Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Ἡ Πολιτεία νὰ μὴν προκαλεῖ τὸ Θρησκευτικὸ συναίσθημα τοῦ Λαοῦ










Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 24ῃ Δεκεμβρίου 2011
Ἀριθ. Πρωτ.  108


ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ


Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

             «Ἐμβρόντητος πληροφορήθηκα ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε., ὅτι ἀπεφασίσθη ὁ ἐγκλεισμὸς στὶς φυλακὲς τοῦ Ἱερομονάχου Ἐφραίμ, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μεγίστης Μονῆς Βατοπαιδίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, γιὰ τὴν γνωστὴ καὶ πολύκροτη ὑπόθεση.
            Δὲν γνωρίζω τὸ σκεπτικὸ τῆς ἐν λόγῳ ἀποφάσεως. Λέω, ὅμως, ὅτι ἐν ὄψει τῶν Χριστουγέννων καί, γενικῶς, τῶν ἑορτῶν τοῦ Δωδεκαημέρου, τὸ νὰ φυλακισθῇ ὁ Καθηγούμενος ὡς κοινὸς κακοποιός, ἀποτελεῖ πράξη ποὺ στρέφεται κυρίως ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καί, φυσικά, καὶ ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πρὸς μεγάλη χαρὰ τῶν Ἐκκλησιομάχων.
            Ὅταν, ὅμως, πλεῖστοι ὅσοι ἀπατεῶνες, λυμεῶνες τοῦ δημοσίου χρήματος, ἀνήθικοι, διεφθαρμένοι, μεγαλέμποροι ναρκωτικῶν, κλέφτες καὶ ληστές, κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι στὴν κοινωνία, συνεχίζοντας, περίπου ἀνενόχλητοι, τὸ ὀλέθριο ἔργο τους, ἡ δικαιοσύνη μας ἐξαντλεῖται σ’ ἕναν καλόγηρο; Κι’ ἄν, ἐπὶ τέλους, ὁ ἐν λόγῳ καλόγηρος προέβη σὲ κάποιες συναλλαγὲς μὲ ἐκπροσώπους τῆς Πολιτείας , αὐτὸ ἔγινε - ὅπως ὅλοι γνωρίζουν - γιὰ νὰ ἔχῃ πόρους  καὶ νὰ συντηρῆται τὸ μεγάλο Μοναστήρι τοῦ Βατοπαιδίου  μὲ τὴν πολυπληθῆ Ἀδελφότητα (πάνω ἀπὸ 120 μέλη) καὶ τοὺς προσκυνητές, ποὺ σὲ πυκνὰ πλήθη κατακλύζουν κυριολεκτικὰ τὸ Μοναστήρι, ὅπου τοὺς παρέχεται ὄχι μόνο πνευματικὴ βοήθεια, ἀλλὰ καὶ τροφὴ καὶ φιλοξενία, ἐπὶ καθημερινῆς βάσεως.
            Ἄς προσέξῃ πολὺ ἡ Πολιτεία νὰ μὴ προκαλῇ τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα τοῦ Λαοῦ. Τὸν φθάνει ἡ φτώχεια καὶ ἡ δυστυχία, ποὺ τοῦ ἔχουν προκαλέσει ἄφρονες καὶ ἀνίκανοι πολιτικοί. Οἱ καιροὶ εἶναι δύσκολοι καὶ πονηροί. Τὸ Ἔθνος χρειάζεται, πάνω ἀπ’ ὅλα ἑνότητα καὶ ὁμοψυχία, ἡ ὁποία, ὅμως, δὲν ἐπιτυγχάνεται μὲ τέτοιες μεθοδεύσεις. Στῶμεν καλῶς ».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Ι.Μ.Δ.Π.Κ.




Νύκτα  Χριστουγέννων 2011
Ἀριθ.  Πρωτ. 105

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ   153ῃ

ΘΕΜΑ: "Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε"
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Ἕνα μικρὸ καὶ ἄσημο χωριό, ἡ Βηθλεέμ, ἕνας ὑγρός, σκοτεινὸς καὶ βρώμικος στάβλος καὶ ἕνα παχνὶ γιὰ τὰ ἄχυρα τῶν ζώων, πῆραν ξαφνικὰ τεράστιες διαστάσεις. Γέμισαν φῶς ἐκτυφλωτικό. Κι' ἔγιναν πόλος ἕλξεως μυριάδων ψυχῶν ἀπ' ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς γῆς. Τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο, λιτὰ καὶ μὲ πολλὴ ἁπλότητα, μᾶς ἀφηγεῖται τὰ περιστατικὰ τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
            Ἡ ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς πρὸς τὸν ἄνθρωπο, τὸν κάθε ἄνθρωπο, ἀνεξαρτήτως φυλῆς καὶ Ἔθνους, ἔκανε ὥστε νὰ γεννηθῇ ὡς ἄνθρωπος τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν "ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου" (Γαλ. δ΄4), ὁ κατάλληλος, δηλαδή, καιρός, ποὺ μὲ τόσες προσδοκίες καὶ μὲ τόση λαχτάρα  περίμενε τόσους αἰῶνες ἡ ἀνθρωπότητα.
-Β-
            Ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς προσδιορίζει μὲ ἀκρίβεια τὸν χρόνο καὶ τὸν τόπο τῆς Γεννήσεως : "ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. Αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου" (Λουκᾶ β΄ 1-2). Ἐκδόθηκε, δηλαδή, διάταγμα ἀπὸ τὸν Καίσαρα Αὔγουστο, τὸν αὐτοκράτορα τῆς Ρώμης, νὰ ἐγγραφοῦν στοὺς δημοσίους φορολογικοὺς καταλόγους ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ κόσμου, ποὺ βρισκόντουσαν κάτω ἀπὸ τὴν κυριαρχία τῶν Ρωμαίων. Καὶ ὁ ἱερὸς Λουκᾶς σημειώνει μὲ ἱστορικὴ ἀκρίβεια, ὅτι ἡ ἀπογραφὴ αὐτὴ ἦταν ἡ πρώτη ποὺ ἔγινε στὴν Ἰουδαία, ὅταν ἡγεμόνας τῆς Συρίας ἦταν ὁ Κυρήνιος · διακρίνεται δὲ ἀπὸ τὴν δεύτερη ἀπογραφή, ποὺ ἐνήργησε ἀργότερα πάλι ὁ ἴδιος ὁ Κυρήνιος. Ὅταν, λοιπόν, τὸ εὐαγγέλιο παραθέτει ἱστορικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ἐπιβεβαιώνονται καὶ ἀπὸ μὴ εὐαγγελικὲς πηγές, τὸ νὰ ὑποστηρίζουν κάποιοι ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ... μυθικὸ πρόσωπο (!) , αὐτὸ φανερώνει ὁλοκάθαρα, πὼς αὐτοὶ ἔχουν διακόψει τὴν ἐπαφὴ καὶ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὴν ἁπλῆ λογική. Ὅπως βεβαιώνει ἡ Ἁγία Γραφή, ἀνήκουν σ' ἐκεῖνους ποὺ ἐνῷ ἔχουν τὰ μάτια καὶ τὰ αὐτιά τους σὲ λειτουργία, ὅμως οὔτε βλέπουν οὔτε ἀκοῦνε τὴν πραγματικότητα, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι μιὰ προσωπικότητα, ποὺ ἔβαλε ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα τὴν σφραγῖδα της στὴν παγκόσμια Ἱστορία. Ἔτσι ἔχουμε τὴν ἱστορία πρὸ  Χριστοῦ καὶ τὴν ἱστορία μετὰ Χριστόν.
-Γ-
            Μετά, λοιπόν, τὸ αὐτοκρατορικὸ διάταγμα, "ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσήφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυΐδ, ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυΐδ, ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῆ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ" (Λουκᾶ β΄ 4-5). Ἔτσι ταξίδεψε καὶ ὁ μνήστωρ Ἰωσὴφ μὲ τὴν Μαριάμ, ἡ ὁποία ἦταν ἔγκυος ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, στὴν Βηθλεέμ, ἐπειδὴ καταγόταν ἀπὸ τὸ γένος καὶ τὴν οἰκογένεια τοῦ Δαβίδ.
            Βέβαια, ἕνα ταξίδι ἐκεῖνα τὰ χρόνια δὲν ἦταν εὔκολη ὑπόθεση, ἄν μάλιστα λάβουμε ὑπ' ὄψη καὶ τὰ ὑποτυπώδη μέσα τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπόσταση ἀνάμεσα στὴν Βηθλεὲμ καὶ τὴν Ναζαρέτ, καθὼς καὶ τὸ γεγονὸς τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Θεοτόκου. Ἀλλὰ ὁ Ἰωσὴφ τὸ ἐπεχείρησε. Καὶ κάποτε ἔφθασε στὴν Βηθλεέμ. Ὅταν, ὅμως, βρέθηκε ἐκεῖ μὲ τὴν Μαριάμ, ὅπως πάλι μᾶς πληροφορεῖ τὸ Εὐαγγέλιο, "ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι" (Λουκᾶ β΄ 6-7). Συνέβη, δηλαδή, νὰ συμπληρωθοῦν οἱ ἡμέρες γιὰ νὰ γεννήσῃ ἡ Μαριάμ. Κι' ὅπως ἦταν φυσικό, κατευθύνθηκαν στὸ πανδοχεῖο καὶ ἐζήτησαν ἕνα χῶρο, μικρό βέβαια, γιὰ τὴν ἑτοιμόγεννη. Ἀλλὰ στὴν Βηθλεὲμ ὑπῆρχε πολυκοσμία, λόγῳ τῆς ἀπογραφῆς. Ἔτσι δὲν κατέστη δυνατὸν νὰ βρεθῇ μιὰ μικρὴ γωνιὰ στὸ πανδοχεῖο. Καὶ φαίνεται, ὅτι ὁ πανδοχέας τοὺς ὑπέδειξε νὰ πᾶνε στὴν κοντινὴ σπηλιά, ὅπου σταβλιζόντουσαν τὰ ζῶα.
-Δ-
            Φυσικά,  τὸ "σπήλαιον", ἡ σπηλιά, δὲν εἶχε οὔτε φῶς, οὔτε νερὸ τρεχούμενο, οὔτε ἄλλες ἀνέσεις, στὶς ὁποῖες ἐμεῖς, οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι, ἔχουμε συνηθίσει καὶ τὶς θεωροῦμε ἀπολύτως ἀπαραίτητες. Ἦταν ἕνας χῶρος σκοτεινὸς καὶ ὑγρός, ποὺ τὸν γέμιζαν οἱ ἀναθυμιάσεις ἀπὸ τὶς ἀκαθαρσίες τῶν ζώων. Ὅμως, ἡ Μαριὰμ δὲν διαμαρτυρήθηκε οὔτε βαρυγκόμησε γι' αὐτό. Πειθαρχῶντας γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, δέχθηκε ταπεινὰ αὐτὴν τὴν ταπεινωτικὴ καὶ ἀνάλγητη συμπεριφορὰ τῶν ἀνθρώπων.
            Ἀλλ' ἄν οἱ ἄνθρωποι γνώριζαν, ἄν ἤξεραν ποιὸς ἐρχόταν ἐκείνη τὴν ὥρα στὴν γῆ, θὰ τοῦ παραχωροῦσαν ὄχι μόνο ὁλόκληρο τὸ πανδοχεῖο, μὰ καὶ τὴν καρδιά τους καὶ τὴν ζωή τους. Ὅμως, ὅταν οἱ καρδιὲς εἶναι σκληρὲς ἀπὸ τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη, οἱ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν καί, κυρίως, δὲν θέλουν νὰ ὑποδεχθοῦν καὶ νὰ φιλοξενήσουν τὸν Χριστό. Ἔτσι δὲν στάθηκαν ἄξιοι καὶ ἱκανοὶ ν' ἀκούσουν, ὅπως οἱ ἄδολοι ποιμένες, τὸ χαρμόσυνο μήνυμα, ὅτι "ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ" (Λουκᾶ β΄ 11). Οὔτε νὰ νοιώσουν τὰ σκιρτήματα τῆς χαρᾶς τῶν σοφῶν Μάγων, ὅταν εἶδαν τὸ φωτεινὸ ἐκεῖνο ἀστέρι νὰ τοὺς ὁδηγῇ "ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον ... καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν" (Ματθ. β΄ 9,11).
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Ε-
            Τὰ φετινὰ Χριστούγεννα βρίσκουν τὴν Πατρίδα μας σὲ μιὰ πολύπλευρη κρίση : Οἰκονομική, Κοινωνική, μά, πρὸ παντὸς πνευματικὴ καὶ ἠθική. Ἄν ζοῦσε τώρα ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, θὰ ἐπανελάμβανε αὐτὸ ποὺ ἔλεγε γιὰ τὴν ἐποχή του : "Ἀγρίανε τὸ Γένος μας". Ἔχει, πράγματι, ἀγριέψει ὁ λαός μας. Ἀντιμετωπίζει προβλήματα τεράστια, ὅπως τῆς φτώχειας, τῆς πείνας καὶ τῆς ἀνασφάλειας. Ἕνα δὲ μέρος τοῦ λαοῦ μας ἔχει διακόψει ἤ καὶ χαλαρώσει τοὺς πατροπαράδοτους δεσμοὺς μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἁγία Του Ἐκκλησία. Ἀλλὰ νά, πάλι ἀκούγονται, χαρούμενες καὶ ἐλπιδοφόρες οἱ καμπάνες τῶν Χριστουγέννων, ποὺ διαλαλοῦν ὅτι "ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ". Αὐτὸ τὸ μήνυμα πρέπει ὅλοι νὰ τὸ ἀκούσουμε καὶ νὰ τὸ βάλουμε στὴν καρδιά μας καὶ στὴν ζωή μας. Γιατὶ πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν μπορεῖ ὀ ἄνθρωπος νὰ βρῇ τὴν σωτηρία, τὴν ψυχική του γαλήνη καὶ τὴν λύση τῶν ποικίλων καὶ πιεστικῶν προβλημάτων του, παρὰ μόνο κοντὰ στὸν Χριστό.
            Παρακαλῶ τὸν νεογέννητο Κύριό μας νὰ εἰρηνεύσῃ τὶς καρδιὲς τῶν Βορειοπειρωτῶν ἀδελφῶν μας, γιὰ νὰ ξαναβροῦν τὸν δρόμο πρὸς τὴν ἐθνική τους ἀποκατάσταση. Στέλνω ἑόρτιο χαιρετισμὸ πρὸς τοὺς Κυπρίους ἀδελφούς, στὰ μαθητικά, φοιτητικὰ καὶ ἐργαζόμενα νειᾶτα, στὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς  Πατρίδος μας καὶ στὸν ὅπου γῆς ἀπόδημο Ἑλληνισμό.
            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια, εὐλογημένα. Φάτνη καθαρὴ καὶ ζεστὴ οἱ καρδιές μας.   
             
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν  εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ




Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Δελτίον Τύπου: Περὶ τῶν θλιβερῶν γεγονότων στὶς Παρελάσεις









Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 28ῃ Ὀκτωβρίου 2011
Ἀριθ. Πρωτ.  103
 ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

 Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
             « Ἡ σημερινὴ ἐπέτειος τοῦ θρυλικοῦ «ΟΧΙ» τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἀμαυρώθηκε, δυστυχῶς, σὲ ἀρκετὲς πόλεις τῆς Πατρίδος μας. Ἐκδηλώσεις ἀποδοκιμασίας ἐναντίον πολιτικῶν προσώπων καί, μάλιστα, τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας στὴν Θεσσαλονίκη, ἔδειξαν τὴν ἀγανάκτηση τοῦ λαοῦ μας ποὺ ἔχει φθάσει στὸ μὴ περαιτέρω, γιὰ τὴν ἐξαθλίωση, ἡ ὁποία παρατηρεῖται σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς καθημερινῆς ζωῆς τῶν Ἑλλήνων...
            Θὰ πῶ, χωρὶς περιστροφές, ὅτι καὶ ἐγὼ ἀγανακτῶ, διότι ἡ Πολιτεία φέρεται μὲ περίσσεια σκληρότητα πρὸς τὴν Ἐκκλησία γενικῶς, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας. Γιατὶ μὲ τοὺς δυσβάστακτους φόρους μᾶς βάζει τὸ μαχαίρι στὸ λαιμὸ καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ νὰ σταματήσουμε τὴν λειτουργία τῶν μικρῶν φιλανθρωπικῶν μας Ἱδρυμάτων.
            Παρά ταῦτα, δὲν μὲ βρίσκει σύμφωνο ἡ ματαίωση ἤ ἡ ὑποβάθμιση τῶν στρατιωτικῶν καὶ μαθητικῶν παρελάσεων. Γιατὶ οἱ παρελάσεις γίνονται γιὰ νὰ τιμηθοῦν κάποιοι ἥρωες ποὺ ἐδόξασαν τὴν Ἑλλάδα καὶ μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο τοῦ καθήκοντος καὶ τῆς τιμῆς, ὅπως τὰ παλληκάρια τοῦ 1940. Θέλω νὰ πιστεύω, ὅτι οἱ σημερινὲς θλιβερὲς ἐκδηλώσεις δὲν θὰ ἀποτελέσουν, γιὰ κανένα λόγο, πρόσχημα γιὰ νὰ καταργηθοῦν μελλοντικῶς οἱ παρελάσεις. Κάτι τέτοιο θὰ ἦταν ὀλέθριο γιὰ τὴν Πατρίδα μας καὶ γιὰ τὴν κατάφορτη ἀπὸ δόξα ἱστορία της.
            Σὲ ὅλους ὅσοι ἀντιδροῦν ἔναντι τῶν πολιτικῶν μας ἔχω νὰ πῶ τοῦτο : Ὅταν θὰ ἔλθουν - ὅποτε ἔλθουν - οἱ ἐκλογές, ἔχουν στὰ χέρια τους ἕνα δυνατὸ ὅπλο : τὴν ψῆφο. Ἄς τοὺς μαυρίσουν καὶ ἄς τοὺς στείλουν στὰ σπίτια τους. Ἡ δημοκρατία αὐτὸν τὸν δρόμο γνωρίζει. Ὅλα τὰ ἄλλα ἀποτελοῦν ἐκτροπή. Καὶ τὴν ἐκτροπὴ τὴν ἔχουμε γνωρίσει καὶ τὴν ἔχουμε ζήσει ὅλοι μας στὸ σχετικὰ πρόσφατο παρελθόν...
            Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις χαιρετίζω τοὺς προσφιλεῖς μου συνέλληνες. Ἄς ἀγωνιστοῦμε ὅλοι μαζί γιὰ μιὰ Ἑλλάδα σεβαστὴ στοὺς φίλους καὶ ὑπολογίσιμη στοὺς ἐχθρούς, ἰδιαίτερα τώρα ποὺ διερχόμαστε τοὺς κρίσιμους αὐτοὺς καιρούς  ».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Ἐγκύκλιος 152α: "Ἀθάνατο τὸ Ἔπος του 1940 -41"




Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 17ῃ Ὀκτωβρίου 2011
Ἀριθ.  Πρωτ. 101
 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  152α


ΘΕΜΑ:  Ἀθάνατο τὸ Ἔπος τοῦ 1940 - 41
 
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Ὅταν τὸ πρωϊνὸ τῆς Δευτέρας, 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ἀκούστηκαν οἱ σειρῆνες τοῦ πολέμου, ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ξεχύθηκε στοὺς δρόμους σὰν νὰ ἄρχιζε κάποιο πανηγύρι. Ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πατριωτικὰ τραγούδια καὶ κατευόδωναν τοὺς στρατιῶτες μας, ποὺ «μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη» τραβοῦσαν γιὰ τὸ Μέτωπο, ἀπ’ ὅπου ἤδη οἱ Ἰταλοὶ ἐπιδρομεῖς εἶχαν εἰσβάλει στὴν Χώρα μας. Ὅλοι οἱ Ἕλληνες, χωρὶς κανένα ἴχνος φόβου, ἔμοιαζαν σὰν νἄτανε μεθυσμένοι γιὰ τὶς νῖκες τοῦ Στρατοῦ μας, ποὺ τὶς μάντευαν καὶ τὶς περίμεναν. Γινόταν αὐτὸ ποὺ εἶχε πῆ ὁ ἐθνικός μας ποιητής, ὁ Κωστῆς Παλαμᾶς : «Αὐτὸ τὸ λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλο κανένα. Μεθῦστε μὲ τ’ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα».
            Ναί !  Μ’ ἐκεῖνο τὸ κρασὶ τῆς ἀθάνατης λεβεντιᾶς τοῦ Εἰκοσιένα εἶχαν μεθύσει οἱ Ἕλληνες τοῦ 1940. Γιατί, χωρὶς νὰ ὑπολογίσουν τοὺς κομπασμοὺς τοῦ Μουσολίνι, χωρὶς νὰ λάβουν ὑπ’ ὄψη τους τὴν ὑπεροπλία καὶ τὸν τεράστιο ἀριθμὸ τῶν Ἰταλῶν στρατιωτῶν. Καί, κυρίως, χωρὶς νὰ πτοηθοῦν ἀπὸ τὸ στοιχεῖο τοῦ αἰφνιδιασμοῦ, εἶπαν τὸν λόγο τοῦ πρωθυπουργοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ πρὸς τὸν Ἰταλὸ πρεσβευτή, τὸν Γκράτσι, ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκε στὸ σπίτι του, στὶς 3 μετὰ τὰ μεσάνυχτα, ξημερώνοντας ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940 : «Λοιπόν, ἔχουμε πόλεμο». Αὐτὴ ἡ φράση ἦταν τὸ θρυλικὸ «ΟΧΙ», ποὺ τὸ ἐπανέλαβαν κατόπιν οἱ Στρατιῶτες μας καὶ σύσσωμος ὁ Ἑλληνικὸς Λαός.
-Β-
            Αὐτὸ τὸ «ΟΧΙ» τὸ ἐξέφραζε περίφημα μὲ τὴν δυνατὴ πέννα του ὁ τότε κορυφαῖος ἀρθρογράφος καὶ διευθυντὴς τῆς Ἐφημερίδος «Η  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ἀείμνηστος Γεώργιος Βλάχος. Σὲ ἄρθρο του, λοιπόν, ποὺ δημοσιεύθηκε στὶς 29 Ὀκτωβρίου 1940 στὴν ἐν λόγῳ ἐφημερίδα καὶ μὲ τίτλο «τὸ στιλέτον», ἐτόνιζε καὶ αὐτά : «...Διατὶ πρὶν ἐδῶ κινηθῇ πρὸς τὸν πρωθυπουργικὸν οἶκον ὁ φαιδρότατος ἀντιπρόσωπός των καὶ κινηθῇ εἰς τὴν Ἤπειρον ὁ στρατὸς των, δὲν ἔρριπταν (οἱ Ἰταλοί) ἕνα πρόχειρον βλέμμα εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Ἱστορίαν ; ... Πότε ἡ Ἑλλὰς παρεδόθη ἀμαχητί ; Πότε ἐνικήθη πρὶν ποτίσῃ τὸ χῶμα της μὲ τὴν τελευταίαν ρανίδα τοῦ αἵματός της ; Εἰς ποίαν στιγμὴν ἔκαμε λογαριασμοὺς τῶν δυνάμεών της πρὸς τὰς δυνάμεις τοῦ ἀντιπάλου της, διὰ νὰ μάθῃ ἔπειτα ἄν ἔχῃ τὴν δυνατότητα νὰ ὑπερασπίσῃ τὴν τιμήν της ; ... Φάρος λαμπροτάτου φωτὸς ἡ Ἑλλὰς καταυγάσασα τοὺς αἰῶνας, ἔδωσεν εἰς ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα ὄχι μόνον τὴν ζωήν, τὸ φῶς, τὸν πολιτισμόν, τὰ γράμματα καὶ τὰς τέχνας, ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τοῦ ἡρωϊσμοῦ... Κληρονόμοι πλούτου τόσον μεγάλου, βαρεῖς ἀπὸ τὸν φόρτον τόσων θρύλων καὶ τόσων παραδόσεων, πῶς μᾶς  ἐφαντάσθησαν τώρα (οἱ Ἰταλοί) κύπτοντας ἐμπρὸς εἰς τὰ κατάστιχα τῶν πετρελαίων καὶ τῆς βενζίνης καὶ τῶν μηχανοκινήτων μονάδων καὶ ἀποφασίζοντας νὰ παραδώσωμεν τὴν Ἱστορίαν μας εἰς τοὺς ἀριθμούς, καὶ εἰς τὰ πετρέλαια τὴν τιμήν μας ; ... ΘΑ ΑΠΟΘΑΝΩΜΕΝ  ΟΛΟΙ. Διότι... ἐκεῖ εἰς τὴν γωνίαν ὅπου ἠλπίζαμεν ὅτι δὲν θὰ μᾶς φθάσουν αἱ σφαῖραι καὶ τὰ θραύσματα τῶν ὀβίδων (τῆς πολεμικῆς συρράξεως ποὺ κυριαρχοῦσε στὴν Εὐρώπη), παρουσιάσθη ἐξαφνικὰ τὸ στιλέτον. Θὰ τὸ ὑποδεχθῶμεν - τὸ ὑπεδέχθημεν ἤδη - μὲ τὸ μέτωπον ὑψηλά, μὲ τὸ στῆθος προτεταμένον, μὲ τὰς χεῖρας ἐνόπλους, μὲ κάτι ἀνώτερον ἀπὸ τὸν χάλυβα, τὰ ἀεροπλάνα καὶ τὸ πετρέλαιον. Μὲ τὸ θάρρος καὶ μὲ τὰ πτερὰ τῆς ψυχῆς. Θὰ ἀποθάνωμεν ὅλοι... Καὶ ἄν οἱ Ἰταλοὶ κατορθώσουν νὰ νικήσουν ἕνα Λαόν, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀποφασίσει νὰ ἀποθάνῃ, ἔ, τότε, θὰ εἶναι ἡ ἀπὸ αἰώνων πρώτη μεγάλη καὶ παράδοξος νίκη των. Ἀλλ΄ αὐτὸ δὲν θὰ συμβῇ. Ἡ Ἑλλὰς θὰ νικήσῃ, θὰ νικήσῃ ἡ αὐτοθυσία, τὸ θάρρος, ἡ Ἰδέα - καὶ τὸ στιλέτον θὰ ἡττηθῇ».  (Γ. Α. Βλάχου : Ἄρθρα τοῦ Πολέμου 1940-41, Ἀετὸς Α.Ε. Ἀθῆναι 1945, σελ. 5-6).
-Γ-
            Ὅμως, ἡ ἀγαπημένη μας Πατρίδα, πέρα ἀπὸ τὴν αὐτοθυσία καὶ τὸ θάρρος τοῦ Στρατοῦ καὶ τοῦ Λαοῦ μας, εἶχε γερὸ ἀντιστύλι τὴν Πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη στὴν Παναγία, τὴν Ὕπέρμαχο τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγό. Γιατί, ὅταν τὸν Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1940 ἰταλικὸ ὑποβρύχιο ἐβύθιζε τὸ εὔδρομο «ΕΛΛΗ» στὸ λιμάνι τῆς Τήνου, ὅπου βρισκόταν γιὰ ν’ ἀποδώσῃ τιμὲς στὴν γιορτὴ τῆς Θεομήτορος, ὁ Λαός μας εἶχε ἀκράδαντη τὴν πεποίθηση, ὅτι ἡ Θεοτόκος θὰ ἐκδικήσῃ τὴν πρωτοφανῆ ἐκείνη βεβήλωση. Καὶ παρὰ τὸ ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση γιὰ λόγους σκοπιμότητος δήλωσε ὅτι «ἀγνώστου ἐθνικότητος» ὑποβρύχιο ἔπληξε τὴν «ΕΛΛΗ», ἡ διαίσθηση τοῦ Λαοῦ ἐγνώριζε τὸν θρασύδειλο δολοφόνο ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή. Ἔτσι, ὅταν στὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940 ἄρχισε ὁ Ἑλληνοϊταλικὸς Πόλεμος, οἱ Ἕλληνες ξεπροβόδιζαν τοὺς στρατιῶτες μας μὲ τὴν θερμὴ εὐχή :  «Νικηταὶ ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Παναγίας». Καὶ εἶναι ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ εὐχή, ποὺ γράφτηκε σὰν ἀφιέρωση πίσω ἀπὸ τὶς μικρὲς εἰκόνες τῆς Μεγαλόχαρης ἀπὸ τὸν Μεγάλο ἐκεῖνο Πρωθιεράρχη, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χρύσανθο τὸν ἀπὸ Τραπεζοῦντος, τὶς ὁποῖες εἰκόνες εἶχε δώσει ἐντολὴ νὰ προσφερθοῦν σὲ ὅλα τὰ μαχόμενα παιδιὰ τῆς Πατρίδος μας: «Νικηταὶ ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Παναγίας».
-Δ-
            Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν βοήθειαν τῆς Κυρίας Θεοτόκου ἄς ἀκούσουμε πῶς τὴν περιγράφει, πάλι μὲ τὴν δυνατὴ πέννα του, ὁ Γεώργιος Βλάχος, ὁ διευθυντὴς καὶ ἀρθρογράφος τῆς «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ», μετὰ τὴν κατάληψη τῆς Κορυτσᾶς : «Ἐκεῖ, εἰς τὸ μακρυνὸ νησὶ τοῦ Αἰγαίου (στὴν Τῆνο) ἐπιστρέφει τώρα ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός. Ἡ θύρα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κλειστή. Τὰ κανδήλια φωτίζουν μὲ τὸ ὠχρό τους φῶς τὴν εἰκόνα, καὶ γύρω λάμπουν ἀσημένια, χρυσᾶ, ἀδαμαντοκόλλητα τὰ ἀναθήματα τῶν πιστῶν. Ἡ θύρα εἶναι κλειστὴ καὶ ἡ Παναγία περνᾷ. Θὰ σταθῇ ἐκεῖ ἐμπρὸς εἰς τὸ Ἱερόν, νὰ ζητήσῃ τὴν προστασίαν τῶν Οὐρανῶν διὰ τοὺς νεκρούς, διὰ τὰ ὀρφανὰ τοῦ πολέμου. Θὰ ὑψώσῃ τὰ χέρια Της διὰ νὰ ἁπαλύνῃ τῶν τραυμάτων τοὺς πόνους, μὲ τὸ μειδίαμά της θὰ στειρεύσῃ τὰ δάκρυα, μὲ τὸ βλέμμα της θὰ παρηγορήσῃ. Καὶ ἔπειτα θὰ καθήσῃ κατάκοπος : Εἶχεν αὐτές τὶς ἡμέρες δουλειά, πολλὴ δουλειὰ ἡ Παναγία ἐπάνω εἰς τὰ βουνὰ τῆς Ἠπείρου...» (Γ.Α. Βλάχου ὅ.π. σελ. 57).
-Ε-
            Ναί, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί !  Αὐτὸ εἶναι σὲ ἁδρὲς γραμμὲς τὸ θαῦμα τοῦ 1940-41, ποὺ εἶχε δύο ἀρχές : Τὴν αὐτοθυσία καὶ τὸν ἡρωϊσμὸ τοῦ Στρατοῦ μας, καθὼς καὶ τὴν Πίστη τὴν ἀκλόνητη στὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν προστασία τῆς Παναγίας, τῆς Ἡγεσίας - Πολιτειακῆς, Πολιτικῆς, Στρατιωτικῆς καὶ Ἐκκλησιαστικῆς. Μᾶς χρειάζονται καὶ σήμερα αὐτὰ τὰ ἰδανικά, σὲ καιροὺς ποὺ ὁ ἀμοραλισμὸς καὶ ἡ ἀδίστακτη κερδοσκοπία ἔχουν ἀρχίσει ἀδίστακτα τὴν προσπάθειά τους νὰ συντρίψουν ὅ,τι κράτησε ὄρθιο τὸν μικρὸ μὲν σὲ ἔκταση, ἀλλὰ κατάφορτο ἀπὸ δόξα αὐτὸν τὸν τόπο. Κρατᾶτε, λοιπόν, τὰ ἰδανικὰ τοῦ Ἔπους τοῦ 1940-41. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Μὴ φοβᾶστε τὶς δυσκολίες τῶν καιρῶν καὶ μὴ ἀποκάμνετε. Ὁ Θεὸς θὰ μᾶς ἐξαγάγῃ «εἰς ἀναψυχήν», ὅπως τότε, ὅπως πάντα.
           
            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά.  
 
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
 
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 
 
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
 
 

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Ἐγκύκλιος 151η: "Ὁ Νεομάρτυρας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης"

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 10ῃ Σεπτεμβρίου 2011
Ἀριθ.  Πρωτ.  66
 
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  151η

 
 iconagioannis
           
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
 
-Α-
            Μιὰ ἀπὸ τὶς λαμπρότερες σελίδες τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας Ἱστορίας εἶναι ἐκείνη ποὺ ἀναφέρεται στοὺς ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τὸ αἷμα τους καὶ τὴν ζωή τους γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας.
            Ἡ Τουρκοκρατία, ποὺ κράτησε γιὰ περισσότερα ἀπὸ τετρακόσια (400) χρόνια, ἦταν ἡ ἐποχή, "ποὺ ὅλα τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά", ὅπως σημειώνει ὁ Ἐθνικός μας Ποιητὴς Διονύσιος Σολωμός. Οἱ Ἕλληνες, κάτω ἀπὸ τὸν βαρὺ καὶ βάρβαρο ζυγὸ τῶν Τούρκων, ζοῦσαν μιὰ ζωὴ μὲ ἀφάνταστες δυσκολίες ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ἦταν "ραγιάδες", δοῦλοι, δηλαδή, τῶν ἀπάνθρωπων κατακτητῶν, χωρὶς τίποτε δικό τους νὰ ἔχουν καὶ νὰ ὁρίζουν. Ἡ ζωή τους, ἡ οἰκογένειά τους, τὰ παιδιά τους ἦταν στὴν διάθεση τῶν Τούρκων. Καί, πρὸ παντός, ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη τους, τὴν ὁποία ἔπρεπε νὰ ἀπαρνηθοῦν ἄν ἤθελαν νὰ ζήσουν κάπως ἀνθρώπινα. Ἔτσι, εἴχαμε ἀρκετοὺς ἐξισλαμισμοὺς στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας.
-Β-
            Ποιός, ὅμως, θὰ περίμενε, ὅτι κάποιοι Τοῦρκοι θὰ ἀπηρνοῦντο τὴν μωαμεθανικὴ θρησκεία καὶ θὰ γινόντουσαν Χριστιανοί; Βέβαια, αὐτοὶ ἦσαν λίγοι, ἀλλὰ εἶχαν πίστη φλογερὴ καὶ ἀταλάντευτη, ὥστε, συχνά, ἔφθαναν καὶ μέχρι τὸ μαρτύριο.
            Ἕνας τέτοιος μουσουλμάνος ἦταν καὶ ὁ γιὸς τοῦ Σέχη τῆς Κονίτσης, ὁ Χασάν, πού, ὅταν γιὰ ἄγνωστους λόγους βρέθηκε στὸ Ἀγρίνιο (τότε, Βραχώρι), ἑλκύσθηκε ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Στὴν συνέχεια ἐπῆγε στὴν Ἰθάκη, ὅπου βαπτίσθηκε καὶ πῆρε τὸ ὄνομα
Ἰωάννης. Νὰ σημειωθῇ, ὅτι ἡ Ἰθάκη, ὅπως καὶ ὅλα τὰ Ἑπτάνησα ἦσαν, τότε, Ἑνετοκρατούμενα, ὁπότε ὁ Χασὰν δὲν ἐκινδύνευε μὲ τὸ βάπτισμά του νὰ πέσῃ στὴν μανία τῶν φανατικῶν Τούρκων μουσουλμάνων.
-Γ-
            Ἔπειτα, ἐπέστρεψε στὸ Ἀγρίνιο, παντρεύτηκε μιὰ χριστιανὴ σεμνὴ Ἑλληνοπούλα καὶ δημιούργησε χριστιανικὴ οἰκογένεια, ἐνῷ ἐργαζόταν ὡς ἀγροφύλακας στὸ χωριὸ "Μαχαλᾶς" (σημερινὲς "Φυτεῖες" ) κοντὰ στὸ Ἀγρίνιο.
            Ἀλλὰ ὁ ἀνθρωποκτόνος διάβολος ὡδήγησε τὰ βήματα τοῦ πατέρα τοῦ ἄλλοτε Χασὰν καὶ τώρα Ἰωάννη, νὰ βρῇ τὸν γιό του. Καὶ σὰν δὲν μπόρεσε νὰ τὸν μεταπείσῃ, τὸ δικαστήριο τὸν κατεδίκασε σὲ θάνατο. Ἔτσι, τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη ἔπεσε κάτω ἀπὸ τὸ σπαθὶ τοῦ δημίου, στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814. Καὶ στὴν στρατιὰ τῶν Νεομαρτύρων προστέθηκε τὸ σεμνὸ καὶ γενναῖο αὐτὸ παλληκάρι, ποὺ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ προτίμησε τὸν μαρτυρικὸ θάνατο ἀπὸ τὰ πλούτη, τὴν ἄνεση καὶ τὰ κοσμικὰ μεγαλεῖα τοῦ πατρικοῦ του σπιτιοῦ, ποὺ ὅμως βρισκόταν στὴν δούλεψη τῆς ψεύτικης θρησκείας τοῦ Μωάμεθ.
-Δ-
            Πέντε χρόνια ἀργότερα, τὸ ἔτος 1819, ἔγινε ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων του, τὰ ὁποῖα τοποθετήθηκαν σὲ εἰδικὴ κρύπτη στὸ Μοναστήρι τοῦ Προυσσοῦ. Τὸ 1974 ἀνακαλύφθησαν μὲ θαυμαστὸ τρόπο. Καὶ ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1978 ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας ἔχει ἀποθησαυρισμένο στὸν Ἱ. Ναὸ  Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στὴν Κόνιτσα, ἕνα μικρὸ τεμάχιο ἀπὸ τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ συμπολίτη μας Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἰωάννου "τοῦ ἐκ Κονίτσης".
            Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης εἶναι τὸ ἱερὸ καύχημά μας. Καὶ δικαιολογημένα ἡ Κόνιτσα τιμᾷ τὴν μνήμη του στὶς 22 καὶ 23 Σεπτεμβρίου, κάθε χρόνο. Ἔτσι καὶ ἐφέτος, οἱ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις θὰ πραγματοποιηθοῦν, σὺν Θεῷ, κατὰ τὸ ἀκόλουθο
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
            α) Τὴν Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου, στὶς 7 μ.μ., θὰ τελεσθῇ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
            β) Τὴν Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, θὰ τελεσθῇ ὁ Ὄρθρος καὶ ἡ Θεία Λειτουργία (7.30 - 10.30 π.μ.).
            Στοὺς ταραγμένους καὶ δύσκολους καιρούς μας, μὲ διάχυτο τὸ κλῖμα τῆς ἀνησυχίας καὶ τὴς ἀβεβαιότητος, ὁ Νεομάρτυρας τῆς Κονίτσης ἔχει πολλὰ νὰ πῇ σὲ ὅλους μας, ἰδιαίτερα δὲ στὴν νέα γενιά. Γι' αὐτό, πάνδημη πρέπει νὰ εἶναι ἡ συμμετοχή μας στὸν φετινὸ ἑορτασμό.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
 
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Δελτίον Τύπου: Ψήφισμα Γενικοῦ Ἱερατικοῦ Συνεδρίου 2011








Ἐν Δελβινακίω τη  6η Σεπτεμβρίου 2011
Αριθ. Πρωτ.    68
ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

            Μέσα στην αναταραχή, που προκαλεί η οικονομική κρίση σ’ όλο τον κόσμο, αλλά και στην Πατρίδα μας, πραγματοποιήθηκε κι’ εφέτος το 17ο Γενικό Ιερατικό Συνέδριο της Ι. Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Οι εργασίες του Συνεδρίου διεξήχθησαν το διήμερο 5 και 6 Σεπτεμβρίου 2011, στην Ι. Μονή Ταξιαρχών («Γκούρας»), κοντά στο Αηδονοχώρι Κονίτσης. Μέσα σε κλίμα ειρηνικής συμβιώσεως και χριστιανικής αγάπης, οι αιδεσιμώτατοι Σύνεδροι είχαν την ευλογημένη ευκαιρία να ασχοληθούν με επίκαιρα θέματα παρμένα μέσα από την Αγία Γραφή, γεγονός που τους έφερε σε στενότερη γνωριμία με τον λόγο του Θεού. Υπήρξε, ακόμη και ειδική εισήγηση για τον εκ Χιονιάδων Κονίτσης αείμνηστο Ιερέα π. Γεώργιο Παΐσιο, ο οποίος είχε με πολλή επιτυχία καλλιεργήσει την τοπική εκκλησιαστική μας ιστορία. Τις εργασίες του Συνεδρίου διηύθυνε ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ.
 Λίγο πριν από την αναχώρησή τους, οι Σύνεδροι ενέκριναν, δια βοής, το ακόλουθο
ΨΗΦΙΣΜΑ
             «1) Ζητούμε και παρακαλούμε όλες οι Ελληνορθόδοξες οικογένειες να έχουν στο σπίτι τους το ιερό Ευαγγέλιο, η μελέτη του οποίου πρέπει να είναι καθημερινή φροντίδα.
            2) Το Ευαγγέλιο είναι μεταφρασμένο στην σύγχρονη νεοελληνική γλώσσα, πωλείται δε σε πολύ προσιτή τιμή.
             3) Θερμά προσευχόμαστε να σταματήση η κατάρα των πυρκαϊών, που κατακαίνε την Ελλάδα και που αρκετές από αυτές είναι έργο αθεόφοβων και ασυνείδητων εμπρηστών.
             4) Δηλώνουμε κατηγορηματικά, ότι για λόγους συνειδήσεως αρνούμεθα να παραλάβουμε την «κάρτα του πολίτη», αν και όταν θα τεθή σε κυκλοφορία.
            5) Εκφράζοντας το βαθύτατο σεβασμό μας προς την Ιερά Σύνοδο, παρακαλούμε ευλαβώς, την Ανωτάτη Εκκλησιαστική μας Αρχή, να δώση μια πιο έντονη και πιο δυναμική παρουσία, ώστε και οι καρδιές των χριστιανών μας να τονωθούν, αλλά και να αποφευχθή η περιθωριοποίηση της Εκκλησίας, που υπήρξε και εξακολουθεί να είναι η τροφός και φρουρός του Έθνους.  Τέλος,
             6) Χαιρετίζουμε ευλαβώς το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Και ακόμη, στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου, στα Στρατευμένα, τα εργαζόμενα, τα φοιτητικά και μαθητικά νειάτα της Πατρίδος μας, απευθύνουμε θερμές πατρικές ευχές και την διαβεβαίωση ότι οι προσευχές μας και η εν Χριστώ αγάπη μας τους συνοδεύουν».  

(Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως)

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Δελτίον Τύπου: 16ου Γενικοῦ Ἱερατικοῦ Συνεδρίου Ι.Μ.Δ.Π.Κ.








Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 3ῃ Σεπτεμβρίου 2010
Ἀριθ. Πρωτ. 40  

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ


 Μέσα στὸ κατανυκτικὸ περιβάλλον τῆς Ἱ. Μονῆς Ταξιαρχῶν («Γκούρας»), κοντὰ στὸ Ἀηδονοχώρι Κονίτσης, πραγματοποιήθηκε κι’ ἐφέτος τὸ καθιερωμένο ἐτήσιο (16ο) Ἱερατικὸ Συνέδριο τῆς Μητροπόλεώς μας, 2 καὶ 3 Σεπτεμβρίου 2010.
 Οἱ αἰδεσιμώτατοι Ἐφημέριοι ἔζησαν τὸ διήμερο αὐτὸ μέσα σὲ ἀτμόσφαιρα χριστιανικῆς ἁπλότητος καὶ ἀγάπης. Εἶχαν δὲ τὴν εὐκαιρία νὰ ἀκούσουν ἀξιόλογες εἰσηγήσεις, μὲ θέματα παρμένα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, γιὰ μιὰ βαθύτερη γνωριμία μὲ τὸ Ἱερὸ Βιβλίο, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀνταλλάξουν σκέψεις καὶ ἀπόψεις πάνω στὰ σύγχρονα θέματα. Μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν τοῦ Συνεδρίου, οἱ Ἱερεῖς μας ἐνέκριναν ὁμόφωνα τὸ ἀκόλουθο

ΨΗΦΙΣΜΑ
 « 1) Ὁμολογοῦμεν μαζὶ μὲ τὸν θεόπνευστο Προφητάνακτα Δαβίδ, ὅτι καὶ σήμερα ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἁγία Γραφή, εἶναι λυχνάρι καὶ φῶς δυνατὸ στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας.
 2) Αἰσθανόμαστε βαθειὰ τὴν ἀγωνία τοῦ λαοῦ μας γιὰ τὴν οἰκονομικὴ δυσπραγία, ποὺ μαστίζει ὅλες τὶς κοινωνικὲς τάξεις.
 3) Ἡ πεῖρα μᾶς ἔχει διδάξει, ὅτι αὐτὸ ποὺ κυρίως χρειαζόμαστε ὅλοι μας εἶναι ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐπιστροφὴ στὴν εὐαγγελικὴ ἁπλότητα.
 4) Ἀγωνιοῦμε γιὰ τὴν ἐπιχειρούμενη ὑποβάθμιση τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων. Τὸ Βορειοηπειρωτικό, τὸ Κυπριακό, τὸ λεγόμενο «Μακεδονικό», ἡ Θράκη καὶ τὸ Αἰγαῖο μας δὲν πρέπει μὲ κανένα τρόπο νὰ ἀφεθοῦν στὴν τύχη τους. Διαφορετικά, ἡ εὐθύνη μας θὰ εἶναι τεράστια ἀπέναντι στὴν Ἱστορία.
 5) Παρακαλοῦμε εὐλαβῶς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο νὰ διαφωτίσῃ τὸν Κλῆρο καὶ τὸν Λαό, σχετικὰ μὲ τὰ ὅσα θρυλοῦνται γιὰ τὸ ΑΜΚΑ καὶ τὴν «Κάρτα τοῦ Πολίτη». Κι’ ἀκόμη, νὰ μᾶς ἐνημερώσῃ γύρω ἀπὸ τὰ θέματα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν διαλόγων μὲ τοὺς παπικοὺς καὶ τοὺς λοιποὺς αἱρετικοὺς τῆς δυτικῆς, κυρίως, χριστιανοσύνης. Ἀκούγονται καὶ γράφονται πολλά, γύρω ἀπὸ τὰ ζητήματα αὐτά, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργῆται σύγχυση στὰ μέλη τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Ἡ ὑπεύθυνη καὶ ξεκαθαρισμένη θέση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου θὰ καθησυχάζῃ καὶ θὰ ἠρεμῇ τὶς συνειδήσεις τῶν χριστιανῶν μας. Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὴν ἐπιχειρούμενη ἀπόδοση τῶν λειτουργικῶν κειμένων στὴν καθομιλουμένη, γεγονὸς ποὺ ἔχει προκαλέσει μεγάλο σκανδαλισμὸ στὸν λαό μας. Τέλος,
 6) Ὑποβάλλουμε τὰ βαθύτατα σεβάσματά μας πρὸς τὸ σεπτὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, καθὼς ἐπίσης καὶ πρὸς τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἐκζητῶντας τὶς θεοπειθεῖς προσευχές τους γιὰ τὸ πολύμοχθο ἔργο μας στὴν προσφιλῆ μας ἀκριτικὴ Ἐπαρχία ».  


( Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Δελτίον Τύπου: Δηλώσεις Σεβασμιωτάτου στὸν ἀπόηχο τῆς Βούρμπιανης







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 2ᾳΣεπτεμβρίου 2011
 Ἀριθ.Πρωτ. 67
  

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ


Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως,Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

          «Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ θορύβου ποὺπροκλήθηκε, ὡς μὴ ὤφελε, ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῆς προσφωνήσεώς μου στὴνΒούρμπιανη τοῦ Γράμμου κατὰ τὸ μνημόσυνο τῶν ἡρώων τοῦ ἀντισυμμοριακοῦ ἀγῶνος,τὴν Κυριακὴ 28 Αὐγούστου, ἔχω νὰ παρατηρήσω τὰ ἑξῆς :
          1) ΤὸΓραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐξέδωσε ἀνακοίνωση, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποίαἀποτελοῦν προσωπικές μου ἀπόψεις τὰ ὅσα εἶπα στὸν Γράμμο «καὶ ὄχι ἀπόψεις ποὺἔχει υἱοθετήσει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος». Δὲν γνωρίζω ποιὲς ἐνπροκειμένῳ εἶναι οἱ ἀπόψεις τῆς Συνόδου.
          2) ὉΓενικὸς Γραμματέας Θρησκευμάτων Γ. Καλαντζῆς σὲ δηλώσεις του λέει ὅτι«ὁρισμένοι (ὑπονοῶντας ἐμένα) ἐπιλέγουν νὰ κηρύξουν τὸ λόγο τοῦ μίσους καὶ τῆςσύγκρουσης», «τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἡ Ἐπιτροπὴ Διαλόγου μὲ τὴν Ἐκκλησία προσφέρειλύσεις σὲ χρόνια προβλήματα». Καὶ ἐπιλέγει : «Θὰ ἦταν χρήσιμο νὰ ἀντιληφθοῦν(οἱ «ὁρισμένοι», δηλαδὴ ἐγώ) ὅτι πριονίζουν τὸ κλαδὶ ποὺ κάθονται». Δηλώνωεὐθέως καὶ ἄνευ περιστροφῶν, ὅτι οὔτε τὸν κ. Καλαντζῆ γνωρίζω, οὔτε ἄν κάθωμαισὲ κάποιο ... κλαδί !  Γνωρίζω, ὅμως, τὴνἀγωνία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ πολυποίκιλα καὶ ἐξόχως πιεστικὰ προβλήματά του,καθὼς καὶ τὸ ἐπισκοπικό μου χρέος στὴν ἀκριτικὴ καὶ αἱματοβαμμένη Μητρόπολήμου.
          Γι’αὐτό, ἄς γνωρίζουν καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὅπως καὶ τὰδιάφορα «ἀλαλάζοντα κύμβαλα» ποὺ βρῆκαν εὐκαιρία νὰ προβοῦν σὲ δηλώσειςἐναντίον μου γιὰ νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν ἀφάνειά τους, ὅτι αὐτὴ ἡ πολεμικὴ δὲν μὲφοβίζει καθόλου. Διότι ὡς διάδοχος τοῦ μεγάλου καὶ ἡρωϊκοῦ ἹεράρχουΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, βάζω ὄχι τὸν θρόνο πάνω ἀπὸ τὶς ἀρχές μου, ἀλλὰ τὶς ἀρχές μουπάνω ἀπὸ χίλιους θρόνους. Κι’ ὅπως ἐτόνισα στὴν λιτανεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ (23Αὐγούστου), μόνον ὁ θάνατος θὰ μοῦ κλείσῃ τὸ στόμα. Τελεία καὶ παῦλα ».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Ἐγκύκλιος 150ή: «Ὡδαῖς εὐφημήσωμεν ... Κοσμᾶν τὸν ἀοίδιμον»






Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2011
Ἀριθ.  Πρωτ.  61
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  150ή
 ΘΕΜΑ: «Ὡδαῖς εὐφημήσωμεν ... Κοσμᾶν τὸν ἀοίδιμον»
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
 -Α-
            Εἶναι, πραγματικά, ἀξιοθαύμαστο τὸ γεγονός, ὅτι ἕνας ἁπλὸς ἱερομόναχος, ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πέτυχε νὰ ἀφυπνίσῃ τὸ Ἔθνος καὶ νὰ τοῦ δώσῃ αὐτὰ ποὺ σχεδὸν τοῦ εἶχαν ἀφαιρέσει οἱ Τοῦρκοι κατακτητές: τὴν Ἐθνικὴ καὶ τὴν Ὀρθόδοξη χριστιανικὴ συνείδησή του. Καὶ τώρα μέν, εὔκολα τὸ λέμε αὐτό. Ἄν, ὅμως, σκεφθοῦμε σὲ ποιὰ ἐποχὴ ἔζησε ὁ Ἅγιος καὶ ποιὲς ἦταν οἱ συνθῆκες κάτω ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἔδρασε, τότε, πραγματικὰ θὰ ἀναφωνήσουμε μὲ βαθειὰ συγκίνηση : «μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου». Γιατὶ μόνο μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ μπόρεσε ὁ θεοφώτιστος καλόγηρος Κοσμᾶς νὰ πραγματοποιήσῃ τόσες περιοδεῖες καὶ νὰ ἐκφωνήσῃ τόσες ὁμιλίες, μὲ περιεχόμενο ὄχι ἁπλῶς τολμηρό, ἀλλὰ θὰ μποροῦσε νὰ πῇ κανεὶς ἐπαναστατικό.
-Β-
            Δέκα ἐννιὰ χρόνια (1760-1779) περιώδευε ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο, ἰδιαίτερα δὲ στὴν Βορειοηπειρωτικὴ Γῆ, ποὺ τότε ἐδοκίμαζε πολὺ περισσότερα δεινὰ ἀπὸ ἄλλες περιοχές, μὲ ὁρατὸ τὸν κίνδυνο νὰ ἐξισλαμισθῇ καὶ νὰ χάσῃ τὴν Ἑλληνικότητά της. Δέκα ἐννιὰ χρόνια μὲ λιοπύρια, μὲ βροχὲς καὶ χιόνια, μὲ ὑποτυπώδεις δρόμους γεμάτους πέτρες, σκόνες καὶ λάσπες. Δέκα ἐννιὰ χρόνια, μὲ τοὺς Τούρκους πάντοτε καχύποπτους, μὲ τοὺς ἑβραίους νὰ βάζουν συχνὰ παγίδες, μὲ τοὺς σκληροὺς καὶ ἀδίστακτους ληστὲς νὰ παραμονεύουν. Δέκα ἐννιὰ χρόνια νὰ πεζοπορῇ σὲ βουνὰ καὶ σὲ λαγκάδια, νὰ περνάῃ ρέματα καὶ ποτάμια, ἀκούραστος, φλογερός, γιὰ νὰ μεταφέρῃ τὸ μήνυμα ὅτι ὁ Χριστὸς σώζει καὶ ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἔπρεπε νὰ σωθῇ καὶ νὰ ἐλευθερωθῇ. Στὸν Ἅγιο Κοσμᾶ ἰδιαίτερα βρίσκει ἐφαρμογὴ ὁ λόγος τοῦ προφήτου Ἠσαΐα: «Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά» (Ρωμ. ι΄ 15).
            Αὐτὰ τὰ εὐλογημένα πόδια τοῦ Ἁγίου μας εἶχε ὑπ’ ὄψει του καὶ ὁ φοβερὸς Ἀλῆ πασᾶς τῶν Ἰωαννίνων, ὁ ὁποῖος, ὅταν κάποιοι Τοῦρκοι τὸν εἰρωνεύτηκαν πὼς τιμᾷ καὶ προσκυνάει ἕνα γκιαούρη, ἐκεῖνος ἀπάντησε : «βρέστε μου δέκα μουσουλμάνους σὰν κι’ αὐτὸν τὸν γκιαούρη, κι’ ἐγὼ νὰ τοὺς φιλήσω τὰ πόδια».  Ἄν σκεφθοῦμε, χριστιανοί μου, ὅτι σήμερα ποὺ ταξιδεύουμε ἄνετα μὲ τὰ μέσα μεταφορᾶς τῆς ἐποχῆς μας, κουραζόμαστε εὔκολα, πόσο ἐξαντλητικὲς ἦταν οἱ περιοδεῖες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, μὲ συνακόλουθους τοὺς κινδύνους ποὺ πρωτύτερα ἀναφέραμε. Ὅμως, αὐτὸς ὁ κόπος ὁ ἀνιδιοτελὴς καὶ γεμᾶτος ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ ἀγάπη, προκαλοῦσε ἀληθινὸ συναγερμὸ στὸν λαό, ποὺ ἔσπευδε νὰ ἀκούσῃ τὸ φλογερὸ κήρυγμά του.
-Δ-
            Καὶ τὸ κήρυγμα αὐτό, ξαναζωντάνευε τὰ ὅσα ἔλεγε στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στὸ ιβ΄ κεφάλαιο καὶ στοὺς στίχους 9 μέχρι 21. Ἐπειδὴ τὸ Γένος μας, τότε, «ἀγρίανε», κατὰ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ, εἶχε δηλαδὴ ἀγριέψει μὲ τὶς ἐκδικήσεις καὶ τὶς ἀντεκδικήσεις, τὸ σύνθημα τοῦ ἀποστόλου Παύλου «μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν» (Ρωμ. ιβ΄ 21), ἦταν τὸ ἐπιστέγασμα σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς Διδαχὲς τοῦ Κοσμᾶ, κάτι πού, χωρὶς ἀμφιβολία, τὸ ἔχουμε μεγάλη ἀνάγκη καὶ στὴν ἐποχή μας.
            Ἡ Μητρόπολή μας, ποὺ τιμᾷ ἰδιαίτερα τὸν Ἐθναπόστολό μας, ἔχοντας ἀνιδρύσει καὶ περίλαμπρο Ναὸ στὴν ἀκριτικὴ Κόνιτσα, ὀργανώνει καὶ φέτος τὶς σχετικὲς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις, κατὰ τὸ ἀκόλουθο Πρόγραμμα:
            α) Τὴν παραμονὴ τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου, Τρίτη, 23 Αὐγούστου 2011, θὰ ψαλῇ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς στὸν ὁμώνυμο Ναό, ὁ ὁποῖος θὰ ἀρχίσῃ στὶς 7 μ.μ. Στὴν συνέχεια θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ καθιερωμένη Λιτανεία τῆς Εἰκόνος καὶ τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου.
            β) Τὴν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Τετάρτη, 24 Αὐγούστου 2011, 7-10 π.μ., θὰ τελεσθῇ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.
            Ὁ Κύριος, διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, νὰ σᾶς χαριτώνῃ ὅλους καὶ νὰ σᾶς εὐλογῇ.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ 

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ Αὐγούστου 2011
Ἀριθ.  Πρωτ.  60
 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  149η
 
ΘΕΜΑ: «Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους Σου, Θεοτόκε».
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
            Ὁ φετεινὸς Δεκαπενταύγουστος βρίσκει ὅλο τὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὴν προσφιλῆ μας Πατρίδα, σὲ μιὰ πρωτόγνωρη κρίση. Ἡ κρίση αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ φυσικὰ φαινόμενα, ὅπως ὁ καταστροφικὸς σεισμὸς στὴν Νέα Ζηλανδία, μὲ μεγάλες καταστροφὲς καὶ πολλὰ ἀνθρώπινα θύματα, ὅπως, ἐπίσης, ὁ τρομακτικὸς σεισμὸς καὶ τὸ φοβερὸ «τσουνάμι» στὴν Ἰαπωνία, μὲ ἰσοπέδωση πόλεων καὶ χωριῶν καὶ μὲ δεκάδες χιλιάδες νεκρῶν. Τὸ χειρότερο στὴν περίπτωση τῆς Ἰαπωνίας ἦταν ἡ καταστροφὴ τοῦ πυρηνικοῦ ἐργοστασίου στὴν πόλη «Φουκουσίμα», πού, πρὸς στιγμήν, ἀπείλησε ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὴν ραδιενέργεια ποὺ ἐξέπεμπε ὁ ἀντιδραστήρας του. Καὶ λέμε «πρὸς στιγμήν», γιατὶ δὲν γνωρίζουμε ὥς ποῦ μπορεῖ νὰ ξαπλωθῇ ἡ ραδιενέργεια καὶ τὶ ἐπιπτώσεις θὰ ἔχῃ, τυχόν, γιὰ τὴν ὑγεία καὶ τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων.
-Β-
            Ἀλλά, φέτος, καὶ ὁ περίγυρός μας βρίσκεται σὲ ἀναταραχή. Ἡ Βόρειος Ἀφρική, ἡ Αἴγυπτος καὶ ἡ Μέση Ἀνατολή, περνοῦν μεγάλη δοκιμασία ἀπὸ τὴν ἐξέγερση τῶν πολιτῶν ἐναντίον τῶν ἀνελεύθερων καὶ δικτατορικῶν καθεστώτων. Κι’ ὅπως ὅλοι ἔχουμε παρακολουθήσει καὶ παρακολουθοῦμε, τὰ καθεστῶτα αὐτά, τὰ ὁποῖα ἔχουν παγιώσει τὴν ἐξουσία τους στὰ πολλὰ χρόνια, ποὺ κατέχουν τὴν ἐξουσία, δὲν διστάζουν νὰ ἐξοντώνουν μὲ τὰ φονικά τους μέσα τοὺς ἐξεγερμένους, ἀνεβάζοντας τοὺς νεκροὺς σὲ ἑκατοντάδες. Ὁλόκληρη ἡ γύρω μας περιοχὴ εἶναι, κυριολεκτικά, ἕνα «καζάνι ποὺ βράζει» ἀπὸ τὴν ἀγανάκτηση τῶν καταπιεζομένων λαῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀλλοπρόσαλλη τακτικὴ τῶν λεγομένων «Μεγάλων» τῆς γῆς. Γιατὶ ὅσο μὲν τὰ ἀντιλαϊκὰ αὐτὰ καθεστῶτα ἐξυπηρετοῦν τὰ ποικίλα συμφέροντα τῶν «Μεγάλων», αὐτοὶ τὰ στηρίζουν καὶ τὰ ἐξοπλίζουν, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς ἀπάνθρωπες συμπεριφορές τους. Κι’ ἔπειτα τὰ πολεμοῦν γιὰ νὰ ἐγκαθιδρύσουν, δῆθεν, τὴν δημοκρατία.
-Γ-
            Ἡ Πατρίδα μας, περνάει κι’ αὐτὴ μιὰ οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ κρίση, ἡ ὁποία, ὅπως ὅλοι συμφωνοῦν , ἔχει τὴν ἀρχή της στὴν καταπάτηση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν.  Ἔτσι, εἴδαμε νὰ ξεσηκώνωνται οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ κατασκηνώνουν στὶς πλατεῖες τῶν μεγάλων πόλεων γιὰ νὰ διαδηλώσουν τὴν ἔντονη διαμαρτυρία τους στὴν φορομπηχτικὴ μανία τῆς Πολιτείας. Πέρα, ὅμως, ἀπὸ αὐτὰ ἔχουμε καὶ τὰ ἐθνικά μας θέματα : τὸ Βορειοηπειρωτικό, τὸ Κυπριακό, τὸ Σκοπιανό, τὸ Αἰγαῖο καὶ τὴν Θράκη, ποὺ (τὰ δύο τελευταῖα) βρίσκονται μονίμως στὸ στόχαστρο τῆς ἐξ Ἀνατολῶν γείτονος, γιὰ νὰ παραλείψουμε τὸ σοβαρὸ πρόβλημα τῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ τείνῃ νὰ γίνῃ μεγάλη καὶ ἀθεράπευτη πληγὴ στὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία.
-Δ-
            Ὅλα αὐτὰ δημιουργοῦν θλίψη καὶ ἀπογοήτευση. Ἀλλά, ἀδελφοί μου, ἡ γιορτὴ τῆς Παναγίας μας εἶναι μιὰ μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ στείλουμε ἐπείγοντα μηνύματα στὸν Οὐρανὸ μὲ τὶς θερμὲς προσευχές μας στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Νὰ τῆς λέμε καὶ νὰ τῆς τὸ ἐπαναλαμβάνουμε τὸ ἐλπιδοφόρο αἴτημά μας : «Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους Σου, Θεοτόκε». Ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας, γιὰ νὰ βοηθήσῃ, ἀκριβῶς, τοὺς χριστιανούς μας στὸ σπουδαῖο ἔργο τῆς προσευχῆς, ὀργανώνει καὶ φέτος τὴν ἀπὸ ἐτῶν καθιερωμένη Ἀγρυπνία στὴν Ἱερὰ Μονή Μολυβδοσκεπάστου. Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς παραμονῆς (Κυριακή, 14 Αὐγούστου) καὶ θὰ τελειώση στὶς 5 μὲ 5.30 τὸ πρωΐ, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, μὲ τὴν ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ἀργότερα, θὰ τελεσθῇ καὶ δευτέρα Θεία Λειτουργία στὸ Μοναστήρι.
            Ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ καλοῦνται νὰ συμμετάσχουν στὴν μυσταγωγία τῆς Ἀγρυπνίας. Ἡ Θεοτόκος νὰ σᾶς σκέπῃ ὅλους καὶ νὰ σᾶς εὐλογῇ.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

"Σχεδιάζουν τὸ κλείσιμο τῆς Μαθητικῆς Ἐστίας Κονίτσης"


 
Ἐν  Κονίτσῃ τῆ 20ῇ Ἰουνίου 2011 

Ἐρίτιμον
κ. Ἄνναν Διαμαντοπούλου
Ὑπουργὸν Παιδείας, Διὰ Βίου Μάθησης καὶ Θρησκευμάτων
Ἀνδρέου Παπανδρέου 37
151 80  ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΝ

            Ἐρίτιμος κυρία Ὑπουργός,
            Τελευταίως, οἱ μαθηταὶ ποὺ διαμένουν καὶ σιτίζονται εἰς τὴν «Μαθητικὴν Ἑστίαν» Κονίτσης, μοῦ ἐκοινοποίησαν ἐπιστολήν των, ἀπευθυνθεῖσαν πρὸς ὑμᾶς. Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ εἶναι ἕνα S.O.S. τῆς ἀκριτικῆς μας Ἐπαρχίας, καί, μάλιστα, ἐξόχως δραματικόν. Διότι ἐάν, τελικῶς, ἡ «Μαθητικὴ Ἑστία» Κονίτσης καταργηθῆ, ἐλέῳ «Καλλικράτη», ἐρωτᾶται : Ποῦ θὰ διαμένουν αὐτὰ τὰ παιδιὰ καὶ ποῦ θὰ σιτίζονται, προκειμένου νὰ ὁλοκληρώσουν τὰς σπουδάς των εἰς τὸ Γυμνάσιον καὶ τὰ Λύκεια (Γενικὸν καὶ ΕΠΑ.Λ.) ;
            Ἐφιστῶ τὴν προσοχήν σας εἰς τὸ σπουδαῖον - διὰ τὴν περιοχήν μας - αὐτὸ ζήτημα. Ἐπὶ τέλους, ἄς μὴ τὰ ζυγίζωμεν ὅλα μὲ τὴν περιβόητον οἰκονομίαν, ὅταν εἶναι γνωστὸν πόσον ἀλόγιστος σπατάλη τοῦ δημοσίου χρήματος γίνεται. Ὅθεν, δὲν ζητῶ, ἀλλὰ ἀπαιτῶ νὰ ἀφήσετε τὰ ἀνόσια σχέδια περὶ καταργήσεως τῆς «Μαθητικῆς Ἑστίας» Κονίτσης. Ἡ ἀκριτκή μας Ἐπαρχία, ποὺ κάποτε ἔσωσε τὴν τιμὴν τῆς Ἑλλάδος, πρέπει νὰ ζήσῃ. Καὶ ὀφείλει τὸ Κέντρον νὰ ἐπιδείξῃ στοργὴν καὶ ἀγάπην πρὸς αὐτὰ τὰ παιδιά, ποὺ ἐπιμένουν νὰ παραμένουν καὶ νὰ σπουδάζουν ἐδῶ, εἰς τὸν τόπον των, τὸν ὁποῖον ὑπεραγαποῦν. Θέλω νὰ πιστεύω, ὅτι δὲν φιλοδοξεῖτε νὰ γίνετε «νεκροθάπτης» τῆς Ἐπαρχίας μας.
  
Εὐχέτης ἐν Χριστῷ     
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 
  Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανς κα Κονίτσης   Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ 

Κοινοποίησις: κ. Παναγιώτην Μανούρην, Διευθύνοντα Σύμβουλον τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύματος Νεότητος, Τσόχα 36,  115 21  Ἀθῆναι.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Δελτίον Τύπου: "ΟΧΙ στὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη"







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 19ῃ Ἰουνίου 2011
 Ἀριθ. Πρωτ.  58
  ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

          Πλῆθος λαοῦ κατέκλυσε τὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ στὴν συνέχεια τὴν κεντρικὴ πλατεῖα τῆς Κονίτσης, ὅπου ἐκλεκτοὶ ὁμιλητὲς ἀναφέρθηκαν στὴν περιβόητη «κάρτα τοῦ πολίτη». Ἡ Κυριακή, 19ῃ Ἰουνίου 2011 ἔδωσε τὴν εὐκαιρία στὸν κλῆρο καὶ τὸν λαό, ἀλλὰ καὶ στὴν Μοναστικὴ Πολιτεία, νὰ διαδηλώσουν τὴν ἀντίθεσή τους στὴν «κάρτα». Στὸ τέλος τῆς ἐκδηλώσεως ἐγκρίθηκε, διὰ βοῆς, τὸ ἀκόλουθο
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
          « 1)  Θέλουμε ἡ Πατρίδα μας, ἡ Ἑλλάδα, νὰ παραμείνῃ Ὀρθόδοξη Χριστιανική, ἀλλὰ καὶ ἐλεύθερη ἀπὸ τὶς ἐπεμβάσεις ξένων κέντρων ἀποφάσεων.
          2) Ἡ «κάρτα τοῦ πολίτη», μὲ τὴν παραβίαση τῶν προσωπικῶν δεδομένων εἶναι ἀπαράδεκτη.
          3) Στὴν ἀπόφαση τῆς Πολιτείας, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία εἴτε θέλουμε εἴτε δὲν θέλουμε θὰ πάρουμε τὴν «κάρτα τοῦ Πολίτη», δηλώνουμε - ὕστερα καὶ ἀπὸ τὴν ἐνδελεχῆ ἐνημέρωσή μας - ὅτι σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν θὰ τὴν παραλάβουμε, ὅποιες τυχὸν θὰ εἶναι οἱ συνέπειες.
          4) Ἡ Πολιτεία πρέπει, ἐπὶ τέλους, νὰ μάθῃ νὰ ἀκούῃ τὴν γνώμη τῶν πολιτῶν καὶ νὰ σταματήσῃ τὴν δικτατορικὴ συμπεριφορὰ τοῦ «ἀποφασίζομεν καὶ διατάσσομεν». Οἱ πολῖτες εἶναι ἐλεύθεροι Ἕλληνες καὶ Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι, καὶ τέτοιοι θέλουν νὰ μείνουν αὐτοί, τὰ παιδιά τους καὶ οἱ γενιὲς ποὺ ἔρχονται. Γι’ αὐτὸ νὰ πάψουμε νὰ χορεύουμε ὅπως μᾶς τραγουδᾶνε τὰ διάφορα σκοτεινὰ «κέντρα ἀποφάσεων» εἴτε τῆς Εὐρώπης εἴτε τῆς Ἀμερικῆς. Τέλος,
          5) Ἀπαιτοῦμε τὸν σεβασμὸ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ὑπῆρξε καὶ μένει «φρουρὸς καὶ τροφός» τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, καὶ νὰ παύσῃ ἡ περιθωριοποίησή της. Ὅπως ἐπίσης  ἀπαιτοῦμε νὰ σταματήσῃ ἡ διαστρέβλωση τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας, γιατὶ ἔτσι περιφρονοῦμε καὶ ἀπαξιώνουμε ὅλους ὅσοι, κατὰ καιρούς, ἀγωνίστηκαν καὶ πολλοὶ ἐθυσιάστηκαν, γιὰ νὰ εἴμαστε ἐμεῖς, σήμερα, ἐλεύθεροι ».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).