲ στὸ Δημαρχιακὸ Μέγαρο. Χρόνια πολλὰ καὶ καλά, ἅγια καὶ εὐλογημένα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ἔντονη διαμαρτυρία Μητροπολίτου Ἀνδρέου γιὰ τὸ ἀνοσιούργημα βεβηλώσεως Ἱ.Ναοῦ στὴν Πρεμετή






Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 19ῃ Αὐγούστου 2013
 Ἀριθ. Πρωτ. 78


ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ


Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
 ἔκανε τὶς ἀκόλουθες δηλώσεις :

            « Ὀργὴ καὶ ἀγανάκτηση προκαλεῖ ἡ βεβήλωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, στὴν Πρεμετή, ἀπὸ ἀλβανικοὺς ἐθνικιστικοὺς κύκλους.
            Ὅσοι πιστεύουν στὴν διατυμπανιζόμενη «ἑλληνοαλβανικὴ φιλία», ἄς γνωρίζουν, ὅτι στὶς 16 Αὐγούστου 2013 μιὰ ὁμάδα, κατ’ εὐφημισμὸν «δημοτικῶν ὑπαλλήλων», ἀπογύμνωσε τὸν ἐν λόγῳ Ἱερὸ Ναὸ ἀπὸ ἱερὰ σκεύη, εἰκόνες καὶ προσκυνητάρια, καθὼς καὶ ἀπὸ τὴν καμπάνα. Ἔτσι ὁ ἀνθελληνικὸς ἀλβανικὸς ἐθνικισμός, ποὺ συνεχῶς διογκώνεται μὲ τὴν ὑποκίνηση ἤ, ἔστω, τὴν ἀνοχὴ τῆς Κυβερνήσεως τῆς γείτονος, ἔδωσε μὲ πρωτοφανῆ θρασύτητα τὰ δείγματα τῆς γραφῆς του. Γιατὶ ὄχι μόνο ἅρπαξε τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα τοῦ Ναοῦ, ἀλλὰ καὶ πρωταγωνίστησε σὲ σκηνὲς βίας καὶ ἀγριότητος εἰς βάρος τῶν κληρικῶν, ποὺ διακονοῦν ἐκεῖ.
            Ἀλλὰ ὁ σεβασμὸς τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ἡ προστασία τῶν Ναῶν, ὡς χώρων λατρείας, καὶ ἡ ἄσκηση τῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων τῶν χριστιανῶν εἶναι θεμελιώδη στοιχεῖα ἑνὸς κράτους δικαίου, ὅπως θέλει νὰ ἐμφανίζεται ἡ Ἀλβανία.
            Διαμαρτύρομαι ἐντόνως γι’ αὐτὸ τὸ ἀνοσιούργημα. Καλεῖται ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, καὶ μάλιστα ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν, νὰ ἐκφράσουν, χωρὶς ἀναβολή, τὴν ἀντίθεσή τους σὲ τέτοιες πρακτικές, ποὺ στρέφονται ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Βορειοηπειρωτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. Γιατὶ ἡ Ἑλλάδα τοὺς Βορειοηπειρῶτες  τοὺς θεωρεῖ «σάρκα ἐκ τῆς σαρκός της καὶ ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων της».
            Ὁ νέος πρωθυπουργὸς τῆς Ἀλβανίας κ. Ἔντι Ράμα ἄς ἀναλάβῃ τὶς εὐθῦνες του καὶ ἄς πατάξῃ τὴν τρομοκρατία εἰς βάρος τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπ’ ὅπου κι’ ἄν προέρχεται. Οἱ στιγμὲς εἶναι κρίσιμες καὶ δὲν ἐπιτρέπεται καμμιὰ ὀλιγωρία. Οἱ Βορειοηπειρῶτες ἔχουν δικαιώματα κατωχυρωμένα μὲ διεθνεῖς συνθῆκες καί, συνεπῶς, ἡ Ἀλβανία δὲν πρέπει οὔτε νὰ τὰ περιφρονῇ οὔτε νὰ τὰ ὑπονομεύῃ. Γιατί, ἐπὶ τέλους, καὶ ἡ ἀνοχὴ ἔχει τὰ ὅριά της ».

( Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ) 

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Ἐγκύκλιος Ι.Μ.Δ.Π.Κ. γιὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 5ῃ Αὐγούστου 2013
Ἀριθ.  Πρωτ.  52

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  165η

ΘΕΜΑ: «Καὶ σὺ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα».

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-

            Μιὰ ζωή, ἡ ζωὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ζωὴ γεμάτη δοκιμασίες, ἀλλὰ καὶ χαρὲς καὶ εὐλογίες, μιὰ ζωὴ ἀπόλυτης ὑπακοῆς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔφθασε ἤδη στὸ τέρμα της. Ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος παρουσιάζει τὴν Παναγία νὰ προσκαλῇ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους νὰ κηδεύσουν τὸ πανάχραντο σῶμα της στὴν περιοχὴ τῆς Γεθσημανῆ. Ὕστερα, ἀπευθύνεται στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Τὸν ὀνομάζει Υἱό της, ἀλλὰ καὶ τὸν παραδέχεται καὶ Θεό της. Καὶ τοῦ ζητάει νὰ παραλάβῃ τὴν ψυχή της στὴν ἐπουράνια Βασιλεία Του. Λέει τὸ θαυμάσιο αὐτὸ τροπάριο : «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανῇ τῷ χωρίῳ κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα · καὶ σὺ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα». Ὧρες ἱερὲς γιὰ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους. Μὲ θαυμαστὸ τρόπο συγκεντρώθηκαν στὴν Γεθσημανῆ γιὰ νὰ τελέσουν τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία στὴν Μητέρα τοῦ Διδασκάλου τους, ἡ ὁποία, ὅμως, ἦταν καὶ δική τους μητέρα. Διότι ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα τῶν τριῶν ἐτῶν. ποὺ ἐμαθήτευαν κοντὰ στὸν Χριστό, ἡ Παναγία σίγουρα τοὺς περιέβαλλε μὲ ἀγάπη καὶ μὲ μητρικὴ στοργή. Ἔτσι, τώρα, ὡς ἐλάχιστο «ἀντίδωρο» τῆς προσφορᾶς της, οἱ Ἀπόστολοι τελοῦν τὴν κηδεία τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος τῆς Παναγίας.
-Β-
            Συνήθως, ὅταν ἀκοῦμε γιὰ τὴν κηδεία κάποιου προσφιλοῦς μας προσώπου, μᾶς καταλαμβάνει στενοχώρια καὶ θλίψη. Γιατί, ἔστω καὶ πρὸς καιρόν, χάνουμε τὸν ἄνθρωπό μας. Ἡ Κοίμηση, ὅμως, τῆς Θεοτόκου ὄχι μόνο δὲν προκαλεῖ πόνο καὶ θλίψη, ἀλλὰ ἀντίθετα εἶναι πηγὴ χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς. Ἀπὸ τὴ στιγμή, ποὺ Ἐκείνη ἄφησε τὰ ἐπίγεια καὶ ἐπορεύθη στὰ ἐπουράνια, ἔγινε ἡ στοργική μας μητέρα ποὺ προσεύχεται γιὰ μᾶς καὶ μεσιτεύει πρὸς τὸν Υἱό της, ὥστε νὰ μᾶς προφυλάσσῃ καὶ νὰ μᾶς σώζῃ ἀπὸ τὶς δύσκολες περιστάσεις καὶ τὰ δεινά, ποὺ ἀναπόφευκτα ὅλοι μας συναντᾶμε στὴν καθημερινή μας ζωή. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑπάρχουν τόσοι Ναοί, τόσα Μοναστήρια καὶ ἐξωκκλήσια καὶ προσκυνητάρια, τὰ ὁποῖα ἔχει ἀνεγείρει ἡ εὐλάβεια τῶν χριστιανῶν πρὸς τὴν Παναγία. Καὶ ὅταν τελοῦνται οἱ Θεομητορικὲς Ἑορτὲς πλήθη ἑορταστῶν σπεύδουν νὰ ἐκκλησιασθοῦν, νὰ μεταλάβουν, ἀφοῦ πρωτύτερα, βεβαίως, ἔχουν εἰλικρινὰ ἐξομολογηθῆ, νὰ προσκυνήσουν τὶς θαυματουργὲς εἰκόνες τῆς Θεομήτορος.
-Γ-
            Αὐτό, ἀκριβῶς, κάνουμε καὶ μεῖς, στὸ πανάρχαιο Μοναστήρι τῆς Μολυβδοσκέπαστης. Χρόνια τώρα, δεκαετίες ὁλόκληρες, ἔρχονται πλήθη χριστιανῶν στὴν Ἀγρυπνία τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τὴν ὁποία εἶχε καθιερώσει ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ. Ἔρχονται οἱ χριστιανοί, νὰ προσευχηθοῦν, νὰ ἀναθέσουν τὰ ὅποια προβλήματά τους στὴν Παναγία. Ἔρχονται νὰ ἠρεμήσουν μέσα στὴν ἡσυχία τῆς νύχτας. Ἔρχονται νὰ ἐξομολογηθοῦν, νὰ λειτουργηθοῦν, νὰ μεταλάβουν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, νὰ πάρουν τὴν εὐλογία καὶ τὴν χάρη τοῦ Οὐρανοῦ.
-Δ-
            Ἔρχονται, ὅμως, οἱ χριστιανοὶ καὶ γιὰ ἕναν ἐπὶ πλέον λόγο : Νὰ ἀκούσουν, βέβαια, ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Ἐπισκόπου λόγους παρακλήσεως καὶ χριστιανικῆς οἰκοδομῆς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἔχουν μιὰ σαφῆ καὶ ξεκάθαρη πληροφόρηση γύρω ἀπὸ τὰ ἐθνικά μας θέματα : Βόρειος Ἤπειρος, Κύπρος, Αἰγαῖο, Θράκη εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ ζητήματα, τὰ ὁποῖα ἔχουμε χρέος νὰ γνωρίζουμε. Γιατὶ ἔχει λεχθῆ, ὅτι «λαοὶ ποὺ ἀγνοοῦν τὴν ἐθνική τους ἱστορία εἶναι καταδικασμένοι σὲ ἀφανισμό». Εἰδικώτερα, στὴν Ἑλλάδα, ὅπου ἡ Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος συμπορεύονται, αἰῶνες τώρα, μέχρι σήμερα, πρέπει νὰ ἔχουμε ἀδιάλειπτο ἐνδιαφέρον γιὰ τὰ ζητήματα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
-Ε-
            Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου καὶ θὰ ὁλοκληρωθῆ, σὺν Θεῷ, γύρω στὶς 5 μὲ 5.30 τὸ πρωῒ τῆς 15ης Αὐγούστου, μὲ τὴν ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ἀργότερα θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Θεία Λειτουργία.
            Στοὺς κρίσιμους καιρούς, ποὺ περνᾶμε, εἶναι ὅλως ἀπαραίτητη ἡ παρουσία καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν χριστιανῶν μας. Θὰ συναντηθοῦμε στὸν εὐλογημένο χῶρο τοῦ Μοναστηριοῦ, γιὰ νὰ χαροῦμε, κυρίως πνευματικά, τὴν μεγάλη Θεομητορικὴ Ἑορτὴ τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Τὰ ἔτη σας νὰ εἶναι πολλά, καλὰ καὶ ἅγια. Ἡ Παναγία νὰ σᾶς χαριτώνῃ καὶ εὐλογῇ.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

eikona