Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

Χριστούγεννα :«Ἐπὶ γῆς» καὶ “ἐν ἀνθρώποις” τί ;

 

 Χριστούγεννα 2020

                                                                                                                 

  Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ


 Ἀριθ.Πρωτ.:960                                                             

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  232ᾳ

 


Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

 

-Α-

Χωρὶς καλά, καλά, νὰ τὸ καταλάβουμε, ἦλθαν καὶ φέτος, ξανὰ τὰ Χριστούγεννα. Μέσα σ’ ἕνα κόσμο, μὲ κυρίαρχο τὸν φόβο γιὰ τὸν κορωνοϊό, μὲ τὰ περιοριστικὰ μέτρα τῆς Πολιτείας, μὲ τὴν ἀνεργία καὶ τὴν φτώχεια, μὲ τὰ Νοσοκομεῖα νὰ στενάζουν ἀπὸ τὸν μεγάλο ἀριθμὸ τῶν νοσηλευομένων μὲ Covid-19, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἔξαρση τῆς οἰκογενειακῆς βίας, θὰ ἀκουσθῇ γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, τὸ μήνυμα, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον ὁ Χριστός, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου.

-Β-

Ὅταν τὴν νύχτα τῆς Γεννήσεως ἄνοιξαν οἰ Οὐρανοί, οἱ Ἄγγελοι τὸ διεκήρυξαν χαρούμενα : Ὁ Χριστὸς ἦλθε νὰ χαρίσῃ στὴν γῆ τὴν εἰρήνη Του, ἦλθε νὰ προσφέρῃ στοὺς ἀνθρώπους τὴν εὔνοιά Του καὶ τὴν ἀγάπη Του. Καὶ τὴν εἶχε μεγάλη ἀνάγκη ὁ κόσμος τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐδοκία τοῦ Χριστοῦ. Γιατί, δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸ νὰ παρακούσουν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ περιφρονήσουν τὴν ἐξαιρετικὴ εὐμένεια ποὺ τοὺς εἶχε δείξει, ἀποστάτησαν ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ καὶ Εὐεργέτη τους. Καὶ ἔπεσαν σὲ βάραθρο βαθὺ καὶ τραυματίσθηκαν θανάσιμα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στὸ πρῶτο (α΄) κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς του διεκτραγωδεῖ τὸ κατάντημα τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος, ἔχοντας πιαστῆ στὶς παγίδες τοῦ πονηροῦ, εἶχε χάσει καὶ τὴν εὐδοκία καὶ τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ : “Διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἤ εὐχαρίστησαν, ἀλλ’ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία” (Ρωμ. Α΄ 21), σημειώνει μὲ πόνο ὁ Πρωτοκορυφαῖος Ἀπόστολος.

-Γ-

Ἀλλὰ καὶ ἡ εἰρήνη εἶχε φυγαδευθῆ ἀπὸ τὸν κόσμο. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ μεγάλος ἀνατόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, θὰ περιγράψῃ μὲ μελανὰ χρώματα τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατοῦσε : “Ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν” (Ρωμ. Γ΄ 15-17). Πόλεμοι καὶ ἐπαναστάσεις, δολοφονίες καὶ ἐγκλήματα ἦταν, θὰ ἔλεγε κανείς, στὴν ἡμερήσια διάταξη. Ἦταν, λοιπόν, φυσικό, οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀναζητοῦν καὶ τὴν εἰρήνη. Καὶ κυρίως, τὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, ποὺ τὴν συντάρασσαν τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας.

-Δ-

Καὶ τότε μέν, ὁ Χριστὸς ἦλθεν “ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”. Ὅμως, παρὰ τὸ γεγονός, ὅτι πέρασαν 2.000 καὶ πλέον χρόνια, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ θεϊκὴ εὐδοκία φαίνεται, νὰ ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν σημερινὸ ἄνθρωπο. Τὸν περασμένο αἰῶνα ἔγιναν δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι μὲ ἀναρίθμητα ἀνθρώπινα θύματα καὶ ἀνυπολόγιστες ὑλικὲς καταστροφές. Παρὰ ταῦτα, σὰν νὰ μὴ διδάχθηκαν τίποτε οἱ ἄνθρωποι, συνεχίζονται οἱ πολεμικὲς συγκρούσεις πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ, σὲ διάφορα σημεῖα τοῦ κόσμου. Ἀποκορύφωμα εἶναι ὁ πόλεμος τοῦ κορωνοϊοῦ ποὺ ἔχει ἐξελιχθῆ σὲ παγκόσμιο τρομοκράτη.

-Ε-

Ὅμως, τὰ Χριστούγεννα εἶναι πάλι ἐδῶ. Ἄς καθαρίζουμε τὶς καρδιές μας μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση. Κι’ ἄς τὶς ἐνισχύουμε μὲ τὴν Θεία Κοινωνία καὶ τὴν προσευχή. Ἔτσι, νὰ εἰρηνεύουμε βαθειὰ καὶ ἀληθινά, μέσα στὸν ταραγμένο καὶ ἀνήσυχο κόσμο. Ἄς ἀγωνιζώμαστε τὸν ἀγῶνα τὸν καλό, νὰ πραγματοποιῆται στὸν καθένα μας ὁ ἀγγελικὸς ὕμνος : “ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”. Εἰρήνη ὑμῖν, λοιπόν, ἀδελφοί, Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χριστὸς ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν.

 

Εὐχέτης ἐν Χριστῷ Τεχθέντι

 

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 †  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020

"Μή δώσετε τήν χαριστικήν βολήν εἰς τόν τόπον αὐτόν, τόν ποτισμένον μέ πλῆθος αἷμα Ἑλληνικόν".

 

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 11 Νοεμβρίου 2020

 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

 

Ἀξιότιμον

κ. Κωνσταντῖνον Μιχαηλίδην

Πρόεδρον Δ.Σ. (Μή ἐκτελεστικόν Μέλος)

Τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος

 

Ἀξιότιμον

κ. Παῦλον Μυλωνᾶν

Διευθύνοντα Σύμβουλον - CEO

Τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος

Αἰόλου 93

105 51 ΑΘΗΝΑΣ

Ἀξιότιμον

κ. Γεώργιον Χατζηνικολάου

Πρόεδρον Δ.Σ. (Μή ἐκτελεστικόν Μέλος)

Τῆς Τραπέζης Πειραιῶς

 

 

Ἀξιότιμον

κ. Χρῆστον Μεγάλου

Διευθύνοντα Σύμβουλον - CEO

Τῆς Τραπέζης Πειραιῶς

Ἀμερικῆς 4

105 64 ΑΘΗΝΑΣ

 

 

Κύριοι Πρόεδροι, Κύριοι Διευθύνοντες Σύμβουλοι,

Μέ ὀδυνηράν ἔκπληξιν καί βαθεῖαν ἀγανάκτησιν, ἐπληροφορήθην, μόλις αὐτήν τήν στιγμήν, ὅτι οἱ Ὅμιλοί σας προτίθενται (διά λόγους ὑποτίθεται οἰκονομίας) νά κλείσουν καί τά καταστήματα Παρακαλάμου (τῆς Τραπέζης Πειραιῶς) καί Κονίτσης (τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης), ἀνήκοντα καί τά δύο εἰς τήν ἀκριτικήν καί ἐξόχως ἐμπερίστατον Μητροπολιτικήν Ἐπαρχίαν Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης, εἰς ἥν καί Ἀρχιερατεύω.

Ἡ ἀπόφασίς σας αὐτή ἔρχεται εἰς στιγμήν, καθ’ ἥν ὁ ἀκριτικός πληθυσμός (ὅσος ἔχει ἀπομείνει …) εὑρίσκεται κλεισμένος εἰς τάς οἰκίας του, λόγῳ τῶν κυβερνητικῶν μέτρων πρός περιορισμόν τῶν κρουσμάτων τοῦ κορωνοϊοῦ, ὁ ὁποῖος, ὡς ἄλλη «πανούκλα» ταλαιπωρεῖ τήν Πατρίδα μας, ἀλλά καί ὁλόκληρον τόν κόσμον. Ἔτσι, οἱ ἀκρῖται μας ἀδυνατοῦν νά διακηρύξουν εἰς τούς δρόμους τήν πλήρη ἀντίθεσίν των εἰς τήν αὐτόχρημα ἀντεθνικήν αὐτήν ἐνέργειάν σας …

Αὐτό, ὅμως, τό ὁποῖον δέν εἶναι εἰς θέσιν νά πράξῃ ὁ λαός μας, τό πράττω ἤδη ἐγώ, ὁ Ποιμενάρχης καί Πνευματικός των Πατέρας. Καί σᾶς τό λέγω μέ πόνον καί μέ ἀγάπην, χωρίς τό παράπαν νά ἀμφισβητῶ οὐδενός τήν ἀγάπην διά τήν Ἑλλάδα καί δή καί τήν ἀκριτικήν Ἐπαρχίαν Πωγωνίου καί Κονίτσης.

Σᾶς θερμοπαρακαλῶ καί σᾶς ἱκετεύω: Μή δώσετε τήν χαριστικήν βολήν εἰς τόν τόπον αὐτόν, τόν ποτισμένον μέ πλῆθος αἷμα Ἑλληνικόν. Διακονῶ ἐδῶ, ἐπί πεντήκοντα τρία (53) καί πλέον χρόνια. Καί γνωρίζω καλῶς τά βάσανα αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος, σέ πεῖσμα τῶν κατά καιρούς ἀθλίων μεθοδεύσεων, ἐπιμένει νά ζῇ ἐδῶ καί νά περιμένῃ τήν στοργικήν μέριμναν τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου, ἡ ὁποία, ὅμως, δέν ἔχει φανῆ ἄχρι τοῦδε εἰς τόν ὁρίζοντα …

Τήν διαμαρτυρίαν μου αὐτήν, θά γνωστοποιήσω α) εἰς τόν Πρόεδρον τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, Ἠπειρώτην κ. Κωνσταντῖνον Τασούλαν, καί β) εἰς τόν κ. Ἐλευθέριον Οἰκονόμου, ὡσαύτως Ἠπειρώτην, Ὑφυπουργόν «Προστασίας τοῦ Πολίτη». Καί οἱ δύο ἀγαποῦν τήν Ἐπαρχίαν μας, μάλιστα δέ ὁ κ. Οἰκονόμου κατάγεται ἀπό χωρίον τῆς Ἐπαρχίας Κονίτσης.

Ἀφῆστε μας νά ζήσουμε. Μή μᾶς «σπρώχνετε» νά κατέλθωμεν εἰς τά Ἰωάννινα. Δηλώνω πρός ὑμᾶς, ὅτι, πάντως δέν προτίθεμαι νά γίνω νεκροθάπτης τῆς ἀκριτικῆς μου Ἐπαρχίας. Τό Πωγώνι καί ἡ Κόνιτσα πρέπει νά ζήσουν. Καί, σύν Θεῷ, θά ζήσουν, ἀφοῦ ὑμεῖς ἀναθεωρήσητε τήν ὡς ἄνω ἀπαράδεκτον ἀπόφασίν σας.

 Εὐχέτης ἐν Χριστῷ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 †  Ὁ Δρυϊνουπόλεως , Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

Ἡ δολοφονία τοῦ ἐθνομάρτυρα βορειοηπειρώτη ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑ ἦταν προμελετημένη

   Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 30ῇ Ὀκτωβρίου 2020      

 

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κύριος ΑΝΔΡΕΑΣ,

  ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις:

 

«Δυό χρόνια μετά τήν στυγερή δολοφονία τοῦ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑ, μᾶς ἦλθε μιά συγκλονιστική ἀποκάλυψη ἀπό τόν γαμβρό του: Ὁ ἐθνομάρτυρας Βορειοηπειρώτης κακοποιήθηκε ἐπί πέντε (5) ὧρες ἀπό τούς Ἀλβανούς, μιά μέρα πρίν τόν ἐκτελέσουν. Ἡ κακοποίησή του ἔγινε κατ’ ἐντολή τῆς κυβερνήσεως Ράμα.

Ἔτσι, λοιπόν, εἶναι πιά ὁλοφάνερο, ὅτι ἡ δολοφονία τοῦ παλληκαριοῦ ἀνήμερα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 2018 ἦταν προμελετημένη, ἐπειδή, μάλιστα, τόλμησε νά ὑψώσῃ τήν γαλανόλευκη Ἑλληνική Σημαία στό στρατιωτικό νεκροταφεῖο τῶν Ἑλλήνων, πού ἔπεσαν ἡρωϊκῶς μαχόμενοι κατά τό Ἔπος τοῦ 1940. Γι’ αὐτό, καί τό φετινό μνημόσυνό του, μετά τήν προκλητική αὐταρχικότητα τῶν ἀλβανικῶν Ἀρχῶν, ὡρίστηκε νά γίνῃ στίς 24 Ὀκτωβρίου καί ὄχι στίς 28 Ὀκτωβρίου. Κι’ αὐτό, γιατί ἡ ἀλβανική Κυβέρνηση ἔτρεμε τήν ὀργή τῶν Βορειοηπειρωτῶν, πού μποροῦσε νά ὁδηγήσῃ σέ ἐπεισόδια μιά τέτοια ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἡ ἀγάπη γιά τήν Πατρίδα βρίσκεται στά ὕψη.

Πέρα, ὅμως, ἀπό αὐτό, οἱ χαροκαμμένοι γονεῖς τοῦ ΚΑΤΣΙΦΑ, ἐκτός ἀπό τόν πόνο πού ταλανίζει τήν ψυχή τους, ἔχουν τό καθημερινό μαρτύριο νά βλέπουν τίς ἀλβανικές Ἀρχές νά παρακολουθοῦν κάθε τους κίνηση στό χωριό τους, τούς Βουλιαράτες, ἐνῷ καί τό πόρισμα γιά τίς συνθῆκες τοῦ θανάτου τοῦ παλληκαριοῦ δέν ἔχει ἀκόμη ἐκδοθῆ, ἄν καί ἔχουν περάσει δυό ὁλόκληρα χρόνια ἀπό τήν στυγερή δολοφονία τοῦ νεαροῦ Βορειοηπειρώτη.

 Ἐξ ἄλλου, εἶναι θλιβερό τό γεγονός, ὅτι Ἑλλαδίτης κληρικός, πού ὑπηρετοῦσε, τότε, στήν Μητρόπολη Ἀργυροκάστρου, ἐδήλωσε θρασύτατα, ὅτι «ὁ ΚΑΤΣΙΦΑΣ προκάλεσε τά γεγονότα καί οἱ λάθος ἀντιλήψεις του», παρουσιάζοντάς τον, μάλιστα, ὡς … ταραχοποιό!

Ἀνεξαρτήτως, ὅμως, ἀπ’ ὅλα αὐτά, γεγονός μένει ὅτι ὁ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ μιά μέρα πρίν ἀπό τή δολοφονία του κακοποιήθηκε ἀπό τούς Ἀλβανούς ἐπί 5 ὧρες καί ὅτι, συνεπῶς, ἡ δολοφονία ἦταν προμελετημένη. Ἔτσι, νομίζουμε ὑπερβολικούς τούς πανηγυρισμούς γιά τήν συμφωνία τοῦ Ἕλληνα ΥΠΕΞ μέ τόν Ράμα γιά τήν παραπομπή τῆς ὅποιας διαφορᾶς μας γιά ΑΟΖ - ὑφαλοκρηπῖδα. Γιά μᾶς, τό πιό σπουδαῖο εἶναι τό τί γίνεται μέ τούς Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου. Τί γίνεται μέ τήν ὑπόθεση ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑ. Μέ τίς περιουσίες τῶν Βορειοηπειρωτῶν, ἰδίως στήν περιοχή τῆς Χειμάρρας, καί, γενικώτερα, μέ τά δίκαια καί τά δικαιώματά τους.

Ἄς μήν ἐπικεντρώνουμε τήν προσοχή μας μόνο στόν κορωνοϊό. Ἀσφαλῶς, ἡ κατάσταση ἀπαιτεῖ ἐπαγρύπνηση. Ἀλλά ἄς μήν ἀφήνουμε καί τά ἐθνικά μας θέματα στήν τύχη τους. Ὅπως φροντίζουμε νά ἀντιμετωπίζουμε ἐπιτυχῶς τόν ἐξ Ἀνατολῶν κακό γείτονά μας, ἔτσι νά ἀντιμετωπίζουμε καί τόν ἀπό Βορρᾶ πονηρό γείτονα. Οἱ καιροί εἶναι δύσκολοι. Οἱ ἡμέρες λίαν πονηρές. Ἄς μένουμε ἄγρυπνοι στίς ἐπάλξεις τοῦ χρέους πού ἔχουμε στούς πονεμένους καί ἀδικημένους ἀδελφούς μας Βορειοηπειρῶτες».

 

 (Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Tό Ἔπος τοῦ 1940 – 41 συνεχίζει νά λάμπῃ στό στερέωμα.

  ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,  ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ

 

 Ἀριθ. Πρωτ. 837

                       

 Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 18 Ὀκτωβρίου 2020

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 231

 

Θέμα:  Τό ἔπος 1940 – 41: Αἰώνια δόξα τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Οἰκουμένης

 

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Στήν τρισχιλιόχρονη ἱστορία του, τό Ἑλληνικό Ἔθνος δέν βρέθηκε τόσο ἑνωμένο – σάν «μιά γροθιά» - ὅσο τήν στιγμή, πού «ὑποβρύχιο ἀγνώστου ἐθνικότητος» ἐτορπίλλισε, στό λιμάνι τῆς Τήνου, τό εὔδρομο τοῦ Πολεμικοῦ μας Ναυτικοῦ «ΕΛΛΗ», πού βρισκόταν ἐκεῖ, γιά νά ἀποδώσῃ τιμές στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, κατά τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεώς Της, στίς 15 Αὐγούστου 1940.

Ἡ Κυβέρνηση, θέλοντας νά διατηρήσῃ τήν οὐδετερότητά της, ἐχαρακτήρισε τό ὑποβρύχιο «ἀγνώστου ἐθνικότητος». Κι’ αὐτό, ἐνῷ κρατοῦσε στά χέρια της τά θραύσματα τῶν τορπιλλῶν, πού ἔδειχναν τήν ταυτότητα τοῦ πλοίου – δολοφόνου: ΙΤΑΛΙΚΗ! 

 

-Β-

Ἀλλά τό ἔνστικτο τοῦ Λαοῦ μας κατάλαβε ἀπό την πρώτη στιγμή τήν πραγματικότητα. Καί κρύβοντας τόν πόνο του γιά τό πρωτοφανές ἐκεῖνο ἀνοσιούργημα, πίστευε ἀκράδαντα, ὅτι σύντομα θά ἔδινε τήν ἀπάντηση στούς θρασεῖς τολμητίες ἡ ὑβρισμένη «Παναγία τῆς Τήνου».

Ἔτσι, δέν ἦταν καθόλου παράξενο, ὅτι ὅταν τό πρωΐ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, οἱ σειρῆνες ἀνήγγελλαν τήν ἐπίθεση τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας ἐναντίον τῆς Χώρας μας, καί οἱ καμπάνες τῶν Ἐκκλησιῶν καλοῦσαν τόν πληθυσμό σέ προσευχή, ὁ Λαός μας ξεχύθηκε στούς δρόμους, γιά νά διαδηλώσῃ τήν ἀπόφασή του ἤ νά ζήσῃ ἐλεύθερος ἤ νά πεθάνῃ γιά τήν Ἑλλάδα τήν πολυαγαπημένη Πατρίδα του.

 -Γ-

Κι’ ἐνῷ ὁ Λαός ἐπανηγύριζε στούς δρόμους τῆς Ἀθήνας καί τῶν μεγάλων πόλεων, κι’ οἱ φαντάροι μας «μέ τό χαμόγελο στά χείλη» βάδιζαν γιά τό Μέτωπο, οἱ Ἕλληνες, ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἔμεναν ἑνωμένοι κάτω ἀπό τήν ἄξια Ἡγεσία ἐκείνων τῶν καιρῶν. Ἡγεσία: πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτική καί ἐκκλησιαστική. Ἐπί κεφαλῆς τοῦ Κράτους, ὁ Βασιλεύς Γεώργιος ὁ Β΄ ˙ Πρωθυπουργός ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ˙ Ἀρχιστράτηγος, ὁ Ἀλέξανδρος Παπάγος. Καί Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος, ὁ ἀπό Τραπεζοῦντος Χρύσανθος Φιλιππίδης.

-Δ- 

Πραγματικά. Μιά Ἡγεσία ἀντάξια τῶν περιστάσεων, πού εἶχε ἔγκαιρα προετοιμάσει τό Ἔθνος, καθώς ὁ ὁρίζοντας στην Εὐρώπη εἶχε θολώσει καί εἶχε ἤδη ἀρχίσει, ἀπό τήν 1η Σεπτεμβρίου 1939, ὁ Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ἡ τότε Κυβέρνηση καί οἱ Ἡγήτορες τοῦ Στρατοῦ, σιωπηλά καί ἀθόρυβα, εἶχαν λάβει τά κατάλληλα μέτρα, ἐν τῷ μέτρῳ βεβαίως τοῦ δυνατοῦ, γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ ἐχθροῦ, ὁ ὁποῖος, ἄλλωστε, δέν ἔκρυβε τίς προθέσεις του. Καί ἡ Ἐκκλησία, ὑπό τήν Ἡγεσία τοῦ μεγάλου ἐκείνου Ἀρχιεπισκόπου Χρυσάνθου, σκέπασε στοργικά κάτω ἀπό τίς φτεροῦγες της, «ὡς ἡ ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς», τόν Λαό καί τόν Στρατό, ἀποδεικνύοντας γιά μιά ἀκόμη φορά, τήν μεγάλη ἀξία πού ἔχει ἡ ἑνότητα τῆς Πίστεως, καί ἡ συναλληλία Πολιτείας καί Ἐκκλησίας.

-Ε-

Ἔτσι ἁπλᾶ, ἀλλά ἀποφασιστικά, γράφτηκε τό Ἔπος τοῦ 1940 – 41, τό ὁποῖο εἶναι καί θά μένῃ αἰώνια δόξα τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Οἰκουμένης, ὅσο κι’ ἄν οἱ τότε σύμμαχοί μας παρασπόνδησαν καί κατάφωρα μᾶς ἀδίκησαν. Καί σήμερα οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς Χώρας ἀγρυπνοῦν ἀκλόνητες στίς ἐπάλξεις τοῦ Ἐθνικοῦ Χρέους. Καί ἄν, ὅ μή γένοιτο, τό ἀπαιτήσουν οἱ ταραγμένοι καιροί μας, τά σημερινά Ἑλληνόπουλα, πάλι «μέ τό χαμόγελο στά χείλη» θά ἀπαντήσουν στίς ὅποιες προκλήσεις. Γιατί τό Ἔπος τοῦ 1940 – 41 συνεχίζει νά λάμπῃ στό στερέωμα. Καί νά μᾶς δείχνῃ τόν δρόμο. Τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στό μεγαλεῖο καί στήν δόξα, καί πού θά συνεχίσῃ νά φωτίζῃ ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη.

 

Διάπυρος πρός Χριστόν εὐχέτης

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 † Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020

Ἡ Κόνιτσα ἑορτάζει καὶ τιμᾶ τὸν Νεομάρτυρά της, Ἅγιο Ἰωάννη τὸν ἐξ Ἀγαρηνῶν

 

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ,  ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ

 

 

 

Ἀριθ.  Πρωτ.  777        Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Σεπτεμβρίου 2020

 

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  230η

 

ΘΕΜΑ: Τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ἄλλη μιὰ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.


Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

 Εἴκοσι αἰῶνες - δυὸ χιλιάδες χρόνια - ἔχουν περάσει ἀπὸ τότε ποὺ ἱδρὺθηκε ἡ Ἐκκλησία καὶ θεμελιώθηκε πάνω στὸ τίμιο αἷμα τοῦ Ἀρχηγοῦ Της, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κι’ ἀπὸ κείνη τὴν ὥρα, πόσοι οἱ ἐχθροί, πόσος ὁ πόλεμος, πόσοι οἱ διωγμοὶ καὶ τὰ βασανιστήρια τῶν χριστιανῶν... Μόνο στὰ πρῶτα τριακόσια (300) χρόνια, μαρτύρησαν γύρω στὰ 12 - 13.000.000 ἀπὸ ὅλες τὶς ἡλικίες. Ὕστερα, ἀμέτρητα πλήθη ἔγιναν μάρτυρες ἀπὸ τοὺς ποικιλώνυμους αἱρετικούς, διὰ μέσου τῶν αἰώνων, μονοφυσίτες, εἰκονομάχους, παπικούς ...

-Β-

Ὅταν, ὅμως, ὁ μουσουλμανισμὸς κατέλυσε τὸ 1453 τὴν Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία, τὸ σκοτάδι τοῦ φανατισμοῦ καὶ τῆς μισαλλοδοξίας σκέπασε ὅλη τὴν “καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή”. Τότε ἦταν, ποὺ βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο δέκα (10) Πατριάρχες, ἑκατὸ (100) Ἀρχιερεῖς, δέκα χιλιάδες (10.000) Ἱερεῖς καὶ Μοναχοί, καθὼς καὶ ἀναρίθμητοι λαϊκοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, μέχρι τὸ 1922, μὲ τὴν Γενοκτονία τοῦ Πόντου καὶ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή.

-Γ-

Ἀλλ’ ἄν οἱ Τοῦρκοι μισοῦσαν, γενικῶς, τοὺς χριστιανούς, μὲ κανένα τρόπο δὲν μποροῦσαν ν’ ἀνεχθοῦν ἕνας μουσουλμάνος νὰ γίνῃ χριστιανός. Αὐτὸ τὸ θεωροῦσαν μεγάλη προδοσία, μεγάλη ντροπὴ γιὰ τὴν θρησκεία (τὴν ψεύτικη) τοῦ Μωάμεθ, ποὺ μόνο ὁ θάνατος, καὶ μάλιστα ὁ μαρτυρικὸς θάνατος, μποροῦσε νὰ ξεπλύνῃ.

Βέβαια, ἐκεῖνοι ποὺ ἀπὸ μουσουλμάνοι γινόντουσαν χριστιανοί, δὲν ἦσαν πολλοί - τοὐλάχιστον ὅσους γνωρίζουμε ἀπὸ τὰ μαρτυρικὰ Συναξάριά τους. Ἦταν, ὅμως, γενναῖοι, μὲ φρόνημα ἡρωϊκό, καὶ ἀποδείχθηκαν ἀντάξιοι συνεχιστὲς τῶν μαρτύρων τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων τοῦ Χριστιανισμοῦ.

-Δ-

Ἕνας τέτοιος γενναῖος ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ ἦταν καὶ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης. Μέχρι τὰ εἴκοσι (20) χρόνια του, περίπου, εἶχε ζήσει - σὰν τοῦρκος καὶ μωαμεθανὸς ποὺ ἦταν ὁ Χασάν - μέσα στὴν ἄνεση, στὸν πλοῦτο καὶ στὴν χλιδή. Καὶ μετά, ὅταν ἔγινε - ἄγνωστο πῶς μίλησε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μέσα του - Χριστιανός, βρέθηκε νὰ ζῇ στὴν φτώχεια καὶ στὴν βιοπάλη, ἐνῷ δὲν ἔπαυσε νὰ ὑπάρχῃ ὁ κίνδυνος ἀπὸ τοὺς πρώην μουσουλμάνους ὁμοθρήσκους του.

Κι’ ἡ ὥρα ἦλθε. Ἡ ὥρα τῆς ὁμολογίας καὶ τοῦ μαρτυρίου. Δὲν ἀρνεῖται τὸν Χριστό. Καὶ δέχεται μὲ χαρὰ τὰ μαρτύρια καὶ τὸν ἀποκεφαλισμό του. Ἦταν 23 Σεπτεμβρίου 1814. Ἄλλη μιὰ δόξα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Γιατί, ποῡ εἶναι καὶ ποιός γνωρίζει τοὺς δημίους τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου ; Κανείς. Ἐνῷ τὸν Ἰωάννη ;  Τὸν γνωρίζουν οἱ χριστιανοὶ στὴν Κόνιτσα (τόπο τῆς καταγωγῆς του) καὶ στὸ Ἀγρίνιο (τόπο τοῦ μαρτυρίου) καὶ τὸν τιμοῦν “ἐν ὕμνοις καὶ ᾦδαῖς πνευματικαῖς”.

-Ε-

Ἔτσι καὶ μεῖς, στὴν ἀκριτική μας Ἐπαρχία, θὰ τιμήσουμε, σὺν Θεῷ, καὶ φέτος τὴν ἱερὴ μνήμη του στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὅπου φυλάσσεται τεμάχιο τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου, ὡς ἑξῆς :

α) Τὴν Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου 2020, ὥρα 7 μ.μ., θὰ ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινός.

β) Τὴν Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 2020 (ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου), θὰ τελεσθῇ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.

Σὲ καιρούς, ποὺ οἱ ἐξ Ἀνατολῶν γείτονες χτυπᾶνε ἐναντίον μας τὰ τύμπανα τοῦ πολέμου, ἄς σπεύσουμε νὰ πάρουμε χάρη καὶ δύναμη καὶ εὐλογία ἀπὸ τὸν Ἅγιό μας. Μὴν ἀμελήσουμε. Μᾶς περιμένει...

 Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

 Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ