Παρασκευή 17 Αυγούστου 2007







Ἀριθ.  Πρωτ. 63
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2007
  
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 117ῃ             
ΘΕΜΑ: Ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις γιὰ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό.
            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α- 
            Ἐλάχιστες φορὲς σκεφτόμαστε τὸ πόσο συνέβαλε στὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους μας ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγὸ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Δὲν εἶχε ὅπλα. Δὲν ὡδηγοῦσε στρατεύματα. Δὲν ἔκανε πολέμους καὶ μάχες. Εἶχε, ὅμως, τὰ ὅπλα τοῦ πνεύματος, τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του καὶ τὸ κήρυγμα, μὲ τὸ ὁποῖο ἀφύπνιζε τὶς συνειδήσεις τῶν σκλάβων Ἑλλήνων, ποὺ ἔτσι μάθαιναν γιὰ τὴν πίστη τους τὴν ὀρθόδοξη καὶ γιὰ τὴν ἔνδοξη ἱστορία τῆς πατρίδας τους : «Πρέπον καὶ εὔλογον εἶνε, χρισιανοί μου, καθὼς μανθάνομεν ἀπὸ τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον καὶ ἀπὸ τὰς θείας Γραφάς, ν’ ἀρχίζωμεν τὴν διδασκαλίαν μας ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ὅταν τελειώσωμεν, νὰ εὐχαριστήσωμεν τὸν Θεόν» (Α΄ Διδαχή). «Ἐγὼ ἐδιάβασα καὶ περὶ ἱερέων, καὶ περὶ ἀσεβῶν, αἱρετικῶν καὶ ἀθέων · τὰ βάθη τῆς σοφίας ἠρεύνησα · ὅλαι αἱ πίστεις εἶνε ψεύτικες · τοῦτο ἐκατάλαβα ἀληθινόν, ὅτι μόνη ἡ πίστις τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶνε καλὴ καὶ ἁγία ... Νὰ εὐφραίνεσθε ὁποὺ εἶσθε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, καὶ νὰ κλαίετε διὰ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ αἱρετικοὺς ὁποὺ περιπατοῦν εἰς τὸ σκότος» (Α΄ Διδαχή). Ἐξ  ἄλλου, σὲ διάφορα μέρη τῆς ὑπόδουλης Ἑλλάδος, στὸ κήρυγμά του συνήθιζε νὰ λέῃ : «Αὐτὸ μιὰ μέρα θὰ γίνῃ Ρωμαίϊκο καὶ καλότυχος ὅποιος ζήσῃ σὲ κεῖνο τὸ βασίλειο» (προφητεία). Πολλὲς φορὲς μιλοῦσε γιὰ τὰ περασμένα μεγαλεῖα τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
-Β-
            Ἔκανε τέσσαρες (4) ἱεραποστολικὲς περιοδεῖες σ’ ὁλόκληρο σχεδὸν τὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο, ἰδιαίτερα ὅμως στὴν Ἠπειρο καὶ στὸ κομμάτι ποὺ σήμερα ὀνομάζεται Βόρειος Ἤπειρος. Κι’ αὐτὸ, γιατὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἐκινδύνευε ἀπὸ τοὺς ἐξισλαμισμούς, οἱ ὁποῖοι παρουσίαζαν ἀνησυχητικὴ ἔξαρση. Εἶναι δὲ γνωστό, ὅτι ὅσοι ἐξισλαμίζονταν ἔχαναν καὶ τὴν ἐθνική τους ταυτότητα, κάτι ποὺ συνιστοῦσε θανάσιμη ἀπειλὴ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό. Ἔτσι ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, γυρνῶντας ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἔφερνε τὸ μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καὶ ἐκτὸς ἐλαχιστοτάτων ἐξαιρέσεων, οἱ Ἕλληνες ἔμειναν σταθεροὶ στὰ πιστεύω τους γιὰ τὴν Θρησκεία  καὶ  τὴν  Πατρίδα.    Ἕνας  ἄνθρωπος ,   φλογερὸς  καὶ  ἀνιδιοτελής ,  κατώρθωσε  τὸ
 ἀκατόρθωτο : Τὴν σωτηρία τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνισμοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴν προετοιμασία του γιὰ τὴν ἐθνική του παλιγγενεσία.
-Γ-
            Ἀλλὰ τὰ κηρύγματα τοῦ φλογεροῦ Ἐθναποστόλου, καθὼς καὶ ὡρισμένες ἐνέργειές του, ὅπως ἡ μετάθεση τῶν παζαριῶν ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, προκάλεσαν, ὅπως ἦταν φυσικό, ἀντιδράσεις, κυρίως ἐκ μέρους τῶν Ἑβραίων. Τὸν κατέδωσαν, λοιπόν, στὸν Κούρτ πασᾶ τοῦ Βερατίου, τὸν ὁποῖο καὶ ἐδωροδόκησαν. Ὁ Ἅγιος συνελήφθη καὶ κατεδικάσθη εἰς θάνατον. Ἔτσι στὶς 24 Αὐγούστου 1779 ἀπαγχονίσθηκε στὸ Καλικόντασι τῆς Βορείου Ἠπείρου. Πρὶν ἀφήσῃ τὴν τελευταία του πνοή, προσευχήθηκε, ἐπαναλαμβάνοντας τὰ λόγια τοῦ προφητάνακτος Δαβίδ : «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν» (Ψαλμ. ξε΄ 12), προφητεύοντας, ἀσφαλῶς, τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους.
-Δ-
            Καὶ «τὸ ποθούμενο» ἦλθε. Ἡ Ἑλλάδα ἐτίναξε ἀπὸ πάνω της τὸν τουρκικὸ ζυγό. Ἔγινε κράτος ἐλεύθερο, ἰσότιμο μὲ ὅλα τὰ ἐλεύθερα κράτη τοῦ κόσμου. Ἀναγνωρίζοντας δὲ τὴν πολύτιμη καὶ πολύπλευρη προσφορὰ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, ἔχει ἀνεγείρει Ναοὺς μεγαλοπρεπεῖς καὶ ἐξωκκλήσια. Ἕνας τέτοιος Ναὸς εἶναι καὶ ὁ ἀνεγερθεὶς πρὸ ἐτῶν στὴν Κόνιτσα, μὲ πρωτοβουλία τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ καὶ μὲ τὴν συνδρομὴ τῶν πιστῶν καὶ τῆς Πολιτείας, καὶ ὅπου κάθε χρόνο πραγματοποιοῦνται λαμπρὲς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις. Ἔτσι, λοιπόν, τὸ ἐφετεινὸ Πρόγραμμα ἔχει ὡς ἑξῆς :
            Α) Τὴν Πέμπτη, 23 Αὐγούστου, στὶς 7:30 μ.μ., θὰ τελεσθῇ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός. Θὰ ἐπακολουθήσῃ λιτάνευση τῆς Εἰκόνος καὶ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ μέχρι τὴν Κεντρικὴ Πλατεῖα ἀπ’ ὅπου ἡ πομπὴ θὰ ἐπιστρέψῃ στὸν Ναό.
            Β) Τὴν Παρασκευή, 24 Αὐγούστου, στὶς 7:30 π.μ., θὰ ἀρχίσουν οἱ «καταβασίες» (ἡ δεύτερη καμπάνα) καὶ ἐν συνεχείᾳ τὰ ὑπόλοιπα τοῦ Ὄρθρου καὶ ἡ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.
            Στὸ τέλος θὰ προσφερθῇ καφὲς στὸ Δημαρχεῖο, ἐνῷ οἱ Σεβ. Ἀρχιερεῖς θὰ μεταβοῦν στὴν Ἱ. Μ. Μολυβδοσκεπάστου, ὅπου καὶ θὰ ψαλῇ τρισάγιον ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ.
            Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια καὶ εὐλογημένα, μὲ Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα.
 
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης
 
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
  + Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δεν υπάρχουν σχόλια: