Δευτέρα 2 Ιουλίου 2007

Δελτίον Τύπου: περὶ τῶν καταστροφικῶν πυρκαϊῶν


logotypomitro

 







Δελβινακίῳ τῇ 2ᾳ Σεπτεμβρίου 2007
 Ἀριθ. Πρωτ. 86  

 

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

 

  Μὲ ἀφορμὴ τὶς τελευταῖες καταστροφικὲς πυρκαϊές, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
             « Ὁλόκληρο τὸ φετινὸ καλοκαίρι ἡ Χώρα μας ἐδοκίμασε μὲ ὀδύνη τὴν καταστροφικὴ μανία τῶν πυρκαϊῶν. Ἰδιαίτερα, ὅμως, τὸ τελευταῖο δεκαήμερο τοῦ Αὐγούστου οἱ πυρκαϊές, πού, κατὰ κανόνα, θεωροῦνται ἀπὸ τοὺς ἁρμοδίους ἔργο ἐμπρηστῶν, καὶ κατὰ τὸν γνωστὸ μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη «ἔργο ἀρρωστημένων ἐγκεφάλων», κατέστρεψαν μέγα μέρος τοῦ δασικοῦ πλούτου, τῶν ἐλαιώνων, καλλιεργησίμων ἐκτάσεων καὶ χωριῶν ὁλοκλήρων στὴν Πελοπόννησο καὶ στὴν Εὔβοια, τὰ ὁποῖα οἱ κάτοικοί τους ἀναγκάστηκαν ἐσπευσμένως νὰ τὰ ἐγκαταλείψουν. Δυστυχῶς εἴχαμε καὶ ἀνθρώπινα θύματα, 64 τὸν ἀριθμό. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ κηρύχθηκε τριήμερο Πανελλήνιο πένθος. Περίσσεψαν ὁ πόνος, τὰ δάκρυα, ἡ ὀδύνη καὶ ὁ σπαραγμός !
            Τώρα, ὅμως, ποὺ τὰ φαινόμενα τῶν πυρκαϊῶν ἔχουν ὑποχωρήσει καὶ καταλαγιάσει, εἶναι καιρὸς νὰ κάνουμε ἕνα πνευματικὸ ἀπολογισμό : Μήπως ὅλη αὐτὴ ἡ καταστροφὴ εἶναι ἐκδήλωση τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, γιὰ ὅσα ἀντιχριστιανικὰ γίνονται στὴν Χώρα μας; Οἱ βλασφημίες, οἱ ὕβρεις, οἱ κλεψιές, ὁ τζόγος, τὰ ναρκωτικά, τὰ ποικίλα ἐγκλήματα καὶ οἱ φόνοι, ἡ ἀναίσχυντη γύμνια, οἱ μοιχεῖες, τὰ διαζύγια, οἱ παράνομες συμβιώσεις, ἔχουν πάρει ἐπικίνδυνες διαστάσεις. Ἰδιαίτερα ἀνησυχητικὸ εἶναι τὸ ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων. Οἱ ἐπίσημες στατιστικὲς ἀνεβάζουν σὲ 300.000 τὸν ἀριθμὸ τῶν βρεφῶν ποὺ σφαγιάζονται κάθε χρόνο. Θρηνήσαμε γιὰ τοὺς 64 συνανθρώπους μας ποὺ κάηκαν. Γιὰ τὶς 300.000 Ἑλληνόπουλα, ποὺ θανατώνονται στὶς κλινικὲς κατ’ ἔτος, δὲν ἐκλάψαμε καὶ δὲν πονοῦμε ... Ἀνεξιλέωτο τὸ ἔγκλημα αὐτό !
             Δυστυχῶς ὅλα κινοῦνται γύρω ἀπὸ τὸ χρῆμα καὶ τὶς ὑλικὲς ἀπολαύσεις. Τὶ θὰ πάρουμε, τὶ θὰ κερδίσουμε, τὶ θὰ ἀπολαύσουμε. Ὅμως νὰ μὴ ξεχνᾶμε, ὅτι, σύμφωνα μὲ τὸν θεόπνευστο εὐαγγελικὸ λόγο, «διὰ ταῦτα ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Ἐφεσ. Ε΄ 6). Ἡ ἀνοχὴ τοῦ Θεοῦ εἶναι, βέβαια, μεγάλη. Ἔχει, ὅμως, καὶ τὰ ὅριά της, ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τὸ εἶπε κάποτε : «Ἕως πότε ἔσομαι μεθ’ ὑμῶν ; Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν ;» (Ματθ. ιζ΄ 17).
             Ἄς μὴ νομίζουμε δὲ ὅτι οἱ κάτοικοι τῶν περιοχῶν, ποὺ ἰδιαίτερα δοκιμάστηκαν ἀπὸ τὴν μανία τῆς φωτιᾶς, ἦσαν ἁμαρτωλοί «παρὰ πάντας» τοὺς λοιποὺς Ἕλληνες. Ὄχι !  Ὁ Κύριος, σὲ ἀνάλογη περίπτωση εἶπε ξεκάθαρα : «Οὐχὶ λέγω ὑμῖν, ἀλλ’  ἐὰν μὴ μετανοήσητε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε» (Λουκᾶ ιγ΄5).
            Πέρα, λοιπόν, ἀπὸ τὰ οἰκονομικὰ καὶ ἄλλα μέτρα, ποὺ θὰ λάβῃ ἡ Πολιτεία γιὰ τὴν ἀνακούφιση τῶν πληγέντων, ἐκεῖνο ποὺ χρειάζεται σὲ ὅλους μας εἶναι ἡ μετάνοια. Νὰ ζητήσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου. «Τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενοι» (Φιλιπ. γ΄ 14), νὰ γινώμεθα «καινὴ κτίσις» (Β΄ Κορ. Ε΄ 17), καινούργιοι, δηλαδή, ἄνθρωποι, ἀληθινοὶ Χριστιανοί. Κι’  ἄς παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ μὴν ἐπιτρέψῃ νὰ ξανάρθουν τέτοιοι καταστροφικοὶ καιροί, νὰ συγχωρήσῃ δὲ ὅσους ἀπὸ κακότητα ἤ ἀσυνειδησία ἤ ἀμέλεια ἔγιναν ἐμπρηστὲς καὶ καταστροφεῖς τῆς φύσεως καὶ τῶν ἀνθρώπων ».
  ( Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως )