Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Ἐγκύκλιος 144η: "Ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα"






Νύκτα Χριστουγέννων 2010
Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 144ῃ

ΘΕΜΑ: "Ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα"

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
 Ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ἐξιστορεῖ, μὲ λιτὸ καὶ πολὺ ἁπλὸ καὶ πειστικὸ τρόπο, τὴν ἄφιξη τῶν σοφῶν Μάγων στὰ Ἱεροσόλυμα. "Ἀπὸ ἀνατολῶν" λέει ὅτι ἦλθαν. Δὲν ἐξιστορεῖ, ὅμως, οὔτε ἀπὸ ποῦ ξεκίνησαν, οὔτε πόσο καιρὸ καὶ κάτω ἀπὸ ποιὲς καιρικὲς συνθῆκες καὶ ἄλλες δυσκολίες ταξίδευαν. Μᾶς πληροφορεῖ μόνο τὶ ἔγινε ὅταν ἔφθασαν στὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ πρῶτα - πρῶτα τὸ φωτεινὸ ἀστέρι, ποὺ τοὺς ὡδηγοῦσε, χάθηκε. Ἴσως, γιατὶ οἰ κάτοικοι τῶν Ἱεροσολύμων δὲν ἦσαν ἄξιοι νὰ τὸ δοῦν, ποιὸς ξέρει ; Ἀκριβῶς, λοιπόν, διότι δὲν εἶχαν ὁδηγό τους τὸ ὁλόφωτο ἐκεῖνο οὐράνιο σῶμα, ἄρχισαν νὰ ρωτᾶνε δεξιὰ κι' ἀριστερά, "ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων". Διότι ἦταν φυσικὸ στὴν πρωτεύουσα τοῦ Ἰσραὴλ νὰ τὸν ἀναζητήσουν.
-Β-
 Ἀλλά, τόσο ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης, ὅσο καὶ οἱ κάτοικοι τῶν Ἱεροσολύμων εἶχαν πλήρη ἄγνοια. Οὔτε εἶχαν ἀκούσει, οὔτε εἶχαν πληροφορηθῆ τὴν γέννηση ἑνὸς νέου βασιλέως. Ἦταν, λοιπόν, φυσικό, ὁ Ἡρώδης νὰ δοκιμάσῃ μεγάλη ταραχή, στὴν σκέψη ὅτι κάποιος ἄλλος θὰ τοῦ ἔπερνε τὸν θρόνο, γεγονὸς συνηθισμένο ἐκεῖνα τὰ χρόνια, ποὺ οἱ κοσμικοὶ ἄρχοντες εὔκολα ἀνετρέποντο, θύματα συνωμοσιῶν καὶ ποικίλων δολοπλοκιῶν, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ μέλη τῶν οἰκογενειῶν τους.
 Δὲν ἦταν, ὅμως, μόνο ὁ Ἡρώδης ποὺ ταράχθηκε. Ἀλλά, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής, "ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ' αὐτοῦ". Φόβος καὶ τρόμος κατέλαβε τοὺς κατοίκους τῆς πρωτεύουσας. Γιατὶ ἐγνώριζαν τὴν σκληρότητα τοῦ Ἡρώδη. Καὶ ἡ ὁποία, μετὰ τὴν πληροφορία τῆς γεννήσεως τοῦ νέου βασιλέως, σίγουρα θὰ ἐκδηλωνόταν τώρα ἀμείλικτη ἐναντίον τους.
-Γ-
 Ἀλλ' ὁ Ἡρώδης δὲν ἔχασε καιρό. Ἐκάλεσε ἀμέσως ὅλους "τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ" γιὰ νὰ πληροφορηθῇ ἀπὸ αὐτοὺς ποῦ ἐπρόκειτο νὰ γεννηθῇ ὁ Χριστός, αὐτὸς δηλαδή, τὸν Ὁποῖο ὁ Θεὸς θὰ ἔχριε Σωτῆρα καὶ Λυτρωτή. Αὐτοί, λοιπόν, οἱ σοφοί, ἀφοῦ μελέτησαν τὰ ἱερά τους βιβλία, τὸν ἐπληροφόρησαν ὅτι ἡ πατρίδα τοῦ νέου βασιλέως θὰ ἦταν ἡ Βηθλεέμ. Καί, μάλιστα, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν μαρτυρία τους, ἀνέφεραν τὴν προφητεία τοῦ προφήτου Μιχαίου, ποὺ ἔλεγε : " Καὶ σὺ Βηθλεὲμ γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα · ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ" (Ματθ. β΄ 6). Δηλαδή, καὶ σὺ, Βηθλεέμ, ποὺ περιλαμβάνεσαι στὴν χώρα τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα, μολονότι μοιάζεις μὲ μικρὸ χωριό, δὲν εἶσαι ὅμως καθόλου ἀσήμαντη ἀπέναντι σὲ ἄλλες μεγάλες πόλεις ποὺ ἡγεμονεύουν στὴν χώρα τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα. Κι' αὐτό, γιατὶ ἀπὸ σένα θὰ βγῇ ἄρχοντας, ποὺ θὰ ποιμάνῃ τὸν λαό μου τὸν Ἰσραήλ.
-Δ-
 Κι' αὐτὰ μὲν εἶπαν οἱ σοφοὶ νομοδιδάσκαλοι. Ὁ δὲ Ἡρώδης, πάντοτε κάτω ἀπὸ τὸν φόβο μήπως χάσῃ τὸν θρόνο του, ἐκάλεσε κρυφὰ τοὺς Μάγους καὶ ζήτησε νὰ πληροφορηθῇ ἀπὸ πότε φάνηκε  τὸ  ἀστέρι  ποὺ  τοὺς ὡδήγησε  μέχρι  τὰ Ἱεροσόλυμα .  Ἔτσι μπόρεσε, πάνω - κάτω, νὰ προσδιορίσῃ τὴν ἡλικία τοῦ παιδιοῦ. Στὴν συνέχεια ὑπέβαλε στοὺς ξένους ἐπισκέπτες μιὰ παράκληση. Πηγαίνετε, τοὺς εἶπε, βρεῖτε τὸ παιδί, προσκυνῆστε το, καὶ ὅταν ἐπιστρέψετε πέστε καὶ σὲ μένα ποὺ εἶναι, ὥστε νὰ πάω νὰ τὸ προσκυνήσω καὶ ἐγώ.
 Καλή, φαινομενικά, ἡ ἐπιθυμία τοῦ Ἡρώδη νὰ προσκυνήσῃ κι αὐτὸς τὸν τεχθέντα βασιλέα. Καὶ κατώρθωσε μὲ πολλὴ πονηρία νὰ κρύψῃ τὰ φονικὰ καὶ κακοῦργα σχέδιά του, ποὺ τὰ ἐξεδήλωσε ὅταν οἱ Μάγοι "χρηματισθέντες κατ' ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρώδην, δι' ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν" (Ματθ. β΄ 12) . Τότε, ὁ θηριώδης ἐκεῖνος βασιλεύς, "ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὅν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων" (Ματθ. β΄ 16). Ἔστειλε στρατεύματα καὶ κατέσφαξαν ὅλα τὰ βρέφη ἀπὸ δυὸ χρονῶν καὶ κάτω, πιστεύοντας ὅτι μέσα σ' αὐτὰ θὰ ἦταν καὶ ὁ νεογέννητος Χριστός.
 Πόσες φορές, κάτω ἀπὸ χαμόγελα καὶ πολλὲς φιλοφρονήσεις κρύβονται παγίδες καὶ κίνδυνοι. Ὅπως γιὰ παράδειγμα οἱ ἀτέλειωτοι διάλογοι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες ὑπάρχει κίνδυνος νὰ παρασύρουν κάποιους ὀρθοδόξους, ποὺ ἑλκύονται ἀπὸ τὰ χαμόγελα καὶ τοὺς καλοὺς λόγους τῶν ποικιλωνύμων αἱρετικῶν καὶ ποὺ κινδυνεύουν νὰ χάσουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἤ, τώρα τελευταῖα, μὲ τὴν "κάρτα τοῦ πολίτη" καὶ τὴν "φοροκάρτα" ποὺ θὰ ἐπακολουθήσῃ, ἀκοῦμε πολλὲς διαβεβαιώσεις ὅτι δὲν ἔχουν τίποτε τὸ ὕποπτο καὶ ἀσκοῦνται πιέσεις γιὰ τὴν παραλαβή τους. Ποιός, ὅμως, μπορεῖ νὰ γνωρίζῃ "τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ" ; Ὅπως, ἀκριβῶς, καὶ οἱ Μάγοι δὲν μποροῦσαν νὰ ξεύρουν τὶ ἔκρυβαν τὰ χαμόγελα καὶ οἱ ὑποκριτικοὶ λόγοι "εὐλαβείας" τοῦ Ἡρώδη, τοῦ αἱμοβόρου ἐκείνου ἡγεμόνα.
-Ε-
 Ἀλλ' ἐν τῷ μεταξύ, οἰ ἐπιφανεῖς ἐκεῖνοι ξένοι, ἀφοῦ πῆραν τὶς σχετικὲς πληροφορίες, ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ νά ! Ξαναεῖδαν τὸν ὁλοφώτεινο ἀστέρα νὰ τοὺς ὁδηγῇ, "ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον". Κι' ὅπως ἦταν ἑπόμενο, "ἰδόντες τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα" (Ματθ. β΄ 9-10). Προσκύνησαν, λοιπόν, τὸ παιδίον καὶ τοῦ πρόσφεραν ἀπὸ τοὺς θησαυρούς τους "δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν" (Ματθ. β΄ 11) . Δὲν εἶδαν, βέβαια, κάτι τὸ ἐντυπωσιακό : Ἕνα ταπεινὸ σπιτάκι καὶ μιὰ φτωχὴ καὶ σεμνὴ κόρη, ποὺ κρατοῦσε στοὺς κόλπους της ἕνα βρέφος. Ὅμως, ἡ πίστη ποὺ τοὺς εἶχε ὁδηγήσει μέχρις ἐκεῖ, τοὺς ἔκανε πρώτους προσκυνητὲς τοῦ Χριστοῦ. Στὰ χρόνια, ποὺ θ' ἀκολουθούσαν, μυριάδες θὰ σπεύδουν νὰ διαδηλώσουν τὴν πίστη τους στὸν Ἰησοῦ Χριστό : ἁπλοῖ σὰν τοὺς ποιμένες · σοφοὶ σὰν τοὺς Μάγους. Ὁ Χριστὸς ἦταν καὶ συνεχίζει νὰ μένῃ ὁ τεράστιος μαγνήτης, ποὺ θὰ ἑλκύῃ ἀδιάκοπα στὴν βασιλεία Του ἀναρίθμητες ψυχές.
-ΣΤ-
 Ἐχάρησαν, λοιπόν, οἱ Μάγοι. Ἄς χαιρώμαστε καὶ μεῖς "χαρὰν μεγάλην". Ἄς χαιρώμαστε γιατὶ εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἄς χαιρώμαστε γιατὶ τὰ σκοτεινὰ σχέδια τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων δὲν θὰ περάσουν, ἀφοῦ, κατὰ τὴν διαβεβαίωση τῆς Γραφῆς, "τὰ νοήματα αὐτοῦ (τοῦ διαβόλου) οὐκ ἀγνοοῦμεν" (Β΄ Κορ. β΄11). Ἄς χαιρώμαστε, γιατὶ μὲ καθαρὴ τὴν καρδιά μας μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση, τὴν κάνουμε φάτνη, γιὰ νὰ δεχθῇ τὸν Λυτρωτὴ Χριστό. Ἄς χαιρώμαστε, γιατὶ καὶ σήμερα ὑπάρχουν νέοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἡλικιωμένοι καὶ οἰκογενειάρχες ποὺ ἀγαποῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Ἄς ἔχῃ δόξαν ὁ καλὸς Θεὸς γιὰ ὅλα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Δελτίον Τύπου: Περὶ τῆς φημολογίας γιὰ τὴν κατάργηση τοῦ 583 Τάγματος Πεζικοῦ








Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 6ῃ Δεκεμβρίου 2010
Ἀριθ. Πρωτ. 88

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ


Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

                « Τὸν τελευταῖο καιρὸ μία φήμη, αὐτόχρημα ἐφιαλτική, διατρέχει ὁλόκληρη τὴν ἀκριτική μου Ἐπαρχία. Ἡ φήμη λέει, ὅτι
Τὸ 583 Τάγμα Πεζικοῦ Κονίτσης ὁσονούπω καταργεῖται.
                Ἄν, ὅ μὴ γένοιτο, ἡ φήμη ἐπαληθεύσῃ καὶ τὸ 583 Τ.Π. καταργηθῇ, αὐτὸ θὰ ἀποτελέση θανάσιμο πλῆγμα γιὰ τὴν περιοχή μας. Ἤδη, κάποιες Ὑπηρεσίες ἔχουν καταργηθῆ. Καὶ κάποιες ἄλλες τελοῦν ὑπὸ κατάργηση. Ὁ ἀριθμὸς τῶν Συνοριακῶν Φυλάκων ἔχει ἐλαχιστοποιηθῆ. Ἄν, τώρα, παύσῃ νὰ ὑφίσταται καὶ τὸ Τάγμα, ἡ ἀκριτική μας Ἐπαρχία θὰ παραμείνῃ πλέον ἀφύλαχτη καὶ ἀνυπεράσπιστη ἀπὸ τοὺς διαφόρους παρανόμους διακινητὲς τῶν ναρκωτικῶν καὶ ἀπὸ τὰ ποικίλα κακοποιὰ στοιχεῖα, ποὺ εὐλόγως θεωροῦν τὴν Ἑλλάδα «ξέφραγο ἀμπέλι». Ἄν δὲ ληφθῇ ὑπ’ ὄψιν ὅτι ἀπὸ τὶς 17 Δεκεμβρίου, ἐφέτος, καταργεῖται γιὰ τοὺς Ἀλβανούς ἡ «βίζα», τότε μπορεῖ κανεὶς νὰ ἀντιληφθῇ τὶ ἔχει νὰ γίνῃ.
                Καὶ ἐρωτᾶται : Ἡ κατάργηση τοῦ ἱστορικοῦ 583 Τ.Π. μελετᾶται ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Χώρας γιὰ λόγους οἰκονομίας ; Ἤ μήπως λόγῳ λειψανδρίας ; Ἄν συμβαίνῃ τὸ πρῶτο, νομίζουμε ὅτι τὸ Κράτος μπορεῖ καὶ πρέπει σὲ ἄλλους τομεῖς νὰ κάνῃ οἰκονομία. Ἄν συμβαίνῃ τὸ δεύτερο, τότε ἄς καταργηθῇ πάραυτα ὁ ἐγκληματικὸς νόμος τῶν ἐκτρώσεων, ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου κάθε χρόνο σκοτώνονται - ὅπως λένε οἱ εἰδικοί - περισσότερα ἀπὸ 300.000 Ἑλληνόπουλα. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἑλλάδα κινδυνεύει νὰ γίνῃ -ἄν δὲν ἔχῃ ἤδη γίνει - χώρα γερόντων.... Στὴν περίπτωση, ὅμως, αὐτὴ ἔχει μεγάλη εὐθύνη καὶ ἡ στρατιωτικὴ ἡγεσία τῆς Πατρίδος μας, ἡ ὁποία θὰ πρέπῃ νὰ διαφωτίσῃ σχετικῶς τοὺς καθ’ ὕλην ἁρμοδίους πολιτικούς.
                Ἐπειδὴ ἀγαπῶ, καθ’ ὑπερβολήν, τὴν ἀκριτικήν μου Ἐπαρχίαν, τὴν ὁποία διακονῶ πάνω ἀπὸ 43 χρόνια, ἔχω χρέος καὶ καθῆκον νὰ φροντίζω ὄχι μόνο γιὰ τὸ παρόν, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ μέλλον της, ποὺ ὑπὸ τὶς σημερινὲς συνθῆκες διαγράφεται ἀβέβαιο. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς δηλώνω πρὸς κάθε κατεύθυνση ὅτι : ἄν, ὅ μὴ γένοιτο, πραγματοποιηθῇ τὸ ἀνόσιο καὶ ἐγκληματικὸ αὐτὸ σχέδιο περὶ καταργήσεως τοῦ 583 Τ.Π. Κονίτσης, ἐφεξῆς θὰ διακόψω κάθε ἐπαφὴ μὲ ὅσους ἔχουν τὴν εὐθύνη διακυβερνήσεως αὐτοῦ τοῦ τόπου. Κι’ ἄν ἐπιθυμοῦν τὴν ἐρήμωση τῆς ἀκριτικῆς μας Ἐπαρχίας, ἄς μᾶς τὸ ποῦν καθαρά. Γιὰ νὰ ξέρουμε καὶ μεῖς τὶ νὰ κάνουμε, καὶ πῶς νὰ πορευθοῦμε.
                Ἐν τῷ μεταξύ, καλῶ τοὺς ἄρχοντες καὶ τὸν λαὸ τῆς περιοχῆς μας νὰ ξεσηκωθοῦν, ὥστε νὰ ματαιωθοῦν τὰ ὅσα ἐπιχειροῦνται. Διαφορετικά, θὰ μπῇ ταφόπλακα σ’ αὐτὸν τὸν τόπο, ποὺ πρὶν ἀπὸ ὄχι πολλὰ χρόνια, ἐδόξασε τὴν Ἑλλάδα. Κύριοι τῶν Ἀθηνῶν, ὥς ἐδῶ καὶ μὴ παρέκει. Φτάνει πιά ».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Πρόσκλησις διὰ μετατάξεις Δημ. Ὑπαλλήλων











Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ  Νοεμβρίου 2010

Ἀριθ.  Πρωτ 84


Πρός

Τό Ὑπουργεῖον Ἐσωτερικῶν, Ἀποκεντρώσεως καί Ἠλεκτρονικῆς Διακυβερνήσεως

Γενικήν Διεύθυνσιν Καταστάσεως Προσωπικοῦ

Διεύθυνσιν Διοικήσεως Ἀνθρωπίνου Δυναμικοῦ

Τμῆμα Μεταβολῶν

Βασ. Σοφίας 15

106 74 ΑΘΗΝΑΣ


            Ἀγαπητοί, Χαίρετε ἐν Κυρίῳ !

Διά τοῦ παρόντος ὑποβάλλομεν ὑμῖν πίνακα, εἰς τόν ὁποῖον περιέχονται αἱ ὑφιστάμεναι κεναί θέσεις τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης, πρός ἀνάρτησιν εἰς τήν ἱστοσελίδαν τοῦ ὑμετέρου Ὑπουργείου,  ἵνα πληρωθῶσι διά μετατάξεως:


ΦΟΡΕΥΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ - ΕΙΔΙΚΟΤΗΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΕΝΩΝ ΘΕΣΕΩΝ
ΝΟΜΟΣ
ΠΟΛΙΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡΥΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ
ΔΕ ΟΔΗΓΟΥ
1
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΚΟΝΙΤΣΑ
26570      22203 26550    -   22747


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡΥΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ
ΤΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ - ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ
1
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΚΟΝΙΤΣΑ
26570      22203 26550    -   22747


Ἐπί δέ τούτοις , Διατελοῦμεν ,

 Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ



  Ὁ Δρυϊνουπόλεως , Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ  

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Δελτίον Τύπου: Ἀπόταξη Ἀστυνομικῶν γιὰ "Κάρτα Πολίτη"









Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 28ῃ Ὀκτωβρίου 2010
 Ἀριθ. Πρωτ.  81

 ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
            « Μὲ ἱερὴ ἀγανάκτηση ὑψώνω φωνὴ διαμαρτυρίας καὶ λέω μιὰ καὶ μόνη λέξη, ποὺ χαρακτηρίζει τὰ τελευταῖα δραματικὰ καὶ ἀπαράδεκτα γεγονότα στὸν χῶρο τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας :
Ν Τ Ρ Ο Π Η !
            Καὶ ἐξηγοῦμαι : Τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἔγινε ἡ ἀπόταξη ἀπὸ τὸ τιμημένο Σῶμα τῆς ΕΛ.ΑΣ. γενναίου καὶ ἱκανοῦ ἀστυνομικοῦ, μὲ πολλὲς τιμητικὲς διακρίσεις. Παράλληλα ἔχει κινηθῆ ἡ διαδικασία ἀποτάξεως καὶ γιὰ δύο ἄλλους ἀστυνομικοὺς στὴν περιοχὴ τῆς Θεσσαλονίκης. Ὁ λόγος ; Ὁ λόγος εἶναι, ὅτι οἱ ἐν λόγῳ ἀστυνομικοὶ ἀρνήθηκαν νὰ πάρουν τὴν «κάρτα τοῦ πολίτη» γιὰ λόγους συνειδήσεως.
            Ἄριστα ἔπραξαν τὰ γενναῖα αὐτὰ Ἑλληνόπουλα. Ἀπὸ τὴν ἀκριτική μου Ἐπαρχία τὰ συγχαίρω ἐγκαρδίως καὶ τὰ ἀσπάζομαι πατρικῶς, γιατὶ ἔγιναν διδάσκαλοι καὶ παράδειγμα γιὰ ὅλους μας.
            Σὲ καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους κάποιοι νεαροὶ ἀρνοῦνται νὰ ὑπηρετήσουν τὴν στρατιωτική τους θητεία γιὰ λόγους, δῆθεν, «συνειδήσεως» · καὶ τοὺς «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἡ Πολιτεία τοὺς ἔχει στὰ «ὤπα - ὤπα» καὶ τοὺς βάζει νὰ ὑπηρετοῦν, χωρὶς στρατιωτικὴ ἐνδυμασία, σὲ διάφορες ὑπηρεσίες ἀπ’ ὅπου μποροῦν, εὔκολα καὶ ἄνετα, νὰ ἀσκοῦν τὴν προπαγάνδα καὶ τὸν προσηλυτισμό τους, εἶναι ἀδιανόητο νὰ διώκωνται Ἑλληνόπουλα καὶ Χριστιανόπουλα, ἐπειδὴ θέλουν νὰ τιμοῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Αὐτὸν τὸν διωγμὸ μόνο ἡ λέξη
Ν Τ Ρ Ο Π Η  !
μπορεῖ νὰ τὸν χαρακτηρίσῃ.
            Ὅταν ὁ πρωθυπουργὸς τῆς Χώρας ὀνομάζει τὴν Ἑλλάδα «διεφθαρμένη», κι’ ὅταν ἀκοῦμε συνεχῶς γιὰ «μίζες» καὶ «λαδώματα», γιὰ σπατάλες καὶ γιὰ διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος, ὅταν γίνεται συνεχὴς πολεμικὴ κατὰ τῶν χριστιανικῶν ἀρχῶν, τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τῆς Ἱστορίας, εἶναι αἰτία χαρᾶς μεγάλης καὶ αἰσιοδοξίας γιὰ τὴν πορεία τοῦ Ἔθνους, ἡ στάση τῶν γενναίων αὐτῶν ἀστυνομικῶν. Δόξα τῷ Θεῷ !
            Γενναῖα Ἑλληνόπουλα !  Μὴ φοβᾶστε !  Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα πάντοτε νικοῦν, ὅπως μᾶς τὸ θύμησε ἡ μεγάλη Ἐπέτειος τοῦ θρυλικοῦ «ΟΧΙ». Εἴμαστε στὸ πλευρό σας. Νἄχετε πάντα κατὰ νοῦν τὸν θεόπνευστο λόγο : «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος καὶ ἐξήγαγες ὑμᾶς εἰς ἀναψυχὴν (Ψαλμ. ξε΄12). Ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα σᾶς θαυμάζει καὶ σᾶς καμαρώνει. Ὁ Χριστὸς μαζί σας ».


(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Δελτίον Τύπου: Περὶ Ταυτοτήτων Ὁμογενῶν γιὰ Βορειοηπειρῶτες








Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 13ῃ Ὀκτωβρίου 2010

Ἀριθ. Πρωτ.  64


ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,


ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :


  «Ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ἔδειξε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὴν «ἀγάπη» καὶ τὸ «ἐνδιαφέρον» της πρὸς τὴν πολύπαθη Βόρειο Ἤπειρο : Ὕστερα, δηλαδή, ἀπὸ τὴν σύνταξη τοῦ Ο.Γ.Α., ποὺ γιὰ νὰ τὴν λάβῃ ὁ ἐνδιαφερόμενος ἔπρεπε ὑποχρεωτικὰ νὰ διαμένῃ στὴν Ἑλλάδα, τώρα νέο χτύπημα καταφέρει ἐναντίον τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Συγκεκριμένα, γιὰ νὰ πάρουν οἱ Βορειοηπειρῶτες ταυτότητα ὁμογενοῦς πρέπει νὰ παραμένουν στὴν Ἑλλάδα!

 Ποιοὶ νοσηροὶ ἐγκέφαλοι ἐκδίδουν τέτοιες ἀποφάσεις; Δὲν ἀντιλαμβάνονται οἱ ἁρμόδιοι τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ὅτι τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ ἐπιφέρῃ τὴν ἐρήμωση τῆς Βορείου Ἠπείρου ; Γιατὶ ἄν οἱ Βορειοηπειρῶτες ἔλθουν νὰ κατοικήσουν στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡλίου φαεινότερον, πὼς ἡ Βόρειος Ἤπειρος θὰ σβήσῃ. Ἤ μήπως αὐτὸ ἐπιδιώκουν οἱ διοικοῦντες τὸ ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν ; Ἐμεῖς δὲν θέλουμε καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ πιστέψουμε. Ἄν, παρὰ ταῦτα, ὅμως, εἶναι μέσα στὰ σχέδιά τους ἡ ἐρήμωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου καί, κατὰ συνέπειαν, τὸ «κλείσιμο» ὅπως -ὅπως τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ θέματος, τότε λυπούμεθα, καὶ λυπούμεθα πολύ, ἀλλὰ καὶ διαμαρτυρόμεθα ἐντόνως, γιατὶ μὲ τέτοια μικρόψυχη καὶ ἠλίθια τακτικὴ δὲν ἀντιμετωπίζονται τὰ ἐθνικὰ ζητήματα.

 Μετὰ τὴν περίπτωση τῶν συντάξεων τοῦ Ο.Γ.Α., ἔρχεται τώρα καὶ τὸ ζήτημα τῆς ταυτότητος ὁμογενοῦς γιὰ νὰ δώσῃ τὴν χαριστικὴ βολὴ στὸν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμό. Τότε, μετὰ τὶς διαμαρτυρίες καὶ τὸν θόρυβο, ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση ὑπανεχώρησε καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι τὸ θέμα τῶν συντάξεων θὰ ρυθμισθῇ. Ἀτυχῶς, μέχρι τώρα, δὲν ἔγινε τίποτε. Ἡ Ἑλλάδα, ἀντὶ γιὰ Μητέρα Πατρίδα, ἀποδεικνύεται κακὴ μητρυϊά. Ἔχουμε δὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι καὶ στὸ θέμα τῆς ταυτότητος ὁμογενοῦς, τὴν ἴδια παρελκυστικὴ πολιτικὴ θὰ ἀκολουθήσῃ ...

 Ὥς πότε, ὅμως, ἡ πολιτικὴ τῆς Χώρας μας θὰ εἶναι ἐρασιτεχνική ; Τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος, ἀλλὰ καὶ ἡ κρισιμότητα τῶν καιρῶν πρέπει νὰ μᾶς διδάσκουν καὶ φρονηματίζουν. Τώρα, μάλιστα, ποὺ ἡ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ ὑπερδύναμη δείχνει ξανὰ «ἐνδιαφέρον» γιὰ τὰ Βαλκάνια, ἔχουμε αὐξημένο καθῆκον νὰ μένουμε ἄγρυπνοι ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τοῦ χρέους ἀπέναντι τῶν ἀδελφῶν τῆς Βορείου Ἠπείρου. Οἱ ἁρμόδιοι ἄς ἀναλάβουν, ἐπί τέλους, τὶς εὐθῦνες τους».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ἐγκύκιος 143η:"Ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ 1940"







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 11ῃ Ὀκτωβρίου 2010
 Ἀριθ. Πρωτ. 42
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  143η

ΘΕΜΑ: Ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ 1940

 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
 Πέρασαν κιόλας ἑβδομήντα χρόνια ἀπὸ τὸ φθινοπωρινὸ ἐκεῖνο πρωϊνὸ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Ἦταν τότε, ποὺ ἡ φασιστικὴ Ἰταλία μᾶς κήρυξε ἀναίτια τὸν πόλεμο καὶ ποὺ οἱ σειρῆνες σήμαιναν πανεθνικὸ συναγερμὸ καὶ ξεσηκωμὸ τῶν Ἑλλήνων ἐναντίον τῶν Ἰταλῶν εἰσβολέων.
 Πράγματι ! Ἐκείνη ἡ μέρα ἔδειξε πὼς ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἦταν ὄντως συνέχεια τῶν Μαραθωνομάχων τῶν Βυζαντίνων πολεμιστῶν καὶ ὑπερασπιστῶν τῆς Βασιλεύουσας, τῶν γενναίων ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, ἀλλὰ καὶ τῶν θρυλικῶν Μακεδονομάχων καὶ Μπιζανομάχων τοῦ 1912 - 1913. Ἴδια ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα, ἴδια ἡ περιφρόνηση πρὸς τοὺς σιδερόφρακτους ἐχθρούς, ἴδιο τὸ πνεῦμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τῆς λεβεντιᾶς. Κι’ ἀκόμη, ἴδια ἡ πίστη στοὺς θεούς, στὰ προχριστιανικὰ χρόνια, ἴδια καὶ στοὺς ἀγῶνες τῆς χριστιανικῆς ἐποχῆς : Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Θεοτόκος, ἡ Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγός, ἦταν ποὺ ἔδιναν φτερὰ σ’ ἐκείνους ποὺ πάλευαν «ὑπέρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν», γιὰ νὰ μείνῃ ἀδούλωτη καὶ ἐλεύθερη ἡ Ἑλληνική μας Πατρίδα, ἀπὸ τὰ πρῶτα χριστιανικὰ χρόνια μέχρι τὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940, βροντοφωνάζοντας ὁλόψυχα τὸ «ΟΧΙ».
-Β-
 Ὅλος ὁ κόσμος ἔμεινε κατάπληκτος ὅταν ἡ μικρὴ Ἑλλάδα ἀποφάσισε, χωρὶς δισταγμό, νὰ τὰ βάλῃ μὲ τὴν πανίσχυρη αὐτοκρατορία τοῦ Μουσολίνι. Κι’ αὐτό, ἐνῷ ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη πλὴν τῆς Ἀγγλίας, βρισκόταν ὑπόδουλη τῶν Γερμανῶν (κυρίως) καὶ τῶν Ἰταλῶν, ποὺ ἀποτελοῦσαν τὴν συμμαχία τοῦ «Ἄξονα», τὸν ὁποῖο τὸν διαφήμιζαν ὡς ἀήττητο.
 Ὅταν, ὅμως, μιλάει ἡ καρδιά, τότε τὶ ἀξίζουν οἱ πολεμικὲς μηχανὲς καὶ τὰ σύγχρονα ὅπλα τοῦ θανάτου ; «Θὰ πεθάνουμε ὅλοι», ἦταν τὸ σύνθημα, ποὺ πίστευαν καὶ ἔλεγαν τὰ Ἑλληνόπουλα ἐκείνη τὴν μεγαλειώδη ἐποχή. Καὶ γι’ αὐτό, ξεκινοῦσαν γιὰ τὸ Μέτωπο «μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη» καὶ μὲ τὴν ἀπόφαση νὰ πετάξουν στὴν θάλασσα τοὺς θρασύδειλους ἐπιδρομεῖς.
-Γ-
 Ἔτσι, πάνω στὴν Πίνδο καὶ στὰ βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου, στοὺς αἰθέρες καὶ στὰ νερὰ τῆς Μεσογείου καὶ τῆς Ἀδριατικῆς, οἱ φαντάροι μας, οἱ ἀεροπόροι καὶ οἱ ναῦτες μας, ἔγραψαν μὲ τὸ πύρωμα τῆς καρδιᾶς τους καὶ μὲ τὸ ἄλικο αἷμα τους σελίδες ἄφατης δόξας καὶ μεγαλείου.
 Μπροστὰ σ’ αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο ἀναγκάστηκε κι’ αὐτὸς ὁ πρωθυπουργὸς τῆς Ἀγγλίας, ὁ Οὐΐνστων Τσῶρτσιλ, νὰ διατυπώσῃ τὸν περίφημο λόγο : «Μέχρι τώρα λέγαμε, ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σὰν ἥρωες · στὸ ἑξῆς θὰ λέμε, ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σὰν Ἕλληνες» ! Μεγάλα λόγια, πού, δυστυχῶς, ὅταν μετὰ τὸν Πόλεμο ἦλθε ἡ ὥρα νὰ μοιρασθοῦν οἱ Σύμμαχοι μαζί μας τὴν νίκη, ἀδίκησαν κατάφωρα τὴν Ἑλλάδα. Γιατὶ οὔτε ἡ Βόρειος Ἤπειρος μᾶς ἀποδόθηκε, οὔτε μέρος τῆς Θράκης, ὅπου οἱ Βούλγαροι - σύμμαχοι τῶν Γερμανῶν στὴν Κατοχὴ - ἔθυσαν καὶ ἀπώλεσαν  ·  ἀλλὰ  καὶ  αὐτὰ  τὰ  Δωδεκάνησα  μόλις  καὶ  μετὰ  βίας  κατέστη  δυνατὸν  νὰ
-2-
κατοχυρωθοῦν στὴν Ἑλλάδα. Ὄντως, σημεῖα τῆς ἀδικίας καὶ τῆς ἀχαριστίας τῶν λεγομένων «Μεγάλων» τῆς γῆς...
-Δ-
 Ὅμως, πρέπει νὰ ἐξάρουμε καὶ τὸ γεγονὸς, ὅτι ἡ Ἑλλάδα διέθετε, τότε, πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία ἀξία τῶν περιστάσεων καὶ τῶν ἰδιαίτερα δύσκολων ἐκείνων καιρῶν : Ὁ Βασιλεὺς ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β΄, ὁ πρωθυπουργὸς ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ὁ Ἀρχιστράτηγος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΟΣ  καὶ ὅλοι οἱ γενναῖοι ἡγήτορες τῶν ἐνόπλων δυνάμεων καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ, ἦσαν οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ἐχρησιμοποίησε ἡ Θεία Πρόνοια γιὰ νὰ μεγαλύνουν καὶ νὰ δοξάσουν τὸ Ἔθνος. Ἄς εἶναι ἀγήρως καὶ ἀιωνία ἡ μνήμη τους, ὅπως αἰωνία νὰ εἶναι ἡ μνήμη καὶ τῶν πολεμιστῶν, ποὺ ἄφησαν τὴν τελευταία πνοή τους στὰ βουνά, στὰ πέλαγα καὶ στὶς καταπληκτικὲς ἀερομαχίες. Θεωροῦμε, ἀκόμη, ἀναγκαῖο νὰ ἀναφέρουμε καὶ τοὺς ἀχώριστους συντρόφους τῶν φαντάρων μας : τὰ ἄλογα καὶ τὰ μουλάρια, ποὺ ἀκούραστα, ὑπομονητικά, μουσκεμένα κι’ αὐτὰ ἀπὸ τὴν βροχὴ καὶ τὸ χιόνι μετέφεραν τρόφιμα καὶ πυρομαχικὰ στὸν μαχόμενο Στρατό μας. Πολλὰ ἀπ’ αὐτὰ τὰ ἡρωϊκὰ ζῶα γκρεμίστηκαν σὲ βαθειὲς χαράδρες ἤ σκοτώθηκαν ἀπὸ τὰ ἐχθρικὰ πυρὰ ἤ δὲν ἄντεξαν στὴν πεῖνα καὶ στὶς ἀφάνταστες κακουχίες. Καὶ κάποιοι φαντάροι ἔκλαιγαν σὰν μικρὰ παιδιά, ὅταν ἔχαναν τὰ πολύτιμα ζωντανά, ποὺ τοὺς εἶχε ἐμπιστευθῆ ἡ Πατρίδα, ἐπιβεβαιώνοντας τὸν θεόπνευστο λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς : «δίκαιος οἰκτείρει ψυχὰς κτηνῶν αὐτοῦ» (Παροιμ. ιβ΄ 10). Δηλαδή, ὁ καλὸς ἄνθρωπος πονάει τὰ ζῶα του.
-Ε-
 Τὶ νὰ ποῦμε, τώρα, γιὰ τὶς ἡρωΐδες τῆς Πίνδου, τὶς γενναῖες ἐκεῖνες Ἠπειρώτισσες, ποὺ ζαλωμένες μὲ πολεμοφόδια καὶ κανόνια ἀνέβαιναν στὶς ἀπάτητες βουνοκορφές, βοήθεια καὶ στήριγμα τῶν φαντάρων μας ; Κι’ ἀκόμη, γιὰ τὶς ἄλλες ἀφανεῖς ἡρωΐδες, τὶς νοσοκόμες, ποὺ εἴτε στὸ Μέτωπο εἴτε στὰ Νοσοκομεῖα, στὰ μετόπισθεν, ἔδιναν βάλσαμο παρηγοριᾶς στοὺς τραυματίες ; Ἀλλὰ καὶ στοὺς καλλιτέχνες ἐκείνου τοῦ καιροῦ, μὲ προεξάρχουσα τὴν Σοφία Βέμπο, τὴν θρυλικὴ «τραγουδίστρια τῆς Νίκης», ποὺ ἐμψύχωναν τὸν Στρατό μας καί, παράλληλα, γελοιοποιοῦσαν τὸν Ντοῦτσε, τὸν φανφαρόνο Ἰταλὸ δικτάτορα, ὀφείλουμε ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας. Τέλος, στρέφουμε τὴν σκέψη μας στοὺς στρατιωτικοὺς Ἱερεῖς, ποὺ μὲ τοὺς παραμυθητικοὺς λόγους, τὶς προσευχές, τὴν ἐξομολόγηση τῶν μαχητῶν, τὶς Θεῖες Λειτουργίες, ποὺ τελοῦσαν, συχνά, μέσα στὰ χιόνια, ἔδιναν κουράγιο καὶ δύναμη στοὺς στρατιῶτες μας καὶ ἀτσάλωναν τὶς ψυχές τους, ὅτι μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας ἡ Νίκη θὰ στέψη τὰ «ἱερὰ ὅπλα» τῶν Ἑλλήνων, ὅπως ἔλεγε ἡ ἐμπνευσμένη Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ποὺ ἐξεδόθη εὐθύς, μόλις ἐκδηλώθηκε ἡ Ἰταλικὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Χώρας μας, στὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940.
-ΣΤ-
 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

 Σήμερα, ποὺ ὁ κόσμος καὶ ἰδιαίτερα ἡ Πατρίδα μας περνάει αὐτὴν τὴν πρωτοφανῆ οἰκονομική, κοινωνικὴ καὶ ἠθικὴ κρίση, εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ στρέψουμε τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας στὸ Ἔπος τοῦ 1940 καὶ νὰ παραδειγματισθοῦμε : Νὰ καλλιεργοῦμε τὴν ὁμόνοια, τὴν ἑνότητα, τὴν ἀλληλεγγύη, τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ τὴν καταφυγὴ στὶς πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου, ὅπως ἔκαναν οἱ ἀγωνιστὲς τῆς ἀνεπανάληπτης ἐκείνης ἐποχῆς. Εἶναι αὐτά, ποὺ θὰ μᾶς βγάλουν ἀπὸ τὰ σημερινὰ ἀδιέξοδα καὶ θὰ ὁδηγήσουν ξανὰ τὴν Ἑλλάδα στὸν δρόμο τῆς τιμῆς, ὥστε νὰ εἶναι σεβαστὴ στοὺς φίλους καὶ ὑπολογίσιμη στοὺς ἐχθρούς.
 Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά, γεμᾶτα Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Ἐγκύκλιος 142α: «Ἕνας μουσουλμάνος θυσιάζεται γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ»








Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 6ῃ Σεπτεμβρίου 2010
Ἀριθ. Πρωτ. 41
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 142α

ΘΕΜΑ: «Ἕνας μουσουλμάνος θυσιάζεται γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ»
 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
 Δὲν μπορεῖ νὰ τὸ συλλάβῃ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου : Ἕνας μουσουλμάνος νὰ γίνῃ χριστιανὸς καὶ στὸ τέλος νὰ θυσιάσῃ τὴν ζωή του γιὰ τὸν Χριστό. Γιατὶ στὰ δίσεκτα ἐκεῖνα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας τὸ νὰ ἀρνηθῇ κανεὶς τὸν μωαμεθανισμὸ ἰσοδυναμοῦσε μὲ θάνατο. Τὸ βλέπουμε αὐτὸ στοὺς νεομάρτυρες. Ἦσαν κυρίως νέοι, ποὺ εἴτε μὲ τὴν βία, εἴτε μὲ τὶς ὑποσχέσεις γιὰ πλούτη καὶ ἀπολαύσεις, γινόντουσαν μουσουλμάνοι. Ὅταν, ὅμως, ἀργότερα καταλάβαιναν τὴν πλάνη τους καὶ ἐπέστρεφαν στὴν Ἐκκλησία, ἀντιμετώπιζαν, κατὰ κανόνα, σκληρὰ βασανιστήρια καὶ τὸν θάνατο. Γιατί, ὅπως ἔλεγαν οἱ Τοῦρκοι, ἦταν θανάσιμη ἁμαρτία ἡ ἀπάρνηση καὶ ἡ περιφρόνηση τοῦ Μωάμεθ ...
-Β-
 Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν νεαρὸ Κονιτσιώτη μουσουλμάνο Χασάν, γυιὸ τοῦ Σέχη τῆς πόλεως. Κάποτε ὁ Χασάν, ἄγνωστο γιατὶ καὶ πῶς, βρέθηκε στὸ Ἀγρίνιο, ὅπου, ἀφοῦ εἶχε βαπτισθῆ, ζοῦσε μὲ τὸ νέο του ὄνομα Ἰωάννης καὶ ἐργαζόταν ὡς δραγάτης (ἀγροφύλακας) στὸν Μαχαλᾶ (σημερινὲς Φυτεῖες), ἔχοντας ἐν τῷ μεταξύ, δημιουργήσει καὶ χριστιανικὴ οἰκογένεια. Ἦταν ἡ χαρὰ καὶ τὸ καύχημα τῶν Ἀγρινιωτῶν ὁ νεαρὸς χριστιανός, ποὺ διακρινόταν γιὰ τὴν σεμνότητα, τὴν ἐργατικότητα καὶ τὸν ζῆλο του γιὰ τὴν χριστιανικὴ πίστη.
-Γ-
 Ἀλλὰ ὁ πονηρὸς διάβολος δὲν ἔπαυσε νὰ τὸν καταδιώκῃ. Ἔτσι ὁ πατέρας του, ποὺ τὸν ἀναζητοῦσε, ἔφθασε στὸ Ἀγρίνιο καὶ τὸν βρῆκε. Δὲν γνωρίζουμε τὶ εἶπαν πατέρας καὶ
-2-
γιός. Γνωρίζουμε, ὅμως, τὴν δραματικὴ κατάληξη αὐτῆς τῆς συναντήσεως. Ὁ Ἰωάννης ἔμεινε σταθερὸς στὴν χριστιανική του πίστη. Καὶ παραλλάσσοντας τὸν λόγο τῆς Γραφῆς γιὰ τὸν Μωϋσῆ, μποροῦμε νὰ ποῦμε, ὅτι καὶ ὁ Ἰωάννης «ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς» τοῦ Κονιτσιώτη Σέχη, « μᾶλλον  ἑλόμενος  συγκακουχεῖσθαι »  μὲ  τοὺς  σκλαβωμένους  Ὀρθοδόξους  Ἕλληνες  « ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος ... τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ · ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν» (βλ. Ἑβρ. ια΄ 24-26).
-Δ-
 Ἔτσι τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἀναμενόμενο. Ὁ Ἰωάννης ἀποκεφασίσθηκε στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814 καὶ προστέθηκε στὸν χορὸ τῶν Νεομαρτύρων, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τιμὴ καὶ δόξα γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Μετὰ δὲ τὴν εὕρεση τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου, τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1974, στὴν Μονὴ Προυσσοῦ, ἡ Μητρόπολή μας ἔχει τὴν χαρά, ἀλλὰ καὶ τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ κατέχῃ ἕνα μικρὸ τμῆμα τοῦ χαριτοβρύτου λειψάνου τοῦ Ἁγίου, ποὺ τὸ φυλάσσει ὡς πολύτιμο θησαυρό.
-Ε-
 Ἡ Κόνιτσα, ἡ πατρίδα τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου, τιμᾷ καὶ εὐλαβεῖται ἰδιαίτερα τὴν μνήμη του. Οἱ σχετικὲς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις θὰ διεξαχθοῦν, σὺν Θεῷ, στὸν Ἱ. Ναὸ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, κατὰ τὸ ἀκόλουθο
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
 α) Τὴν Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου, στὶς 7 τὸ ἀπόγευμα, θὰ ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινός.
 β) Τὴν Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, 7.30 - 10.30 τὸ πρωΐ, θὰ τελεσθῇ ὁ Ὄρθρος καὶ ἡ Θεία Λειτουργία.

 Θὰ σᾶς περιμένω ὅλους. Εἶναι χρέος μας νὰ τιμήσουμε τὸν συμπολίτη μας Ἅγιο.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 16ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Ι.Μ.Δ.Π.Κ.








16ον ΓΕΝΙΚΟΝ ΙΕΡΑΤΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ
ΕΙΣ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΓΚΟΥΡΑΣ
ΑΗΔΟΝΟΧΩΡΙΟΥ ΚΟΝΙΤΣΗΣ
(2 - 3 Σεπτεμβρίου 2010 )

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Πεμπτη,  2  Σεπτεμβριου 2010

9:00 π.μ:
Μετάβασις εἰς Ἱ. Μ. Μολυβδοσκεπάστου πρός τέλεσιν Τρισαγίου ἐπί τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Δρυϊν. Πωγωνιανῆς & Κονίτσης κυροῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ.
10:00 π.μ.:
Ἄφιξις εἰς Ἱ. Μονήν Ταξιαρχῶν Ἀηδονοχωρίου Γκούρας
10:30 -11:00 π.μ.:
Ἁγιασμός
11:00 -1:00 π.μ.:
Α΄ Εἰσήγησις:
"Διάκονος Φίλιππος καὶ εὐνοῦχος τῆς Κανδάκης"(Πρ. η΄ 26-40)
Εἰσηγητής: π. Διονύσιος Τάτσης
Συζήτησις.

Β΄ Εἰσήγησις: " Ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ Παύλου" (Πράξ. θ΄ 1-18).
Εἰσηγητής: π. Ἀπόστολος Νάκος
Συζήτησις.
1:00 - 2:00 μ.μ.:
Γεῦμα
2:30 - 4:00 μ.μ.:
Μεσημβρινή ἀνάπαυσις
4:30 - 5:00 μ.μ.:
Ἀπογευματινός καφές.
5:00 - 6:00 μ.μ.:
Ἑσπερινός
6:00 - 7:00 μ.μ.:
Γ΄ Εἰσήγησις : " Ὁ Παῦλος εἰς Φιλίππους - Εἰσαγωγικά- Ἡ μαντευομένη - Ἡ Φυλάκισις- Ἡ κατὰ τὸ μεσονύκτιον ὕμνησις εἰς τὸν Θεόν. (Πρ. ιστ΄ 8-40)
Εἰσηγητής : π. Νικόλαος Μέμος
Συζήτησις.
7:00 - 8:00 μ.μ.:
Δ΄ Εἰσήγησις : " Ὁ Παῦλος μετὰ τὸ ναυάγιον εἰς Μελίτην - Ἡ συνάντησίς του μὲ ἄλλους ἀδελφούς εἰς Ποτιόλους. Προέκταση: Ἡ σημασία τῶν Ἱερατικῶν συνάξεων εἰς ἡμᾶς" (Πράξ. ΚΗ΄ 8-40)
Εἰσηγητής: π. Κων/νος Μήτσιος.
Συζήτησις.
9:00 - 10:00 μ.μ.:
Δεῖπνον
10:00:
Ἀπόδειπνον

Παρασκευη , 3 Σεπτεμβριου 2010

7:00 - 9:00:
Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία.
Μνημόσυνον κεκοιμημένων Ἱερέων
9:00 – 9:30:
Πρωϊνό ρόφημα
9:30 - 11:00:
Ε΄ Εἰσήγησις : Πνευματικόν Θέμα ἀπὸ τὸν Ἱεροκήρυκα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσσηνίας π. Γεώργιον Μπίζαν
Συζήτησις.
11:30 - 12:30:
Γεῦμα

Ἀναχώρησις τῶν συνέδρων
( Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως )