Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 204η ΘΕΜΑ: Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἐθνεγέρτης καὶ σήμερα.







Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2017
Ἀριθ.  Πρωτ.: 452

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  204η


ΘΕΜΑ:  Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἐθνεγέρτης καὶ σήμερα.

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, 

-Α-
            Ἔχουν περάσει, κιόλας, 238 χρόνια ἀπὸ τὸ μαρτυρικὸ τέλος τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος καὶ Ἐθναποστόλου Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ἔζησε, ἔδρασε καὶ ἐκήρυξε σὲ χρόνια δίσεκτα γιὰ τὸ Ἔθνος. Ἡ τουρκικὴ σκλαβιὰ εἶχε γίνει βαρὺς βραχνᾶς γιὰ τοὺς ραγιᾶδες Ἕλληνες. Ἡ ἀμάθεια, οἱ προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες, οἱ ληστεῖες καὶ πολλὰ ἄλλα δυσάρεστα, ἦταν στὴν ἡμερήσια διάταξη. Τὸ Ἔθνος κινδύνευε νὰ χάσῃ τὴν ὀρθόδοξη πίστη του καὶ τὴν γλῶσσα τὴν Ἑλληνική. Ἄν αὐτὴ ἡ φοβερὴ κατάσταση συνεχιζόταν, δὲν θὰ ἀργοῦσε ὁ ἀφανισμὸς τοῦ Λαοῦ, ποὺ εἶχε φτιάξει Παρθενῶνες, τὴν Ἁγια Σοφιά, λαμπρὰ ἔργα τέχνης, καὶ εἶχε ἀναπτύξει τὴν φιλοσοφία καὶ τὶς ἐπιστῆμες στὸν ὕψιστο βαθμό. Ἀλλ’ ὁ Θεὸς ἀγρυπνοῦσε.
-Β-
            Ἔτσι, παρουσιάστηκε ἄγγελος παρήγορος ἕνας Ἁγιορείτης Μοναχὸς ὁ Κοσμᾶς, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Αἰτωλία, γι’ αὐτὸ καὶ τοῦ ἔμεινε ἡ προσωνυμία «Αἰτωλός». Τί, ὅμως, μποροῦσε νὰ κάνῃ ἕνας φτωχὸς καλόγερος, γιὰ νὰ σταματήσῃ τὸ κακό ; Ἦταν τόση ἡ δυστυχία, ποὺ προκαλοῦσαν οἱ Τοῦρκοι, ὥστε πολλοί, μὴ ὑποφέροντας τὰ δεινά, ἐξισλαμίζονταν. Ἄφηναν, δηλαδή, τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ γινόντουσαν μουσουλμᾶνοι, γιὰ νὰ γλυτώσουν τὸ κεφάλι τους καὶ τὴν μικρή τους περιουσία, ἀπὸ τὴν ἀδηφαγία τῶν κατακτητῶν. Ὅμως, ὅσοι ἄφηναν τὴν πίστη τους, κινδύνευαν νὰ χάσουν ὄχι μόνο τὴν γλῶσσα, ἀλλά, κυρίως, τὴν ἐθνική τους συνείδηση. Ἀναφέρεται, ὅτι σὲ μιὰ Ἐπαρχία Ἐκκλησιαστικὴ τῆς Βορείου Ἠπείρου, ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος καὶ οἱ Χριστιανοὶ ἀλλαξοπίστησαν. Ἡ κατάσταση ἦταν, στ’ ἀλήθεια, τραγική.
-Γ-
            Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς εἶχε σὰν δυνατὸ ἐφόδιο τὴν βοήθεια καὶ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Ἔτσι, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Σεραφεὶμ τοῦ Β΄ καὶ τῆς Μονῆς Φιλοθέου, στὴν ὁποία ἀνῆκε, ξεκίνησε τέσσερις ἱεραποστολικὲς περοδεῖες.  Βέβαια, τὸ πρᾶγμα δὲν ἦταν καθόλου εὔκολο. Διότι ἔπρεπε συνεχῶς νὰ πεζοπορῇ μὲ ὅλες τὶς καιρικὲς συνθῆκες, μὲ κινδύνους ἀπὸ ληστὲς καὶ ποικίλους  κακοποιούς. Ὅμως, τὸ κήρυγμά του εὕρισκε μεγάλη ἀνταπόκριση ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς ὑπαίθρου, ποὺ ἔτρεχαν μὲ ἀληθινὴ δίψα νὰ ἀκούσουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἦταν, μάλιστα, χαρακτηριστικό, ὅτι κάποιες φορὲς καὶ ληστὲς ἀκόμη, ἀκούγοντας τὶς διδαχές του, μετανοοῦσαν καὶ ἄλλαζαν ζωή.
            Θὰ πρέπῃ νὰ τονίσουμε, ὅτι ὁ μεγάλος αὐτὸς Ἐθνοϊεραπόστολος ἐφιστοῦσε τὴν προσοχὴ τῶν ὀρθοδόξων ἀκροατῶν του καὶ ἀπὸ τοὺς κινδύνους ποὺ προέρχονταν ἀπὸ τὴν παπικὴ προπαγάνδα, ποὺ πάντοτε «ψάρευε» σὲ θολὰ νερά - ἐν προκειμένῳ στὴν φτώχεια καὶ τὴν δυστυχία τοῦ λαοῦ. Καὶ εἶναι γνωστὸς ὁ ἀφορισμός του : «Τὸν πάπα νὰ καταρᾶσθε γιατὶ αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία». Ἄς μὴ ξεχνᾶμε, ἀγαπητοί, ὅτι καὶ σήμερα, τὸ 2017, ὁ παπικὸς κίνδυνος δὲν ἔχει ἐκλείψει, ἀφοῦ τὸν καλλιεργεῖ ὁ Οἰκουμενισμός.
-Δ-
            Ἔτσι, ἐργαζόμενος ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, συμφιλιώνοντας τοὺς ἀνθρώπους, μαθαίνοντάς τους νὰ μπολιάζουν τὰ ἄγρια δένδρα, καὶ διδάσκοντας συνεχῶς τὴν ἀνάγκη νὰ σέβωνται τὴν θρησκεία τους καὶ νὰ ἀγαποῦν τὴν Ἑλλάδα, ἔσωσε τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες ἀπὸ τὴν ἀλλοτρίωση. Γι’ αὐτὸ καὶ πολὺ τιμήθηκε καὶ τιμᾶται ἀπὸ ὁλόκληρο τὸν Ἑλληνισμό, ἀφοῦ θεωρεῖται, ὅπως καὶ εἶναι, ὁ προάγγελος τῆς Ἐθνικῆς μας Παλλιγγενεσίας τοῦ 1821.
            Ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας εὐλαβεῖται ἰδιαιτέρως τὸν Πατροκοσμᾶ. Ἔχει ἀνεγείρει πρὸς τιμήν του τὸν φερώνυμο ὡραῖο Ναό, στὴν Κόνιτσα. Καὶ κάθε χρόνο ἑορτάζει μεγαλοπρεπῶς τὴν μνήμη του.
            Ἔτσι θὰ γίνῃ, σὺν Θεῷ, καὶ φέτος α) Τὴν παραμονή, 23 Αὐγούστου, ἡμέρα Τετάρτη, στὶς 7 μ.μ. , θὰ ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινὸς καὶ θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ σύντομη λιτάνευση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου καὶ τῆς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου. β) Τὴν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, Πέμπτη, 24 Αὐγούστου θὰ τελεσθῇ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. 
            Ἐπιθυμία μου εἶναι νὰ συμμετάσχετε ὅλοι στὸν ἑορτασμό, ὁ ὁποῖος εἶναι, ἦπερ ποτὲ καὶ ἄλλοτε, ἐπίκαιρος ἐν οὕτω κρισίμοις καιροῖς. Χρόνια πολλά, ἅγια, εὐλογημένα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ




+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

ΘΕΜΑ: Ἡ Ἀγρυπνία στήν Μολυβδοσκέπαστη καί τά προβλήματα τοῦ Ἔθνους.






Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ Αὐγούστου 2017
Ἀριθ.  Πρωτ.: 451               

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  203η


ΘΕΜΑ:  Ἡ Ἀγρυπνία στὴν Μολυβδοσκέπαστη καὶ τὰ προβλήματα τοῦ Ἔθνους.


            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, 

-Α-
            Ἡ σεπτὴ μορφὴ τῆς Παναγίας μᾶς καλεῖ καὶ φέτος νὰ ἀγρυπνήσουμε καὶ νὰ προσευχηθοῦμε, γιὰ τὰ πολλὰ καὶ δυσεπίλυτα προβλήματα, ποὺ ἀντιμετωπίζει τὸ Ἔθνος μας.
            Πάντοτε οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, στὰ μικρὰ ἤ μεγάλα ζητήματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν καί, συχνά, μᾶς ταλαιπωροῦν, ἔχουμε τὴν εὐλογημένη συνήθεια  νὰ καταφεύγουμε στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ νὰ ζητᾶμε τὴν μεσιτεία καὶ τὴν βοήθειά της. Καὶ ἀκριβῶς, αὐτὴ ἡ πίστη εἶναι ποὺ ἔχουν ἀνεγερθῆ πρὸς τιμήν της ἀπειράριθμοι ναοί, μεγαλοπρεπεῖς ἤ ταπεινὰ ἐξωκκλήσια, Μοναστήρια περίφημα καὶ πασίγνωστα, ἀλλὰ καὶ εἰκόνες ἔχουν ἱστορηθῆ, πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, θεωροῦνται καὶ εἶναι θαυματουργές. Θὰ ἦταν, ὅμως, σοβαρὴ παράλειψη νὰ μὴν ἀναφερθῇ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἀφοῦ ὁλόκληρο εἶναι βουνὸ καὶ «Περιβόλι τῆς Παναγίας». Ἐκεῖ, στὸν Ἁγιώνυμο Ἄθωνα, ὅπου οἱ Μοναχοὶ ἀδιαλείπτως προσεύχονται, πολλοὶ χριστιανοὶ καταφεύγουν ὄχι μόνο γιὰ νὰ προσευχηθοῦν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ περάσουν ἀπὸ τὸ λουτρὸ τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἐξομολογήσεως σὲ διακριτικοὺς καὶ θεοφώτιστους Πνευματικούς, βρίσκοντας ἔτσι τὴν εἰρήνη τὴν ψυχική, τὸ «γλυκὺ πρᾶγμα καὶ ὄνομα», κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο.
-Β-
            Πράγματι !  Ἡ Θεοτόκος εἶναι ἡ στοργικὴ Μητέρα τῶν Ὀρθοδόξων. Ὄχι δὲ μόνο τώρα κατὰ τὸν Δεκαπενταύγαστο, ποὺ κατ’ ἐξοχὴν ὁ μήνας αὐτὸς θεωρεῖται καὶ λέγεται μήνας τῆς Παναγίας, ἀλλὰ καθ’ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ ἔτους. Ὅσοι ταπεινὰ προσέρχονται στὴν χάρη Της, ἔχουν νοιώσει τὴν προστασία της. Ἀλλὰ καὶ ὡς Ἔθνος οἱ Ἕλληνες νοιώθουμε τὴν Κεχαριτωμένη ὡς Ὑπέρμαχο Στρατηγό. Ἀπὸ τὰ Βυζαντινὰ χρόνια, ὅταν ἡ Βασιλεύουσα σώθηκε ἀπὸ τοὺς Ἀβάρους καὶ ἐψάλη τότε, γιὰ πρώτη φορά, ὁ «Ἀκάθιστος Ὕμνος», ὁπότε καὶ ἀκούστηκε τὸ περίφημο τροπάριο «Τῇ Ὑπερμάχῳ, Στρατηγῷ τὰ νικητήρια ...», μέχρι τὰ νεώτερα χρόνια, ἡ Παναγία ἦταν ὁ ἀκλόνητος στύλος τοῦ Γένους μας.
            Μήπως, κατὰ τὸ θρυλικὸ Ἔπος τοῦ 1940-41, οἱ ἡρωϊκοὶ στρατιῶτες μας δὲν βεβαίωναν ὅτι ἔβλεπαν τὴν Παναγία νὰ τοὺς ὁδηγῇ στὴν νίκη ; Γιατί, ἀλλοιῶς πῶς νὰ ἐξηγηθῇ ὅτι ἡ μικρὴ Ἑλλάδα ἐνίκησε καὶ ἐγελοιοποίησε τὴν πανίσχυρη Ἰταλικὴ Αὐτοκρατορία ; Κι’ ὄταν, μετὰ τὴν τρομερὴ Κατοχή, ἔζησε ἠ Χώρα τὴν Ἐθνική μας τραγωδία, τὸν Αὔγουστο τοῦ 1949, τὸν μῆνα τῆς Παναγίας δὲν νίκησε ὁ Στρατὸς τὴν ἀνταρσία, ὥστε νὰ μείνῃ ἡ Ἑλλάδα ἔξω ἀπὸ τὴν Κόλαση τοῦ «Σιδηροῦ Παραπετάσματος» ; Ναί, μεγάλη ἡ χάρη τῆς Παναγίας μας.
-Γ-
            Γι’ αὐτό, ἀκριβῶς, καθιερώθηκε ἡ Ἀγρυπνία αὐτὴ στὴν πανάρχαια Μονὴ τῆς Μολυβδοσκέπαστης ἀπὸ τὸν μεγάλο καὶ ἅγιο Προκάτοχό μου, ἀοίδιμο Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ : Γιὰ νὰ μπορέσουμε, ἀπερίσπαστοι ἀπὸ τὶς ἐργασίες τῆς ἡμέρας, νὰ προσευχηθοῦμε μέσα στὴν ἡσυχία τῆς νύχτας. Καὶ ὑπάρχουν πολλά, ποὺ ἔχουμε νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὴν Μεγαλόχαρη, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ὅσα προσωπικὰ ἀπασχολοῦν τὸν καθένα μας. Γιατί, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἡ Ἑλλάδα μας ἀντιμετωπίζει πολλοὺς κινδύνους · ὄχι μόνο ἀπὸ Ἀνατολάς, μὲ τὴν Τουρκία νὰ μᾶς προκαλῇ ξεδιάντροπα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ βόρεια σύνορά μας, ὅπου καὶ ἡ Ἀλβανία μὲ τὸν μεγαλοϊδεατισμό της, καὶ τὸ κρατίδιο τῶν Σκοπίων μὲ τὴν συνεχιζόμενη πολιτικὴ ἀναταραχή. Τὰ πράγματα δείχνουν, ὅτι ἡ Χώρα μας πρέπει νὰ βρίσκεται σὲ ἑτοιμότητα, γιατὶ κανεὶς δὲν γνωρίζει «τὶ τέξεται ἡ ἐπιοῦσα». Καί, βέβαια, ὑπάρχουν καὶ τὰ ὅσα θλιβερὰ  συμβαίνουν στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Χώρας.
-Δ-
            Παράλληλα, ὅμως, ὅπλο πανίσχυρο εἶναι καὶ ἡ προσευχή. Ἔτσι, καὶ φέτος, ἡ ἀκριτικὴ Μητρόπολή μας ὀργανώνει τὴν Ἀγρυπνία στὴν Ἱ. Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου, σὲ ἀπόσταση ἀναπνοῆς  ἀπὸ τὰ σύνορα μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Ἡ Ἀγρυπνία θὰ ἀρχίσῃ, σὺν Θεῷ, στὶς 9 τὸ βράδυ τῆς 14ης Αὐγούστου καὶ θὰ τελειώσῃ στὶς 5.30 τὸ πρωΐ τῆς 15ης Αὐγούστου. Ἀργότερα θὰ τελεσθῇ καὶ δεύτερη Θεία Λειτουργία. Πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη, θὰ ψαλῇ ἐπιμνημόσυνη δέηση ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ. Ἡ κρισιμότητα τῶν καιρῶν ἐπιβάλλει τὴν παρουσία ὅλων. Θὰ σᾶς περιμένω γιὰ νὰ συμπροσευχηθοῦμε καὶ νὰ συνεορτάσουμε.       


Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ



 Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ